เกียร์รักศรัณย์

ตอนที่ 13 แตกตื่น

วันถัดไป

ติ๊ดดดดๆ

เสียงนาฬิกาปลุกที่ดังขึ้นทำคิ้วเรียวสวยของเธอขมวดเข้าหากัน เพราะมันไม่ได้ดังอยู่เพียงรอบเดียว แต่มันดังขึ้นถึงสองรอบ ซึ่งเสียงนั้นไม่ใช่เสียงจากโทรศัพท์เธอด้วยซ้ำ

แต่เสียงที่ดังขึ้นก็ทำให้เธอข่มตาหลับไม่ได้อีกต่อไป ทั้งที่เหมือนจะเพิ่งนอนเลยด้วยซ้ำ

จนกระทั่งเสียงของใครบางคนดังขึ้นแถวๆ ซอกหู พร้อมกับลมหายใจอุ่นร้อนของเขาที่ปัดเป่าลงมา...

"หนวกหูว่ะ ปิดหน่อย..." น้ำเสียงแหบแห้ง และกลิ่นอายความเซ็กซี่ที่ผ่านกลีบปากของเขา ทำคนตัวเล็กถึงกับลืมตาขึ้นในวินาทีถัดมา

ใบหน้าสวยหันไปมองคนที่ซุกเธออยู่ ทำให้หน้าผากของเธอชนเข้ากับปลายจมูกโด่งของเขา

ก็ว่าทำไม... รู้สึกอุ่นแปลกๆ

เพราะมีร่างใหญ่ของเขากำลังซุกอยู่กับตัวเธอนี่แหละ อีกทั้งเราสองคนยังไร้ซึ่งเสื้อผ้า เขาซุกเธอเอาไว้แบบนี้ เธอไม่ได้ว่าอะไรหรอก แต่อย่าเอาอย่างอื่นมาแทงก้นเธอได้ไหม

ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่อายสักหน่อย ต่อให้เมื่อคืนเขาแทบจะไม่บันยะบันยังกับเธอ แต่เมื่อไม่ได้อยู่ในอารมณ์นั้น ใครมันจะอยากให้ใครมากอดรัดฟัดเหวี่ยงกับเธอแบบไร้เสื้อผ้ากันล่ะ

"นี่ปล่อยก่อน" เธอเอ่ยบอกคนที่กำลังซุก และใช้วงแขนกอดรัดกันจากทางด้านหลัง อีกทั้งฝ่ามือเขายังกอบกุมอยู่กับหน้าอกของเธอแบบเต็มไม้เต็มมือเลยต่างหาก

มันควรจะจบไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะ นี่เขาอารมณ์ค้างหรือไง "ปล่อยก่อน"

เธอพยายามจะงัดมือเหนียวๆ ของเขาออกจากหน้าอกอิ่ม แต่เขากลับกอดรัดกันแน่นเสียยิ่งกว่าเก่า พร้อมกับเสียงพึมพำตรงข้างใบหูของเธอ

"อย่าดิ้นดิวะ รำคาญ..."

รำคาญ? ใครกันแน่ที่ควรรำคาญ เธอมากกว่านะที่สมควรพูดคำนั้น เพราะเขากำลังก่อกวนเธอ

เธออดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปดันตรงสีข้างของเขาให้ถอยออกไป เพราะยิ่งแนบชิดอะไรบางอย่างของเขาก็ยิ่งดุนดันตรงสะโพกของเธอ ความแข็งกร้าวของเขามันทำเธอขนลุกซู่ไปหมด

"ถอยออกไปได้ไหม จะปิดนาฬิกาปลุก" เธอเม้มปากพลางขยับตัวเล็กน้อย แต่เขากลับส่งเสียงจิปากกลับมาให้เสียอย่างนั้น

"เงียบ... จะนอน อย่ามาเสียงดังดิ๊"

เสียงดัง? แล้วใครกันที่ตั้งนาฬิกาปลุกแผดเสียงดังลั่นห้องจนเธอเองก็นอนไม่ได้เหมือนกันเนี่ย

แล้วเขามาโทษเธอว่าทำเสียงดังเสียอย่างนั้น ว่าแล้วก็หยิกลงบนแขนของเขาอย่างถือโทษ

"อีตาบ้าเอ๊ย... แล้วเสียงนาฬิกาปลุกใครล่ะ" ตั้งปลุกเอง แต่เจ้าตัวไม่ตื่นนี่มันน่า... : (

เธออดไม่ได้ที่จะส่งเสียงด่าเขาไปหนึ่งช็อต และเพราะเสียงที่รบกวนของเธอละมั้งที่ทำให้เขาส่งเสียงขัดใจในลำคอ ก่อนจะยอมคลายอ้อมกอด แล้วพลิกตัวไปนอนคว่ำลงกับหมอนอีกฝั่งหนึ่ง

และนั่นก็ทำให้คนตัวเล็กถึงกับถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน ก่อนจะตวัดปลายเท้าลงบนพื้นที่เย็นชืด ห้องเย็นมากเมื่อคืนเราสองคนไม่ได้อาบน้ำเพราะต่างเหนื่อยจากกิจกรรมที่แสนจะดุเดือด อีกทั้งเราทั้งคู่ยังนอนกันทั้งเตียงที่เลอะ...

มันแสดงให้เห็นว่าเราต่างหมดแรงด้วยกัน ในตอนนั้นไม่มีใครสนใจเตียงว่ามันจะเลอะมากแค่ไหน ขอแค่ได้นอนก็พอแล้ว

แต่ตอนนี้ใครเอ่ยที่ได้นอน? ไม่ใช่เธอแล้วหนึ่ง เพราะเสียงนาฬิกาปลุกที่ยังคงแผดเสียงอยู่

เธออดไม่ได้ที่จะหันหน้าไปแยกเขี้ยวใส่คนที่กำลังนอนคว่ำหน้าอยู่ พร้อมกับใช้ฝ่ามือตีลงบนกล้ามแขนแกร่งขาวๆ ของเขาดัง 'เพียะ'

แต่อีกฝ่ายแทบจะไม่กระดิกตัวใดๆ มีเพียงเสียงลมหายใจที่ดังขึ้นอย่างสม่ำเสมอของเขา สายตาของเธอเผลอสำรวจแผ่นหลังตึงของเขา ที่ปรากฏมวลมัดกล้ามอย่างชัดเจน ก็ว่าทำไมอีกฝ่ายดูอึด ถึก และทน แรงส่งเขาทำเธอจุกเสียดไปทั่วท้องน้อย เพราะเขามันตัวใหญ่อย่างกับหมีแบบนี้นี่เอง ยิ่งทอดสายตาต่ำลงไปยังบั้นท้ายขาวเนียนที่ผ้าห่มปิดอย่างหมิ่นเหม่ ก็ยิ่งทำใบหน้าสวยแดงก่ำไปหมด

"อาการหนักแล้วเรา จะมาคิดอะไรกันเนี่ย พักก่อนๆ"

เธอละสายตาออกจากบั้นท้ายขาวของเขา ก่อนจะพยุงตัวเองขึ้นจากเตียงจนยืนเต็มความสูง แต่ความปวดหน่วงตรงท้องน้อยก็ทำใบหน้าสวยถึงกับเหยเก โทรศัพท์ของเขาวางอยู่บนเคาน์เตอร์ที่วางอยู่ไม่ไกล ทำให้เธอต้องกัดฟันข่มใจกลั้นความปวดหน่วงตรงท้องน้อยก่อนจะเดินไปปิดเสียงนาฬิกาปลุกที่บอกเวลา 10.15 นาที

อ่า เกือบเที่ยงแล้วสินะ และเธอควรกลับได้แล้ว

แต่เมื่อหันไปเห็นสภาพของตัวเองที่สะท้อนอยู่บนกระจกก็ทำเธอลมแทบจับ เส้นผมชี้ฟูไม่เป็นทรง ใบหน้าที่อิดโรยราวกับผ่านสมรภูมิรบมา 10 ครั้ง ถ้าเธอออกไปสภาพนี้มีหวังคนที่พบเธอสภาพนี้คงได้เอาเธอส่งไปโรงพยาบาลแน่นอน

สภาพดูแทบไม่ได้...

เธอมีเซ็กซ์กับเขาแค่คนเดียว แต่สภาพราวกับถูกรุมโทรมก็ไม่ปาน อีกทั้งเศษซากถุงยางยังกระจัดกระจายอยู่เกือบทุกพื้นที่ของห้อง

ก็แน่ละ เพราะเซ็กซ์ไม่ใช่แค่เรื่องบนเตียง...

"โดนข่มขืนหรือเปล่าเนี่ย สภาพดูไม่จืดเลยเรา" เธอเบือนหน้าหนีภาพของตัวเองที่สะท้อนอยู่ในกระจก หมายจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ แต่เสียงที่ดังมาจากบนเตียงก็ทำเธอชะงักตัวไป

"ใครข่มขืนเธอกันวะ"

เสียงนั้นทำคนตัวเล็กถึงกับอุทานเสียงหลง

"เฮ้ย!" หัวใจเธอแทบจะหลุดลงไปยังตาตุ่ม เมื่อสายตาเนือยๆ ของเขาจับจ้องมายังเธอ

เธอไม่ได้ตกใจที่เขาตื่น แต่เธอตกใจเพราะตัวเองยังเปลือยเปล่า ไร้เสื้อผ้าแม้แต่ชิ้นเดียว และเขาก็กำลังมองมาทางนี้

ไม่รอให้เขาพูดอะไรต่อจากนั้น คนตัวเล็กพลันรีบนั่งลงพร้อมกับใช้ฝ่ามือยกขึ้นปิดหน้าอกหน้าใจของตัวเอง

"เฮ้ยอะไร มีอะไรสึกหรอหรือไง แล้วนั่นนั่งทำไม" เขาขมวดคิ้วมุ่น พลางสะบัดผ้าห่มออกจากร่่างของตัวเอง

และเขาก็ลุกขึ้นเต็มความสูง... คนตัวเล็กถึงกับอ้าปากเหวอเพราะเขาเองก็เปลือยเปล่าตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า และเขาก็แทบจะไม่ได้อายต่อสายตาที่เธอมองเขาแม้แต่นิดเดียว

เขาจะรู้ไหมว่าอะไรของเขามันกำลังชี้หน้าเธออยู่

เธอเคยได้ยินมาว่าช่วงเช้า 'ไอ้นั่น' ของผู้ชายจะตื่นตัวมากเป็นพิเศษ แต่ก็ไม่คิดว่าจะตื่นได้มากขนาดนี้

"เดี๋ยวอย่าเพิ่งเข้ามา" เธอปัดมือไปมาเพื่อห้ามเขาไม่ให้เดินมาทางนี้

"ทำไม?" เขาเลิกคิ้วถาม แต่ยังคงสาวเท้าเข้ามาใกล้กัน เธอไม่ได้อยากมอง 'แกนกาย' ในยามตื่นตัวของเขาเลยสักนิด แต่มันอยู่ในภาคบังคับที่เธอจำเป็น (?) ต้องมองนี่สิ

เชื่อกันหน่อย...

"อย่าเดินมาทางนี้สิ" เธอเม้มปากก่อนจะกอดรัดร่างตัวเองเอาไว้ เมื่ออีกฝ่ายเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า...

.

.

.

.

.

พูดคุย

แล้วสภาพน้องงงงง 5555+ ใครข่มขืนคะ

อิน้องอยากมองก็มองไปเลยค่ะ

แต่ระวังมันจะฉกกกกก ฝากคอมเมนต์ด้วยนะคะ