“ลุงเกรย์! ปล่อยขิมเดี๋ยวนี้นะ ขิมบอกให้ปล่อย”
“ร้องดังๆ เลยขิม เอาให้คนหันมองกันทั้งร้านเลยถ้าหนูไม่อาย”
“ลุงนั่นแหละที่ต้องอาย ที่อุ้มขิมห้อยหัวลงแบบนี้”
เพราะหลานสาวพยศใส่ เกรย์จึงจำเป็นต้องรวบร่างบางขึ้นพาดบ่าและพาเดินออกมาจากสถานบันเทิง มายังลานจอดรถ
เมื่อมาถึงรถยนต์ที่จอดอยู่ ก็รีบเปิดประตูและจับเด็กดื้อยัดเข้าไปด้านใน จากนั้นก็วิ่งมาฝั่งคนขับเปิดประตูเข้าไปนั่ง
“อย่าคิดแม้แต่จะเปิดประตูลงไปเด็ดขาด”
“ชอบสั่ง” หันมาต่อว่าคนข้างกัน จากนั้นก็สะบัดหน้าไปด้านข้าง ยกมือขึ้นมากอดอก ไม่ขอมองหน้าลุงเกรย์ให้อารมณ์เสียมากกว่าเดิมอีก
เมื่ออีกคนไม่ได้พยศใส่ เกรย์จึงเคลื่อนรถออกจากลานจอด ของสถานบันเทิงเข้าสู่ถนนหลักเพื่อกลับบ้าน
“ไอ้ผู้ชายคนนั้นมันเป็นใคร” ว่าจะรอให้ถึงบ้านแล้วค่อยคุย แต่เกรย์ก็ทนไม่ไหว เป็นฝ่ายเปิดบทสนทนาขึ้นมาก่อน
“เพื่อน”
“สนิทกันมากถึงขั้นจูบปากกันเลย?”
“ทีลุง
