ทุกอย่างก็กลับมาอยู่ในความเงียบสงบอีกครั้ง
มันเหมือนกับว่าทุกครั้งที่ฉันอยากจะรู้อะไร เรื่องที่มันติดค้างอยู่ในใจ พี่ดินก็จะตอบส่งๆ มาตลอดเลย
"พี่ดินคะ"
"พี่ดิน..."
ฉันลองเรียกพี่ดินอีกครั้งแต่ก็ไร้เสียงตอบกลับ พี่ดินคงจะหลับไปแล้ว ฉันคงคิดมากไปเอง เฮ้อ...
เช้าวันใหม่....
"กอบัว คุณตื่นเถอะมันสามโมงแล้วนะ"
ฉันตื่นมาเพราะเสียงปลุกพร้อมกับมือหนาที่เขย่าตัวฉันเบาๆ
"บัวยังไม่อยากตื่นเลยค่ะพี่ดิน บัวขอนอนต่อนะคะ" มันรู้สึกเพลียๆ ไม่อยากตื่นจริงๆนะ
"กอบัวตื่นได้แล้ว ผมจะพาคุณไปโรงพยาบาล"
"อื้อ ไปทำไม ไว้วันอื่นได้ไหมวันนี้บัวขี้เกียจ" ฉันพูดพลางทำหน้าอ้อนพี่ดิน ตอนนี้มันง่วงมากจนฉันอยากนอนต่ออีกสักชั่วโมง
"ไม่ได้" พี่ดินตอบเสียงแข็งแววตาคมจ้องดุฉันมากขึ้นอีกระดับ
ฉันทำหน้างอใส่พี่ดินก่อนจะดันตัวลุกขึ้น ได้แต่พ่นลมหายใจระบายออกมาแรงๆ พยายามข่มอารมณ์หงุดหงิดของตัวเอง คนอยากจะนอนก
