หลายวันต่อมา
11.45 am.
"เก้า...เก้ามึงไม่ไปเหรอ?"
"ห๊ะ?"
ฉันสะดุ้งมองปอที่กำลังยืนรออยู่หน้าเก้าอี้เรียนที่ฉันกำลังนั่ง ก่อนฉันจะขยับลุกและเดินตามเพื่อนออกจากคลาสด้วยท่าทีเด๋อๆ หลังหลุดเข้าไปในภวังค์ตัวเองอยู่นาน
"มึงเหม่ออีกแล้วนะ"
"มีเรื่องให้คิดน่ะ"
"เรื่องเกี่ยวกับพี่ทอยไหม?"
"ไม่ใช่สิ อะไรของมึงเนี่ย?"
"คิดถึงเขาแหงๆ"
ปอยกยิ้มมุมปากอย่างรู้ทันขณะที่ฉันได้แต่ถอนหายใจหลังโดนจับได้แบบง่ายๆ โดยที่ไม่มีโอกาสได้แก้ตัวเลย
"จะกินอะไร?"
"ซูชิ"
"ร้านบ้านซูชิน่ะนะ?"
"อือ อยากกินข้าวหน้าเนื้อแล้วก็ซาซิมิ"
ฉันยิ้มมองปออย่างอ้อนๆขณะที่เพื่อนกำลังพยักหน้าด้วยท่าทีล้าๆ ก่อนเราจะแยกกันไปเอารถและใช้เวลาไม่นานที่จะมาถึงร้านแต่ฉันใช้เวลานานกว่าในการหาที่จอด
"มึงก็ถอยมาเลย ถอยมาๆๆ"
"ช้าๆอย่าเร่งกันสิ!"
ฉันตอบกลับปอที่กำลังยืนโบกให้อยู่ที่ด้านหลังรถก่อนจะค่อยๆถอย แต่ทำไมมันยังดูไม่ตรงอ่ะ?
