เธอยิ้มรับกับคำว่าจะแต่งงาน มันจะเป็นอย่างนั้น เธอจะยอมเป็นเจ้าสาวของเพื่อนเก่าคนนี้ด้วยความเต็มใจและยินดี
"พรุ่งนี้กลับบ้านไปหา.. ว่าที่พ่อตาแม่ยายของกูกันดีกว่านะ.."
"มั่นหน้า พ่อกูดุ ไม่ได้ใจดีเหมือนคุณย่าหรอกนะ"
"กูก็ต้องผ่านด่านพ่อตาให้ได้อยู่ดีถูกป่ะ รักลูกสาวเขานี่หว่า อะไรก็ต้องยอมหมดอ่ะ!"
เขาปรายตามองมา ส่วนเธอเธอยิ้มรับหน้าบานทันที
"ก็ดี ยอมแบบนี้ตลอดไปนะโว้ย"
"อืม.."
เขาขานรับในลำคอออกมาเบาๆ ก่อนจะยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ และใช้ริมฝีปาก ประทับลงมาที่แก้มของเธอแรงๆ
"กูแม่ง.. รักมึงว่ะจ้า.."
"กูเองก็รักมึงเหมือนกันนะ.."
นานเท่าไหร่ที่เธอเก็บงำคำๆนี้ วันนี้เป็นวันที่เธอเต็มใจจะบอกกล่าว เพราะเธอเลือกเขาแล้วจริงๆ
.
.
.
สถานะที่อัพเดตล่าสุดบนเฟซบุ๊ก ทำให้คอมเม้นต์จากเพื่อนรักทั้งสนิทและไม่สนิท เริ่มกระหน่ำกันเข้ามา เขายิ้มร่ารู้สึกพอใจ กับคำอวยพรที่หลากหลาย ชอบกับค
