เวลา 12.50 นาที @คณะวิศวะ
วันนี้เขามีเรียนในช่วงบ่าย การมาถึงก่อนเวลาเข้าเรียนสักสิบนาทีมันก็เกินพอสำหรับเขาแล้ว และนี่ก็เป็นรอบหลายสัปดาห์ที่เขาโผล่หน้ามาให้พวกเพื่อนเห็นหน้าเห็นตา
และเมื่อพวกมันเห็นหน้าเขาก็อดที่จะอวยพรให้ไม่ได้เลย
"มึงหายหัวไปไหนมาไอ้ศรัณย์" ไอ้คิรินทร์เป็นคนเอ่ยทักเขาคนแรก พร้อมด้วยไอ้ราม...
"กูนึกว่าติดเอดส์ตายห่าไปละ"
"เออ เดี๋ยวนี้ไม่เห็นหน้าเห็นตากันเลยนะ มาเวย์เดียวกับไอ้ฝุ่นที่ไม่โผล่หัวมาหาเพื่อนเลย" และปิดท้ายด้วยไอ้ทีปต์ ส่วนไอ้ฝุ่นกับไอ้วิน ไม่ได้เรียนเมเจอร์เดียวกัน ไม่งั้นเขาคงโดนพวกมันด่าหนักกว่าเก่า
"เสือกครับมึง" เขาเดินไปหย่อนตัวนั่งลงบนโต๊ะ วันนี้เขามีเรียนเมเจอร์รอง อาจารย์เลยมักจะเข้าสาย และมีเวลาให้คนในเอกนั่งจับกลุ่มคุยกันเสียงดังไปหมด
"ไอ้ศรัณย์มึงทำตัวอย่างกับคนติดเมีย แต่คนแบบมึงคงหาไม่ได้หรอก สันดานปากหมาขนาดนั้น"
ไอ้รามพูดขึ้นแบบนั้
