"ผมหิวน้ำ คุณไปเอาน้ำมาให้ผมกินหน่อยสิกอบัว"
พี่ดินพูดราวกับว่าตัวเองไม่ได้ยินที่ฉันถาม ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะลุกไปเทน้ำใส่แก้วให้พี่ดินกิน ระหว่างกินน้ำเขาก็จ้องมองฉันด้วยแววตาที่ยากจะคาดเดา
แต่สุดท้ายพอกินเสร็จเขาก็หันไปพิมพ์งานต่อโดยไม่พูดอะไรสักคำ ที่เขาทำแบบนี้มันหมายความว่ายังไง?
"พะ...พี่ดิน"
"หื้มม..." พี่ดินขานรับในลำคอทั้งที่ยังก้มหน้าพิมพ์งานอยู่
"...." ตอนนี้ฉันรู้สึกจุกไปทั่วทั้งอกเลย สรุปว่าพี่ดินรักฉันจริงๆ ใช่ไหม
"ดึกแล้ว คุณไปนอนเถอะ เดี๋ยวผมพิมพ์งานเสร็จเดี๋ยวจะตามไป"
"ตอบคำถามของบัวก่อนได้ไหม พี่อย่าทำเมินแบบนี้ได้ไหมพี่ดิน"
พี่ดินหันหน้ามามองฉัน สายตาที่เขามองฉันมาตอนนี้มันหมายความว่ายังไง…
พี่ดินถอนหายใจออกมาเบาๆ "ผมไม่เคยคิดเรื่องแต่งงาน"
เท่านั้นแหละ ฉันเหมือนโดนมีดแทงซ้ำเข้ามาที่เดิมเป็นพันครั้งเลย มันจุกมันเจ็บมากจริงๆ
"อะ...อ๋อ ค่ะๆ" ฉันพยักหน้า
