5 ดูแลเอาใจใส่
1603 Words
หลังจากให้เธอซื้อของใช้ที่จำเป็นแล้ว เขาก็พาเธอมาโซนซุปเปอร์มาร์เก็ตต่อ
“เธออยากทำอาหารก็เลือกเลยนะ”
“เอ่อค่ะ”
“ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้น อยากได้อะไรก็เลือก อยากทำอาหารไม่ใช่เหรอ”
“ก็...ค่ะ” หญิงสาวที่ชอบทำอาหารเป็นชีวิตจิตใจ ก็ยิ้มจนหน้าบานเมื่อได้เป็นคนเลือกวัตถุดิบเอง ถึงแม้จะเกรงใจมากก็เถอะ แต่ยังไงก็ทำให้เขากิน วัตถุดิบดี ๆ แพง ๆ แบบนี้ ไม่ใช่ง่าย ๆ เลยที่เธอจะได้ใช้ทำอาหาร
ของที่จำเป็นมากมายตอนนี้เต็มรถเข็น เขาที่เห็นความตั้งใจเลือกของเธอ ก็ลอบยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว เธอจะรู้ไหมว่าคนอย่างเขาไม่เคยเสียเวลามาทำอะไรแบบนี้เลยสักครั้ง
“คุณมีเมนูโปรดที่ชอบเป็นพิเศษไหมคะ”
“ฉันชอบกินสเต็ก”
“ค่ะ งั้นหนูจะเลือกเนื้อไปไว้ทำสเต็กให้ แล้วชอบกินระดับไหนคะ”
“ทำเป็นเหรอ” เพราะดูเธอจะรู้เรื่องอาหารมาก
“ค่ะ หนูเคยทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านอาหารหรูกับโรงแรมดังแถวบ้าน ก็พอจำมาบ้างค่ะ”
“ครูพักรักจำ?”
“ค่ะ จะว่าอย่างนั้นก็ได้ แต่หนูทำเป็นหลายเมนูเลยนะคะ คุณอยากกินอะไรเป็นพิเศษบอกได้เลยนะ”
“อือ ฉันเป็นคนกินง่าย อะไรที่เธอชอบกินทำก็แล้วกัน ฉันกินได้หมด”
“ค่ะ” แล้วอันดาก็ยิ้มจนตาหยี
“หึ รีบซื้อเถอะ จะได้กลับ”
“ค่ะ”
แล้วทั้งคู่ก็เลือกวัตถุดิบในการทำอาหารด้วยกัน ซึ่งเขาที่ไม่เคยมาโซนนี้เลย ก็ต้องแปลกใจว่าทุกอย่างมันละลานตาไปหมด ทั้งยังมองคนตัวบางที่เลือกซื้อของอย่างตื่นเต้นอยู่ มันก็ทำให้เขายิ้มออกมาได้อย่างไม่รู้ตัว
หลังจากซื้อของเสร็จทั้งคู่ก็กลับมาที่เพนท์เฮาส์ โดยที่เขามีงานต้องทำต่อ และเธอก็เตรียมจัดของที่ซื้อมาเข้าตู้แช่ โดยที่วันนี้ทั้งคู่ยังไม่ได้คุยอะไรกันต่อ และเขาที่ทำงานจนดึก พอออกมาจากห้องเธอก็เข้าห้องไปแล้ว
เขาจ้องมองประตูห้องที่ปิดสนิทอยู่ พร้อมกับความคิดในหัว ปกติแล้วชีวิตเขามีแค่งาน กับช่วงเวลาได้อยู่กับผู้หญิงเพื่อคลายความต้องการ อย่างผู้ชายทั่วไป ถ้าว่างก็จะไปที่คลับของเพื่อนสนิทอย่าง ‘พีท ภควัต’ แต่วันนี้มีคนมาอยู่ที่ห้องด้วย ก็เลยไม่ได้จะออกไปไหน ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน สิ้นสุดความคิด ก็กลับเข้าห้องไปนอนตามเดิม เพราะพรุ่งนี้ เขามีเคสผ่าตัดแต่เช้า แล้วก็ต้องใช้เวลาถึงค่ำของอีกวันด้วย
ด้านอันดา ตอนนี้เธอก็นอนไม่หลับ เพราะยังไม่ชินกับที่นี่ ทั้งยังคิดไม่ตกกับหลายอย่าง ก็ไม่รู้ว่าเขาจะให้เธออยู่ที่นี่อีกนานแค่ไหน และเธอที่เป็นคนขี้เกรงใจ ก็ต้องคิดหาทางเอาตัวรอด หาที่อยู่ไว้แต่เนิ่น ๆ จะมาอยู่กับเขาแบบนี้นานคงไม่ได้ ยิ่งเขาดีด้วยแบบนี้ เธอยิ่งรู้สึกเกรงใจ
วันต่อมา
อันดาตื่นตั้งแต่เช้า เพื่อเข้าครัวทำเตรียมทำอาหารไว้ให้เขา เมนูที่เธอคิดไว้คือข้าวต้มหมูสับ
หมอหนุ่มที่ตื่นเช้ามาออกกำลังกายเป็นกิจวัตรประจำวัน เมื่อได้กลิ่นหอมของอาหาร เขาก็รู้สึกหิวขึ้นมาทันที เพราะปกติเขาก็ไม่ค่อยทานมื้อเช้า ส่วนมากจะเป็นขนมปังกับกาแฟที่โรงพยาบาลมากกว่า
“ทำอะไรหอมจัง”
“ข้าวต้มค่ะ คุณกิน...” เธอที่กำลังห้วนกับจัดเตรียมข้าวต้มอยู่ ก็ต้องชะงักไปเมื่อหันมาเห็นหน้าเขา เพราะตอนนี้หมอหนุ่มใส่แค่กางเกงขายาวตัวบางสีเทาอ่อน ข้างบนเปลือยเปล่า ร่างกายชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อ หุ่นที่สุดแสนเพอร์เฟค กล้ามหน้าท้องกลมแน่นเป็นลอนสวย สิ่งที่เห็นทำให้เธอต้องกลืนน้ำลายอย่างลืมตัว
“อะไรนะ” ส่วนเขาที่เห็นเธอแปลกไป ก็ถามขึ้น
“เอ่อ...ปะเปล่าค่ะ หนูทำจะเสร็จแล้วคุณจะกินเลยไหมคะ”
“เหรอ แต่ฉันมีเวลาแค่ 20 นาที คิดว่าวันนี้คงไม่ทัน เธอกินเถอะ”
“อาหารเช้ามีประโยชน์มากนะคะคุณหมอ คุณกินสักนิดไหมคะ คงเสียเวลาไม่มากเท่าไหร่”
“อือ งั้นเดี๋ยวฉันไปรอที่โต๊ะ” ความจริงก็ว่าจะไม่กิน แต่พอเห็นสีหน้าที่ดูสลดนั้นของเธอ เขาก็เปลี่ยนใจในทันที
“ค่ะ ๆ” เมื่อเขาตอบรับมาแบบนี้ เธอก็รีบจัดเตรียมข้าวต้มใส่ชาม เพื่อไปเสิร์ฟเขาในทันที
เขามองภาพนั้นพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างพอใจ ชีวิตที่เคยอยู่คนเดียวมาตลอด มันก็เลยยังไม่ชินเวลามีใครมาดูแลเอาใจใส่ให้แบบนี้
แล้วเธอก็จัดโต๊ะให้เขาอย่างเรียบร้อย พร้อมกับจัดข้าวต้มอย่างสวยงามน่าทาน เพื่ออย่างน้อยเขาจะได้ประทับใจในฝีมือของเธอบ้าง
“แล้วของเธอล่ะ” เพราะในโต๊ะมีข้าวต้มของเขาแค่ชามเดียว
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณกินเลย”
“ไปเตรียมมากินด้วยกัน”
“ไม่เป็นไรค่ะ หนู...”
“ฉันไม่อยากกินคนเดียวหรอกนะ อยากติชมอาหารที่เธอทำด้วย หน้าตาดีนะแต่ไม่รู้ว่ารสชาติเป็นยังไง จะอร่อยเหมือนหน้าตาหรือเปล่า”
“อร่อยสิคะ สูตรนี้รับรองว่าคุณหมอต้องติดใจ”
“อือ รีบไปเตรียมของเธอมา จะได้กินด้วยกันให้เสร็จเลย เดี๋ยวจะเลยเวลาอาหารเช้า”
“ค่ะ” อันดาก็ยิ้มให้ แล้วก็ไปเตรียมข้าวต้มของตัวเองมานั่งกินกับเขาตามที่เขาบอก
“...” และเขาที่ตักข้าวต้มคำแรกเข้าปาก ก็ต้องชะงักไป พร้อมกับก้มลงมองอย่างพิจารณา รสชาติมันกลมกล่อมและอร่อยมาก ๆ เขาไม่เคยกินข้าวต้มที่ไหนอร่อยเท่านี้มาก่อน รสชาติทุกอย่างมันลงตัวไปหมดจนรู้สึกทึ่ง
“เป็นยังไงบ้างคะ ไม่อร่อยเหรอ” เธอก็มองด้วยความรู้สึกที่ลุ้น ก็ไม่รู้ว่าอาหารของเธอจะถูกปากเขาหรือเปล่า
“อือ อร่อยดีนะ” เขาทำหน้านิ่งแล้วพูดเสียงเรียบ ไม่ได้อร่อยดีธรรมดาหรอก แต่มันอร่อยมากเลยแหละ
“ค่ะ” แล้วเธอก็ยิ้มออกมาได้ ถึงแม้จะไม่ได้อร่อยมากแต่แค่เขาอร่อยเธอก็ดีใจแล้ว
“ฉันจะไม่อยู่ประมาณ 1 อาทิตย์นะ เธออยู่คนเดียวได้ใช่ไหม” เพราะพรุ่งนี้เขาต้องบินไปมาเก๊า เพื่อไปประชุมเรื่องขยายโรงพยาบาลที่มาเก๊าแทนพ่อของเขา ที่ตอนนี้กำลังป่วยอยู่
“เอ่อ...ค่ะ” เพราะเธอก็รู้ดีว่าตอนนี้สถานการณ์ไม่ดี แม่เลี้ยงอย่างดวง และคนของเสี่ยนคร ต้องตามหาตัวเธอให้ควักแน่นอน ระหว่างนี้คงไม่ออกไปไหน ต้องระวังตัวและอยู่ที่นี่ให้ได้
“อยู่ได้ตามสบายเลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ”
“เอ่อ คุณจะให้หนูอยู่ที่นี่ได้ถึงตอนไหนคะ”
“ก็จนกว่าเธอจะไม่อยากอยู่”
“...” ดวงตากลมก็เงยขึ้นมองใบหน้าหล่อนั้น พร้อมกับใจที่เต้นแรง
“ถือซะว่า ฉันช่วยเหลือเธอก็แล้วกัน เอาไว้ให้เธอปลอดภัย สามารถอยู่ได้ด้วยตัวเอง เธอค่อยไปก็ได้ แต่แค่ยังไม่ใช่ตอนนี้ เพราะชีวิตเธอยังอันตรายอยู่” เขาพูดอย่างจริงจัง อย่างคนที่เห็นใจเธอ
“ขอบคุณมากนะคะคุณหมอ ขอบคุณที่ช่วยเหลือหนู ถ้าอยากให้หนูตอบแทนอะไร คุณหมอบอกได้ทุกอย่างเลยนะคะ ถ้าอะไรที่ทำได้ หนูเต็มใจจะตอบแทนบุญคุณ”
“อือ เอาเถอะ ตอนนี้ฉันยังคิดไม่ออก เอาไว้คิดออกก่อนก็แล้วกัน ไม่ต้องห่วงหรอกนะเรื่องตอบแทนบุญคุณ ยังไงเธอก็ต้องได้ตอบแทนบุญคุณฉันอยู่แล้ว อย่าคิดมากเลย”
“เอ่อค่ะ” แล้วเธอก็นั่งกินข้าวของตัวเองเงียบ ๆ ไป พร้อมกับความรู้สึกที่ดีใจ อย่างน้อย ชีวิตที่ไม่มีที่ไปอย่างเธอ ก็ได้เจอคนดี ๆ แบบเขา
ส่วนเขาเองก็รีบตักข้าวต้มเข้าปากต่อ มันอร่อยจนอยากกินอีกชามเลย แต่ก็ต้องพอแค่นี้ เพราะวันนี้เขาต้องรีบไปแล้ว และวันนี้ก็เป็นวันแรก ที่เขาไม่ได้ไปก่อนเวลา
ณ โรงพยาบาลเอกชน KS
หมอหนุ่มมาถึงโรงพยาบาลตรงเวลาพอดี ซึ่งก็เป็นเรื่องที่แปลกกับพยาบาลและหมอรุ่นน้องคนสนิท อย่างหมอก้องที่ตอนนี้ออกเวรพอดี
“โห่พี่ วันนี้วันอะไรเนี่ยทำไมถึงมาตรงเวลา”
“อือ มีธุระนิดหน่อย”
“ธุระอะไรว่ะ ปกติคนมาก่อนเวลา 30 นาที ทำไมวันนี้มาตรงเวลาได้”
“ไม่ต้องรู้หรอก ฉันต้องรีบไปผ่าตัดแล้ว มีอะไรไว้คุยกัน”
“ได้ข่าวว่าจะไม่อยู่หนึ่งอาทิตย์เลยเหรอ อย่างนี้ผมก็เหงาแย่สิ ไม่มีเพื่อนไปเที่ยวด้วย”
“หึ คนอย่างนายนี่เหรอจะเหงา”
แล้วหมอหนุ่มทั้งสองคนก็ยิ้มอย่างรู้กัน เพราะถึงแม้พวกเขาจะเป็นหมอ ที่มีคุณธรรมสูง แต่ความต้องการในเรื่องอย่างว่าก็สูงมากเช่นกัน และกิจวัตรประจำวันก็มีไม่กี่อย่างในการปลดปล่อย อย่างเช่นดื่มสุราแล้วก็มั่วนารี
- Writer
