ตอน อย่ามายุ่งกับข้า เราหย่ากันแล้ว
ศาลาในสวน จวนแม่ทัพหวง
“เถิงเกา ท่านพี่จะกลับเมื่อใดเจ้าพอจะรู้หรือไม่”
“มิทราบเจ้าค่ะ”
เซี่ยเถิงเกาตอบแล้วรีบหลุบสายตาลงต่ำ คล้ายมีบางสิ่งที่มิอาจพูดออกไปได้ เหอลี่หมิงเก็บความเคลือบแคลงเอาไว้ แล้วหันไปสอบถามจินชุ่ยเวยแทน
“ชุ่ยเวยแล้วเจ้าเล่าพอจะรู้หรือไม่”
“มิทราบขอรับ”
จินชุ่ยเวยตอบรีบหลุบสายตาลงต่ำเช่นกัน ท่าทีมิผิดไปจาก
เซี่ยเถิงเกาแม้แต่น้อย เหอลี่หมิงมั่นใจเกินเก้าส่วนว่าสองบ่าวต้องมีเรื่องปกปิดแน่
“ข้ากลายเป็นคนอื่นสำหรับพวกเจ้าไปเสียแล้ว พวกเจ้ามีอะไรก็ไปทำเถอะ ข้าอยากอยู่เพียงลำพัง”
สองบ่าวมองหน้ากันเลิกลั่กคล้ายปรึกษาหารือกันทางสายตาว่าจะทำเช่นไรดี
“ไปเถอะ มิต้องห่วงข้า ข้าเป็นเพียงคนอื่นสำหรับพวกเจ้า ไยต้องห่วงข้าด้วย”
“เอ่อ คุณหนูเจ้าคะ” เซี่ยเถิงเกาหันไปมองจินชุ่ยเวย เมื่ออีกฝ่ายพยักหน้าจึงเปิดปาก “คือว่าคุณชายมีงานสำคัญที่ต้อง
