บทนำ2
1043 Words
ฟลินน์ไม่ได้เอ่ยออกมา ทว่าดวงตาคมกริบที่กำลังหรี่มองเธอด้วยสีหน้าของจอมวายร้าย มหาเศรษฐีหนุ่มสุดเสเพลที่มีชื่อเสียงฉาวโฉ่ติดอันดับโลกก็กำลังบอกเธอว่าเขาคิดอย่างนั้น
“ไม่ว่ายังไงฉันก็จะกลายเป็น ‘เมีย’ ของคุณอยู่ดี”
“เธอเป็นบ้าเหรอ!” ฟลินน์ เบรดฟอร์ดผู้ไม่เคยตะคอกใส่เด็ก สตรี และคนชรามาก่อนก็ตะคอกใส่หญิงสาวตรงหน้าเสียงดังลั่น “ไปให้พ้นหน้าฉันได้แล้ว ก่อนที่ฉันจะให้คนลากคอเธอไปส่งตำรวจ! เมียบ้าบอห่าเหวอะไรกันวะ ถ้าอยากจะจับผู้ชายก็ไปจับที่อื่น อย่ามาจับฉัน! ฉันไม่คิดจะแต่งงานโว้ย!”
ทว่าแทนที่ผู้หญิงตรงหน้าจะกลัวเขา เธอกลับยังคงควบคุมสติและท่าทีของตัวเองได้ดี และตอนนั้นเองที่มือเล็กๆ ของเธอเปิดกระเป๋าสะพายที่ติดตัวเธออยู่ตลอด แล้วหยิบอะไรบางอย่างส่งให้กับเขา
กระดาษขนาดโปสการ์ดจำนวนสี่ใบถูกส่งมาตรงหน้าเขา และภาพพวกนั้นก็ทำให้คนที่แข็งแรงดีมาตลอดชีวิตถึงกับรู้สึกหน้ามืดวับ อยากจะเป็นลม
“นี่มัน...”
“ฉันรู้ว่าถึงคุณจะไม่ค่อยได้ใช้สมองตัวเองเท่าไร แต่ผลการเรียนอันดีเยี่ยมจากมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย[1]ของคุณก็น่าจะทำให้คุณรู้ว่าคุณควรจะรับฉันไปเป็นเมียของคุณ”
“…”
“ก่อนที่รูปพวกนี้จะถูกส่งไปยังหนังสือพิมพ์ นิตยสารและเว็บไซต์ต่างๆ ทั่วอเมริกา คุณที่เป็นเจ้าของออลซีซั่นและกิจการในเครืออีกหลายสิบบริษัทที่มีชื่อเสียงมากพอดู คงจะเป็นที่น่าสนใจถ้ารูปอื้อฉาวพวกนี้หลุดออกไป...”
“หยุด!”
ฟลินน์ตะคอกใส่หญิงสาวตรงหน้าอีกครั้งหน้าแดงก่ำ มองเมินรูปของตัวเองที่เปลือยเปล่าบนเตียง ขณะที่ข้างกายนั้นดูเหมือนจะเป็นหญิงสาวสักคนที่เขาไม่สนใจจะมอง
“อย่าคิดว่าเธอจะขู่ฉันได้ง่ายๆ”
พูดจบเขาก็แสยะยิ้มกว้าง ในระหว่างที่ฉีกรูปในมือเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ไม่มีหลักฐานแล้ว เธอก็จะขู่เขาไม่ได้! ทว่าวินาทีต่อมารอยยิ้มของเขาก็เป็นอันแข็งค้าง เพราะหญิงสาวตรงหน้าบอกหน้าตาเฉยว่า
“ฉีกไปเถอะค่ะ เพราะฉันยังมีสำเนาแบบนี้เป็นพันๆ ใบเลย แล้วก็ไฟล์รูปที่ก็อปเก็บไว้อีกเยอะเลยค่ะ มันมีมากพอจะให้คุณฉีกต่อหน้าฉันได้ชั่วชีวิตเลยนะคะ...สามี”
เธอเรียกเขาด้วยคำน่าขนลุกนั่น และมันก็ทำให้ขนทั่วร่างของ
ฟลินน์ลุกพรึบขึ้นมาพร้อมๆ กันด้วยความสยดสยอง
สมองอันชาญฉลาดของเขาประมวลผลเพียงเสี้ยววินาที มองใบหน้าที่แสดงท่าทีเป็นต่อของยายแคระตรงหน้าแล้วเขาก็รู้ทันทีว่าเธอต้องการอะไร
เธอกำลังข่มขู่เขา!
“เอาละ” เขาลดน้ำเสียงกราดเกรี้ยวลงและพยายามจะประนี
ประนอม “เลิกกวนประสาทฉันแล้วบอกมาได้แล้วว่าเธอต้องการอะไรกันแน่ถึงได้มาสร้างเรื่องบ้าๆ บอๆ พังงานปาร์ตี้วันเกิดของฉันเสียจนพังพินาศแบบนี้!”
“ปาร์ตี้วันเกิดหรือปาร์ตี้มั่วเซ็กซ์กันแน่”
ฟลินน์เมิน ทำเป็นไม่ได้ยินที่เธอบ่น เขาจ้องมองเธอเขม็งจนในที่สุดยายตัวแสบนี่ก็ยอมบอกสิ่งที่ต้องการมาเสียที
“ฉันบอกแล้วว่าฉัน ‘อยาก’ จะเป็นเมียของคุณ” เธอเน้นคำว่า ‘อยาก’ หนักแน่น
“เพื่ออะไรกันแน่?”
“ฉันบอกคุณไม่ได้ค่ะตอนนี้” เธอใช้นิ้วขึ้นแนบกับริมฝีปากอิ่มสีชมพูระเรื่อของตนเอง ก่อนจะขยิบตาให้เขา “แต่ในอนาคตฉันต้องบอกคุณแน่ๆ ว่าฉันอยากจะเมียของคุณไปทำไม”
“เธอต้องการสมบัติของฉันงั้นเหรอ?”
หญิงสาวหัวเราะจนดวงตาพราวระยับ “เงินคุณไม่ได้ดูน่าสนใจขนาดนั้น”
“แล้วเธอต้องการ...”
“ก็บอกแล้วไงคะว่าแล้วฉันจะบอก”
ฟลินน์เม้มริมฝีปากแน่น เขาแสดงสีหน้าดื้อดึงออกมา ทว่าก่อนจะได้เอ่ยอะไร หญิงสาวตรงหน้าก็ฉวยโอกาสที่เขาคลายความระแวด
ระวังหนีไปจากมุมห้องที่เขาไล่ต้อนเธอจนได้
ไม่กี่วินาทีแม่ตัวแสบนั่นก็เผ่นไปยังประตูห้องทำงานที่ปิดสนิท เธอเปิดมันออกกว้าง และก่อนจะไปเธอก็หันมาบอกเขาว่า
“อ้อ…ลืมบอกคุณไปมิสเตอร์เบรดฟอร์ด”
“…”
“ฉันชื่อมาริสา จะเรียกฉันว่ามารีนก็ได้...ถึงคุณจะดูไม่สนใจอะไรก็ควรจะรู้ชื่อภรรยาของตัวเองเอาไว้บ้าง ต่อไปจะได้บอกใครๆ ถูกเวลาฉันไปออกงานกับคุณ อ้อ…สุดท้ายนี้ แฮปปี้ เบิร์ด เดย์ค่ะ นับจากวันนี้ไปขอให้คุณมีความสุขมากๆ”
ฉันจะมีความสุขมากกว่านี้ถ้าไม่ต้องเจอคนอย่างเธอนั่นแหละยายบ้า!
ฟลินน์ได้แต่ร้องในใจดังลั่น เปล่าประโยชน์ที่จะตะโกนเพราะผู้หญิงบ้าๆ คนนั้นหนีไปแล้ว
คราวนี้รอยยิ้มร้ายกาจปรากฏบนดวงหน้าของเขา หึ! เธอคิดหรือว่าแค่นี้จะบังคับให้เขายอมรับเธอได้
เขาไม่ได้โง่ จนตรอก หมดสิ้นหนทางถึงจะได้ยอมรับข้อเสนอ
งี่เง่าของเธอ แล้วยอมให้เธอมาใช้ประโยชน์กับสถานะ ‘เมีย’ ของเขาหรอกนะ!
แล้วไอ้รูปพวกโป๊พวกนั้น เหอะ! ต่อให้เธอเอาไปประกาศทั่วโลก หรือส่งไปอีกร้อยสำนักพิมพ์ เขาก็มั่นใจว่าคนทั่วอเมริกาหลายล้านคนก็คงจะเห็นว่ารูปนั้นของเขาเหมือนภาพศิลปะมากกว่าจะอนาจาร เพราะหุ่นสุดเพอร์เฟ็กของเขานั่นแหละ!
[1] มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย (Columbia University in the City of New York) เป็นหนึ่งในมหาวิทยาลัยในกลุ่มไอวีลีก ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นหนึ่งในมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงของโลกแห่งหนึ่ง เป็นมหาวิทยาลัยแห่งแรกของนครนิวยอร์กและเก่าแก่ที่สุดอันดับที่ห้าของสหรัฐอเมริกา ตั้งอยู่ที่นิวยอร์กซิตี ในรัฐนิวยอร์ก
- Writer
