เช้าวันเสาร์แสงแดดอ่อนสาดลอดผ่านผ้าม่านสีครีมเข้ามาในห้องนั่งเล่น แสงเช้ากระทบกับใบหน้าอ่อนเยาว์ของหญิงสาวที่กำลังจัดของเตรียมตัวออกจากบ้าน ชุดนักศึกษาถูกแต่งกายอย่างเรียบร้อย ผมยาวถูกรวบอย่างหลวมๆ พลอยใสก้มลงเช็กของในกระเป๋าอย่างละเอียด ท่าทางขะมักเขม้นของเธอสะท้อนความรับผิดชอบเต็มเปี่ยม
"แฟนครับ "
พายุหันมาเรียกคนเป็นน้องด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนปนอ้อนนิดๆ น้ำเสียงที่ขับเน้นความอบอุ่นและเป็นเจ้าของในเวลาเดียวกัน สายตาคมมองเธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเอ็นดู คนตัวเล็กที่กำลังเตรียมตัวจะออกจากบ้านชะงักมือที่กำลังรูดซิปกระเป๋า หันมามองเขาด้วยแววตาสงสัยแต่แฝงความขี้เล่นในแววตานิดหน่อย วันนี้เธอมีนัดทำรายงานกับเพื่อนๆ โดยมีพายุเป็นผู้ติดตามอย่างใกล้ชิด...บอกจะไปเอง...คนเป็นพี่ก็ยังดึงดันที่จะตามไปให้ได้ ทั้งดื้อทั้งห่วงจนเธออดจะถอนหายใจไม่ได้ เดิมทีไม่อยากจะออกไปไหนเพราะเรื่องเมื่อคืนมันยังคงฝังใ
