อิงบุญแก้มแดงก่ำตอนนี้ความต้องการที่อัดแน่นอยู่ในช่องท้องควบคุมสมองเอาไว้ได้แล้วทั้งหมด แม้จะรู้ดีกว่ากำลังจะแพ้ กำลังจะพ่ายแพ้ต่อนิโคไล แต่หล่อนก็ไม่อาจจะต้านทานเขาได้ ตอนนี้ถ้าหล่อนไม่ได้เขาทั้งตัว หล่อนเองนั่นแหละที่จะต้องขาดใจตาย
“อิงต้องการคุณนิคค่ะ... ต้องการทั้งตัว...”
เขาหัวเราะเบาๆ ด้วยความพึงพอใจ แม้หล่อนจะยังไม่ได้วิงวอนร้องขอความเมตตาได้เสี้ยวหนึ่งกับสิ่งที่เขาคาดหวังเอาไว้ แต่แค่นี้มันก็เพียงพอแล้ว เพียงพอที่จะทำให้เขารีบครอบครองผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงที่ทั้งหวานทั้งสวยไปทุกอณู
“เยี่ยมมาก... ฉันรอฟังคำนี้แหละ”
แล้วคนตัวโตก็ถอดจุมพิตเร้าอารมณ์ เปลี่ยนมาเป็นถอยออกห่าง และไปคุกเข่าอยู่ที่กลางระหว่างต้นขาอวบแทน เขาจ้องมองเนินสาวที่แยกออกจากกันด้วยความเต็มใจของเจ้าของด้วยสายตาหิวกระหายที่สุดในชีวิต เมื่อคืนแม้จะหลายรอบติด แต่เขาก็ยังไม่พอ ยังไม่อิ่มเอม ยังต้องการอิงบุญ แม่เมียสาวแ
