วันนี้ทั้งวันฉันแทบไม่เป็นอันทำอะไรเลยเพราะฉันแพ้ท้องหนักมาก อาการมันเพิ่งมาเริ่มหนักขึ้นก็วันนี้นี่แหละ ดีที่หมอให้ยามากิน
พอกินแล้วมันก็รู้สึกโอเคขึ้นนะ แต่พอยาหมดฤทธิ์ก็แพ้หนักเหมือนเดิม กลิ่นอาหารทุกอย่างมันเหม็นหมดเลย กินข้าวก็อ้วกออกมาจนหมด ทรมานจัง
เฮ้อ....
ฉันนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่ได้แต่ถอนหายใจออกมายาวๆ ฉันสูดกลิ่นยาดมเข้าแรงๆ จนแทบจะหมดแรงแล้ว ลูกฉันดื้อตั้งแต่อยู่ในท้องเลยแหะ คงจะเหมือนพ่อเขาแน่ๆ เลย
พอในหัวมันเริ่มโล่ง จู่ๆ ความคิดก็ย้อนกลับไป คำพูดนั้นของพี่ดินมันแล่นเข้ามาในหัวฉันอีกครั้ง
ฉันจำได้ว่าพี่ดินเคยบอกกับฉันว่าเขาไม่อยากมีครอบครัว เขาไม่ชอบอะไรที่มันจำเจ เขาไม่ชอบเด็ก แล้วทำไมเขาถึง....
แกร่ก!
เสียงเปิดประตูห้องทำให้ฉันหลุดจากภวังค์ความคิด ฉันสะดุ้งตัวเล็กน้อยรีบหันไปมองทางประตูห้อง
พี่ดินเดินเข้ามาในห้องเข้ามานั่งลงข้างๆ ฉัน วันนี้ฉันไม่ได้กลิ่นบุหรี่จากตัวของ
