"ผัวะ !! 🤛"
เสียงหมัดดังสนั่น ท่ามกลางบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความตึงเครียด ทุกสายตาหันมามองด้วยความตกใจและลุ้นระทึก เสียงกรี๊ดดังขึ้นทันที
"กรี๊ด ! พี่พายุ.."
น้ำเสียงหวาดหวั่นและตกใจปนความเป็นห่วง พลอยใสยืนตะลึง รีบก้าวเข้ามา ใบหน้าซีดเผือด หวั่นวิตกใจชัดเจน
"มึง..!"
เสียงดุดันขึ้นทันที ดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว กล้ามเนื้อทั่วร่างตึงเครียดพร้อมจะพุ่งเข้าหาอีกฝ่าย
"ไอ้เชี้ย ! หยุด พอได้แล้ว : ธันวาดึงสิงหาเอาไว้ เมื่อคนหัวร้อนกำลังจะพุ่งเขาหาพายุอีกครั้ง"
ธนวาใช้มือแข็งแรงดึงสิงหาไว้ สายตากังวลแต่หนักแน่น กล้ามเนื้อแขนเกร็งเพื่อหยุดการปะทะ
"พี่สิง ! หยุดนะ... พลอยใสรีบเอาตัวเข้าไปขว้าง ก่อนที่สิงหาจะหยุดชะงักหมัดหนักเอาไว้ได้ทัน.."
พลอยใสก้าวเข้ามาอย่างรวดเร็ว ใบหน้ากังวลจนเกือบจะร้องไห้ มือเรียวรีบประคองพายุที่ล้มลงไปบนพื้นอย่างอ่อนโยน
"คนเป็นพี่มองหน้าน้องอย่างตัดพ้อ เมื่อพล
