ขิมนั่งชะเง้อคอมองหน้าประตูรั้วบ้านครั้งแล้วครั้งเล่า เพื่อรอคุณลุงของเธอ อย่างไรเสียวันนี้เธอก็ต้องได้พูดคุยกับลุงเกรย์ อย่างน้อยให้เธอได้ขอโทษชายหนุ่มสักนิดก็ยังดี ที่เมื่อช่วงเย็นเธอทำตัวไม่น่ารักแบบนั้นออกไป
เธอไม่ได้จะดูถูกลุงเกรย์ แต่เธอแค่ไม่พอใจที่เห็นชายหนุ่มมากลับเลขาเท่านั้นเอง อีกอย่างใครมันจะไปทนไหวที่เห็นสองคนนี้มาด้วยกัน เพราะรู้ดีอยู่เต็มอกว่าสถานะของคนทั้งสอง ไม่ใช่แค่เจ้านายกับลูกน้องแต่มันมากกว่านั้น
เธอหวง เธอหึง เธอไม่ชอบ
แต่ดูเหมือนการรอคอยของขิมจะไม่ประสบความสำเร็จ เพราะตอนนี้เวลาเข้าสู่เที่ยงคืนเข้าไปแล้ว แต่คนที่อาศัยร่วมบ้านยังไม่กลับมาเลยด้วยซ้ำ ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหน กับใคร หรือว่าไปค้างกับแม่เลขานั่น สุดท้ายเธอก็ต้องพาตัวเองขึ้นห้องนอน
คิดแล้วก็ยิ่งโมโห
“อย่าให้รู้นะ ว่าลุงอยู่กับมัน”
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นตั้งแต่เช้า จขิมรีบจัดการตัวเองให้เรียบร้อยและลงมาร
