หน้าเรือนทิศตะวันออก
ไม่ห่างจากตัวเรือนทิศตะวันออกมากนัก ใต้ต้นทับทิมที่กำลังออกผลสีแดงสดแทบจะเต็มต้น มีสองร่างอยู่ในเงามืด สตรีผู้หนึ่งกำลังหายใจกระชั้นถี่ ใบหน้างดงามดูบิดเบี้ยว ก่อนจะยกมือข้างหนึ่งขึ้นจนสุดแขน แล้วฟาดลงบนใบหน้าของสตรีอีกคนจนเกิดเสียงดังสนั่น
เพียะ!
“โง่เง่า เจ้าช่างโง่เง่ายิ่งนัก เรื่องแค่นี้เจ้าก็จัดการให้ข้ามิได้ ข้าอยากทุบตีเจ้าให้ตายนัก”
สตรีที่ถูกกระทำยกมือขึ้นกอบกุมใบหน้าข้างที่โดนฝ่ามือของอีกฝ่ายกระทบเสียเต็มแรง ศีรษะก้มลงต่ำจนปลายคางแทบชิดอก ตัวสั่นงันงก ละล่ำละลักขอละเว้นโทษ
“อภัยให้ข้าด้วย ข้าผิดไปแล้ว”
ดวงตาของคนมีศักดิ์สูงกว่ามองคนที่กำลังอ้อนวอนดวงตาวาวโรจน์ หากทุบตีให้ตายก็ไร้ประโยชน์ นางจึงมอบความเมตตาแก่สตรีที่กำลังอ้อนวอนอีกครั้ง
“ครั้งนี้ข้าจะละเว้นโทษให้เจ้า หากครั้งหน้าเจ้ายังพลาดอีกละก็ อย่าหวังว่าข้าจะเมตตาเจ้าอีก”
“ขอบคุณเจ้าค่ะ” เอ่ยข
