“คุณแม่ท่านให้ผมพาคุณเข้าไปพบพรุ่งนี้”
“หวังว่าจะเป็นข่าวดีนะคะ” ใบหน้าของหญิงสาวเริ่มวิตกกังวล
“อาจจะเป็นข่าวดีก็ได้ เพราะท่านรู้ด้วยนะว่าคุณกำลังท้อง” ชายหนุ่มโอบที่ไหล่ของภรรยาเพื่อปลอบใจเธอ เขารู้ว่าเธอกำลังกังวล เพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้มารดาของเขาจะทำอะไร
“ก็ขอให้เป็นอย่างนั้นนะคะ”
“คุณจำไว้นะขวัญ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นผมก็จะอยู่ข้างคุณเสมอ” ภูผาจุมพิตที่หน้าผากของภรรยาเพื่อให้เธอมั่นใจ
เช้าวันต่อมาทั้งคู่ก็เดินทางไปที่บ้านของชายหนุ่ม ภูผาจูงมือเธอเดินเข้าไปในบ้าน เขาพบว่ามือของเธอเย็นเฉียบ เขาได้แต่ยิ้มขบขันเธอ ก่อนที่เขาจะบีบมือให้กำลังใจเธอ
“เอาน่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก ผมสัญญาเลยนะ ถ้าเกิดว่าคุณทำอะไรขวัญ ผมจะพาขวัญรีบออกไปจากที่นี่ทันที โอเคมั้ย” ชายหนุ่มติดตลกเพื่อให้หญิงสาวคลายเครียด
“ฉันไม่ใช่ยักษ์ใช่มารที่ไหนนะภูผา” เสียงแหลมของผู้เป็นมารดาเอ่ยแทรกด้วยความหมั่นไส้กับคำกล่า
