“พวกเจ้ามีใครเห็นซิงเอ๋อร์หรือไม่”
“เสื้อผ้าของซิงเอ๋อร์เลอะน้ำแกง นางกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องเจ้าค่ะ”
สาวใช้คนหนึ่งให้คำตอบ แม่เล้าเหลยพยักหน้ารับ ก่อนจะผายมือนำทางหวงเสี่ยวฉีไปยังห้องของเหอลี่หมิง
“เชิญทางนี้เจ้าค่ะ”
แม่เล้าเหลยกับหวงเสี่ยวฉีหยุดเท้าที่หน้าห้องของเหอลี่หมิง เจ้าของหอร้อยบุปผาลงมือเคาะประตู ชั่วครู่เจ้าของห้องก็มาเปิดประตูให้ เมื่อเห็นเป็นแม่เล้าเหลย หญิงสาวก็เผยรอยยิ้มพลางสอบถาม
“ท่านแม่มาหาข้าถึงที่นี่มีสิ่งใดให้ข้ารับใช้หรือไม่”
แม่เล้าเหลยสั่นหน้ารัวๆ สีหน้าคล้ายหวาดกลัวบางสิ่ง เหอลี่หมิงย่นคิ้วเข้าหากันเพราะไม่เข้าใจในท่าทางของอีกฝ่าย แม่เล้าเหลยมิได้ให้คำตอบใดแก่หญิงสาว ร่างท้วมขยับออกจากหน้าประตู เผยให้เห็นบุรุษร่างสูงที่อยู่เบื้องหลัง ดวงตาคู่สวยพลันเบิกกว้าง มือบางรีบคว้าบานประตูหมายใจจะดันปิด หากแต่ร่างสูงรวดเร็วยิ่งกว่า เขาใช้มือข้างหนึ่งดันบานประตูเอ
