“ไง ไม่เจอตั้งนาน คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า”
“ปล่อย!” นีนรตาพยายามดันคนตรงหน้าห่างตนเองทันทีพอฟื้นคืนสติ น้ำเสียงแข็งกร้าวและท่าทางขัดขืนทำเอาคุณาวิน กลั้วหัวเราะเบา ๆ
“ทำไม ทีไอ้เหี้ยนั่นเธอยังปล่อยให้มันเข้าใกล้ได้เลย กับผัวเก่าทำรังเกียจทำไม” ชายหนุ่มยิ้มหยันท่ามกลางความมืด ไม่อาจมีใครล่วงรู้แววตาที่จ้องมองอดีตคนรักแม้เจ็บปวด แต่ในขณะเดียวกันกลับแฝงอารมณ์โหยหา
“หรืออยากเรียกร้องความสนใจ”
“ฉันไม่จำเป็นต้องเรียกร้องความสนใจ ออกไปได้แล้วค่ะ เรา ไม่เกี่ยวข้องกันอีก ทางที่ดีอยู่ห่างฉันไว้จะดีที่สุด”
น้ำเสียงไร้เยื้อใยกระตุ้นเพลิงโทสะในใจคนพาลให้โหมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง นอกจากไม่ปฏิบัติตามคุณาวินยังถือวิสาสะดันเธอ ชิดกำแพงก่อนบีบปลายคางมน มือข้างที่ว่างควานหาสวิตช์ไฟจากนั้นจึงเปิดมัน
เขาอยากเห็นหน้าผู้หญิงใจร้ายชัด ๆ อยากรู้เหลือเกินเวลา ผ่านไปหลายปีเธอจะเปลี่ยนไปแค่ไหน ยังเลือดเย
