รักคนไม่มีหัวใจให้

“อ้วก” เสียงอาเจียนอย่างหนักดังเล็ดลอดออกจากห้องทำเอาคนมาหาลูกชายนึกเป็นห่วง ตั้งแต่ชายหนุ่มลาออกจากบริษัทของรุ่นพี่ฟีนิกซ์ คนเป็นแม่สังเกตเห็นถึงอาการซึมเศร้าของอีกฝ่าย ก่อนกลับมารับตำแหน่งบริหารจากครอบครัวตัวเอง “น้ำขิงอุ่นๆ ที่นายน้อยสั่งได้แล้วค่ะคุณผู้หญิง” “เดี๋ยวฉันเอาไปให้ลูเธอร์เองค่ะ” อุ่นใจเลือกเคาะประตูห้องนอนของลูกชายเบาๆ ก่อนจะพบว่าไม่ได้ถูกล็อค หญิงสาววัยกลางคนเอาเครื่องดื่มประจำที่กลายเป็นเครื่องดื่มประจำทุกเช้าของลูกชายเข้ามาเสิร์ฟ “นี่แม่เองนะลูก” ผ่านไปหลายนาที ลูเธอร์ ไลฟ์ลีออน ชายหนุ่มอายุยี่สิบสองปี เจ้าของเสียงอาเจียนเมื่อสักครู่นี้พยุงตัวเองออกจากห้องน้ำ หลังมีอาการอย่างนี้บ่อยๆ สองสามวัน อาหารเช้าถูกออกทางปากจนหมด ใบหน้าคมสันซีดเซียวจนคนเป็นแม่ทาบอกตกใจ เพราะสภาพย่ำแย่กว่าที่เธอคิด “ตายแล้ว! ลูเธอร์ แม่ว่าไปหาหมอดีกว่าไหม” “ผมไม่เป็นไรครับแม่” เขาเปล่งเสียงตอบแผ่วเบา เพื่อให้มารดาสบายใจ “ลูกใครนี่ดื้อจนอยากตีจริงเชียว แม่เอาน้ำขิงอุ่นๆ มาให้ ถ้าลูกยังไม่หายดี เห็นทีแม่ต้องลากลูกไปหาหมอตอนนี้! เอ๊ะ หรือลูกหักโหมงานหนัก?” “เท่าที่จำได้ เมื่อวันก่อนผมไปตรวจร่างกายห้ารอบแล้วครับแม่ ทุกครั้งแพทย์ก็ยังยืนยันคำเดิมคือร่างกายผมปกติดีทุกอย่าง” ลูเธอร์จิบน้ำขิงอุ่นๆ จากมือของมารดา ทั้งที่เขาอาเจียนหนักเข้ารุนแรง ง่วงนอนบ่อย วิงเวียนหัวจนแทบไม่อยากทำอะไรเลยช่วงนี้ แต่แพทย์ยังยืนยันว่าร่างกายเขาปกติแข็งแรงดีทุกอย่าง ตรวจละเอียดก็แล้ว ผลตรวจร่างกายยังยืนยันเหมือนเดิม “แม่ว่าอาการแบบนี้มันคุ้นๆ นะ แต่นึกไม่ออก ว่าแต่ลูกลาออกจากงานทางนั้นแล้วเหรอ ยังทำงานได้แค่สามเดือนเอง ไหนบอกพ่อของเราว่าอยากออกไปหาประสบการณ์สักปีหนึ่งไง แล้วลูกบอกหนูเฟรย่าหรือยังว่าลูกไม่ได้กลับไปทำงานที่นั้นแล้ว?” ชื่อยัยป้าแก่แดดคนนั้นจากใบหน้าคมสันเรียบนิ่งแปรเปลี่ยนสีหน้าบึ้งตึง ลูเธอร์ไม่อยากได้ยินคนที่เขาเกลียด เป็นเพราะเธอนี่เองที่เป็นสาเหตุหลักทำให้ชายหนุ่มทนทำงานร่วมกันไม่ได้ กลายเป็นว่าเขาแพ้เกมพนันจนไม่กล้าสู้หน้าใคร! “ผมไม่อยากได้ยินชื่อยัยป้านั่น ว่าแต่คุณพ่อล่ะครับ” “พ่อเราออกไปทำงานแต่เช้า ตอนเย็นคงจะกลับมา ว่าแต่ลูกจะไม่ไปหาหมอจริงๆ ใช่ไหม ถ้าลูเธอร์ไม่เลิกกับแฟน แม่คิดว่าลูกคงแพ้ท้องแทนเมีย แต่ลูกยังไม่มีเมีย จะแพ้ท้องแทนได้ยังไง” อุ่นใจเพิ่งนึกออกว่าเห็นอาการแบบนี้มาจากไหน มาจากแบรดลีย์ ซึ่งเป็นสามีของเธอ ช่วงที่กำลังท้องลูกคนแรกและคนเดียว สามีมีอาการอาเจียนรุนแรงจนไร้เรี่ยวแรงคล้ายๆ กันกับลูเธอร์ ทว่าลูกชายเลิกกับแฟนหลายเดือนแล้ว เพราะเห็นหลักฐานคาตาว่าเล่นชู้ ไม่น่าจะใช่ผู้หญิงคนนั้น “แพ้ท้องแทนเมีย? ผมยังไม่มีเมีย จะไปแพ้ท้องแทนใครได้ยังไง แม่ก็พูดไปเรื่อย!” ปากพูดไปอย่างนั้นเพื่อต่อต้านกับสิ่งที่เป็นอยู่ แต่ลูเธอร์ดันคิดถึงใครบางคนเคยนัวเนียกันมาเมื่อสามเดือนที่แล้วก่อนหญิงสาวจะจากไป เพราะอีกฝ่ายเหนื่อยพอเต็มที่ต้องตามจีบอีกฝ่ายข้างเดียว ค่ำคืนนั้น เขาเห็นมากับตาว่าเธอกินยาคุมกำเนิดฉุกเฉิน “ถ้าอาการลูกยังไม่หายดี แม่คงต้องเรียกหมอมาตรวจที่นี่แล้วละ วันนี้แม่ไม่ได้อยู่บ้านนะ จะออกไปทำธุระ ลูเธอร์อยู่บ้านคนเดียวได้ใช่ไหม?” อาการแปลกประหลาดทั้งลูกชายเธอและลูกสาวของเพื่อนรักมีอาการคล้ายคลึงกัน หลังจากแพรวาโทร.มาเล่าให้ฟัง “แม่จะไปไหนครับ?” หัวคิ้วเข้มเลิกสูงขึ้นลิบ ลูเธอร์โตเป็นหนุ่มเรียนจนจบแล้วอยู่คนเดียวไม่มีปัญหา ภายในคฤหาสน์ไลฟ์ลีออนไม่มีใครอยู่ เพราะคุณปู่ทวดลีออนเสียชีวิตเมื่อเขาอายุสิบหกปี มารดาส่งรอยยิ้มอ่อนหวานเหมือนใครบางคนที่เขามองได้ไม่เบื่อ แต่คนคนนั้นไม่ใช่อดีตแฟนที่สวมเขาเขาเล่นชู้อย่างพี่ลัยลาแน่นอน “แม่จะไปหาน้าแพรวาของลูกนั่นแหละ เห็นลูกสาวบ้านนั้นก็มีอาการคล้ายๆ กันกับของลูเธอร์นะ แต่แค่ไม่มีอาเจียนหนักรุนแรงเหมือนของลูก” “ผมเองก็ไม่ไปบ้านนั้นหลายวันแล้ว ผมขอไปส่งแม่ที่โน้นนะครับ ขอผมเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ก่อน” “แต่ก่อนไม่เห็นอยากไป ทำไมวันนี้อยากไปล่ะ ลูกคนนี้นี่!” อุ่นใจปรายตามองลูกชายทำตัวแปลกๆ ตั้งแต่ได้ยินถึงลูกสาวของเพื่อนสนิทเธอ ลูเธอร์พานนึกถึงผู้หญิงยัยป้าแก่แดดอวดดีคนนั้น พอรู้จากปากมารดาว่าเธอก็มีอาการป่วย ไม่สบายคล้ายกับเขา ภายในใจกระตุกรุนแรง อยากรู้ว่าพี่สาวอายุมากกว่าตนเองแค่ปีเดียวจะเป็นหนักกว่าเขาหรือเปล่า บ้าเอ๊ย! ทำไมเขาต้องเป็นห่วงเป็นใยกับคนอวดเก่งนั่นด้วย ระหว่างเราก็แค่ความพลาดพลั้งจากฤทธิ์เมาเท่านั้น สุดท้ายต่อต้านความในใจไม่ไหว ลูเธอร์แอบอ้างว่าจะขอเป็นคนขับรถพามารดาเข้ามายังคฤหาสน์คริสซิลี เรียนแม่บ้านใหญ่อยู่ก่อนหน้านั้นว่าแขกของมาดามเข้ามาขอพบ ก็เชิญเข้ามานั่งที่สวนดอกไม้ รอสักพักครู่ใหญ่ ร่างเพรียวระหงสวยงามตามวัยอายุเพิ่มมากขึ้น แต่ใบหน้าอ่อนเยาว์สมฐานะภรรยาอดีตเจ้าพ่อมาเฟียผู้นำตระกูลคริสซิลีเดินเข้ามาสวมกอดเพื่อนรักทันที “นี่ลูเธอร์ ลูกชายของอุ่นใจเอง” “ไม่ได้เจอกันตั้งนานหล่อเหมือนพ่อของเขาเยอะเลยนะคะ” “ขอบคุณครับคุณน้า” ความจริงลูเธอร์แวะเวียนบ้านหลังนี้บ่อย ทว่าส่วนมากจะไม่ได้รับเชิญเข้าไปพบมาดามแพรวา เพราะใครบางคนพาเขามาพักที่คอนโดมิเนียมใจกลางเมืองหลวงของประเทศนี้มากกว่าจะพาเข้ามาเปิดตัวในบ้าน ทั้งที่เราสองคนแค่เจ้านายกับลูกน้องเล่นเกมพนันกันก็เท่านั้น “ว่าแต่กินอะไรมารึยัง ถ้ายัง แพรจะให้แม่บ้านจัดเตรียมโต๊ะอาหารให้” “ฉันกินมาเรียบร้อย ยกเว้นแต่ลูเธอร์ กินแล้วชอบอาเจียนบ่อย ลูกต้องกินข้าวนะ แม่เป็นห่วง” “ผมว่าคงไม่มีประโยชน์หรอกครับคุณแม่” และต่อให้รับประทานอาหาร มีหวังเขาคงอาเจียนออกจนหมดไส้หมดพุงอีก “อาการลูเธอร์คล้ายกับเฟรย่าเลย แค่ไม่อาเจียนหนักก็เท่านั้น เบื่ออาหาร ขังตัวเองอยู่ในห้องหลายวัน น้ากลุ้มใจ เพิ่งออกมาจากห้องของเฟรย่าเลย” “งั้นให้ลูเธอร์ขึ้นไปเยี่ยมหนูเฟรย่าได้ไหมคะ ในฐานะคนคุ้นเคยรู้จัก ทำงานร่วมกันสามเดือนมานี้ แม่เห็นนะว่าลูกกับหนูเฟรย่าไปเที่ยวด้วยกันจนดึกดื่น กว่าจะกลับบ้านบ่อยๆ ลูกควรขึ้นไปดูหนูเฟรย่าหน่อยเถอะ” “ตะ แต่ว่า...ผม” ลูเธอร์เหมือนโดนผู้ใหญ่เคารพรักทั้งสองบีบบังคับ ทำหน้าอมยาขมอยู่ ชายหนุ่มไม่อยากเจอยัยป้าใจเด็ดเดี่ยวอ่อยรุ่นน้องอย่างหน้าไม่อาย เพียงแค่ทำไมภายในใจขัดแย้งด้วยตรรกะแปลกประหลาดด้วยการสั่งขาข้างหนึ่งก้าวเดินขึ้นบันไดชั้นสองของบนบ้าน “มึงจะขึ้นมาทำไมวะไอ้ลูเธอร์! เธอจะเป็นตายร้ายดียังไงมันก็ไม่ใช่เรื่องของกู แค่ผู้หญิงอยากมีผัวเด็กจนตัวซีดตัวสั่น!” บ่นอุบอิบกับตัวเอง เลือกเก็บมือคู่ใหญ่เอาไว้กับตัว ตัดสินใจจะหมุนหันกลับลงไปที่จุดเดิม เวลาสามเดือนที่ทำงานร่วมกัน ชายหนุ่มก็สะอิดสะเอียดผู้จัดการรุ่นพี่สาวสวยขยันอ่อยไปทั่ว ท่องจำขึ้นใจว่าเขาพลาดมีอะไรกับเฟรย่าแค่คืนนั้นคืนเดียว นอกเหนือจากนั้นก็ระวังตัวไว้อย่าเข้าใกล้ไฟอันตรายนั่นเด็ดขาด น้ำมันเข้าใกล้ไฟแล้วมันจะห้ามลำบาก เพล้ง! “พี่เฟรย่า!” ครั้นลูเธอร์พยายามหลบหลีกอีกฝ่ายมากแค่ไหน เสียงข้าวของด้านในตกแตกเสียงดังลั่นออกมา เขารีบเปิดประตูห้องนอนของหญิงสาวเข้าไปทันที “น้องลูเธอร์!” เฟรย่าไม่ได้ฝันไปใช่หรือเปล่า อาการวิงเวียนศีรษะจู่โจมเข้าหารุนแรงจนคิดว่าภาพตรงหน้าเห็นคือความจริงหรือความฝัน แต่เพียงแค่เธอเห็นคนที่แอบรักฝ่ายเดียวมาตลอดทั้งชีวิตมายืนอยู่ตรงหน้า เธอนอนตายตาหลับแล้ว ร่างเพรียวระหงหมดสติภายใต้อ้อมแขนแกร่ง “พี่เฟรย่า!” ลูเธอร์เห็นสีหน้าหญิงสาวซีดเซียวแล้วใจหาย ชายหนุ่มช้อนอุ้มเฟรย่าขึ้นรถเพื่อไปโรงพยาบาลโดยด่วน และผลตรวจร่างกายละเอียดจากแพทย์ทำเอาเขาช็อคแทบล้มทั้งยืน ‘คนไข้ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง แค่อ่อนเพลียจากสภาวะการแพ้ท้องครับ คนไข้กำลังตั้งครรภ์ได้สองเดือน’ ท้อง? เป็นไปได้อย่างไร และอาการแปลกประหลาดสองสามวันมานี้ ลูเธอร์กำลังแพ้ท้องแทนเมียอย่างมารดาบอกอย่างนั้นเหรอ เฟรย่าจะท้องได้อย่างไรก็ในเมื่อคืนนั้น...เธอใจจดใจจ่อกินยาคุมฉุกเฉินป้องกันอย่างดี เกิดความผิดพลาดตอนไหน...จุดเริ่มต้นค่ำคืนสุดแสนเร่าร้อนนั้นทำเอาเขาจำจนวันตาย และไม่อยากนึกถึงเรื่องราวผ่านไปเมื่อสามเดือนที่แล้ว “ผมกำลังจะเป็นพ่อคนใช่ไหมครับ?” คือความจริงที่ลูเธอร์ไม่อยากยอมรับมัน...