หมั่นไส้

1019 Words
'หลายใจ' เพื่อนสนิทอย่างแตงโม ยัดเยียดคำนี้มาให้ เมื่อฉันเอ่ยปากเล่าถึงเรื่องที่ยังค้างคาใจ มันกล่าวหาว่าฉันใจร้าย และยังยัดเยียดคำว่า 'จับปลาสองมือ' มาให้ ฉันคิดจะทำแบบนั้นซะเมื่อไหร่ ฉันแค่ยังไม่รู้ว่าจะเด็ดขาดกับเรื่องนี้ยังไง เมื่ออดีตคนรักมีเคยมีใจ ก็พยายามรดน้ำต้นรัก ที่เกือบจะแห้งไป ให้กลับมามีชีวิตชีวาขึ้นใหม่ ในขณะที่เพื่อนชาย ที่ฉันพึ่งจะตกลงคบหาไป ก็ปลูกต้นรักต้นใหม่ได้สวยงามไม่แพ้กัน มันโครตลำบากใจ... จะเลือกคนใหม่ คนเก่าก็ทำท่าจะเอาจริง พอคิดจะทิ้งคนใหม่ ลึกๆมันก็แอบเสียดาย ซึ่งยังไม่สามารถแยกแยะออกได้ ว่าที่เสียดาย เพราะอะไร 'มึงควรเหยียบเรื่องนี้เอาไว้ กูไม่อยากให้ใครรู้' ทันทีที่ข้อความถูกส่งออกไป เพื่อนในไลน์ก็ลงความเห็นกลับมาทันที 'อย่างนั้นก็ได้ แต่ถึงยังไง เรื่องนี้ก็ควรชัดเจน มึงจะเลือกใครก็ได้ แต่มึงต้องคิดให้ดี ว่าคนที่มึงจะทิ้ง มันสมควรถูกทิ้งจริงๆใช่ไหม' ฉันวางสมาร์ทโฟนทิ้งเอาไว้ และคิดในสิ่งที่แตงโมพึ่งจะพูดทันที ใครๆ รวมถึงใจฉัน มันบอกว่าไอ้ตองแสนดี และสิ่งนี้ คือเหตุผลที่ฉันยอมคบกับมัน ส่วนฝั่งของอดีตคนรักนั้น ทั้งๆที่มันเคยทำเรื่องที่ไม่น่าอภัย และฉันสมควรที่จะทิ้งมันไว้ ถ้ามันไม่แสดงความจริงใจ โดยการพาผู้ใหญ่มาคุยกัน ย้อนกลับไปวันนั้น จริงๆฉันไม่ได้ตั้งใจจะกลับบ้าน แต่คนที่มาดักเพื่อรอพบกัน กลับบอกเพียงประโยคสั้นๆ ว่าได้ส่งผู้ใหญ่ให้ไปหมายหมั้น ซึ่งฉันจำเป็นต้องกลับไป เพื่ออธิบาย ว่ายังไม่พร้อมจะหมั้นหมายกับใคร และฉันไม่ได้มีความกล้าพอที่จะบอกผู้ใหญ่ ว่าคนรักอย่างเปอร์ ทำเรื่องแย่ๆกับฉันแค่ไหน เพราะความไม่กล้านี่ไง เลยทำให้ผู้ใหญ่เข้าใจว่า 'เรารักกันดี' ในขณะที่คนรักเก่า พยายามเข้าง้อแบบเอาเป็นเอาตาย คนที่มาใหม่ ก็ขยันทำให้ฉันหวั่นไหว การสะกิดโดยการ ' เตะ' ที่อยู่เบื้องล่าง ทำให้ฉันรีบหันไปมองที่คนข้างๆทันที แตงโมที่กำลังมองฉัน และมันก็ชักสีหน้าแบบร้อนใจใส่กัน แตงโม : เปอร์โทรมา! น้ำเสียงเบา ที่ถูกกระซิบแทนการบอกกล่าว เอ่ยขึ้นมา ทันทีที่ฉันขยับเข้าไปหา ฉันรีบหันไปมองคนตรงหน้า ซึ่งเห็นว่ามันกำลังสนใจงานตรงหน้า และไม่น่าจะได้ยินอะไร ฉัน : ไม่ต้องรับสาย! ฉันกระซิบกลับไป... แตงโม : แต่มันไลน์มา มันยื่นสมาร์ทโฟนมาจ่อหน้า ส่วนฉันรีบคว้ามันลงมาทันที และพอดิบพอดี กับที่ไอ้ตองหันมามอง มันมองหน้าฉัน จากนั้นก็ลากสายตาไปหาแตงโม แตงโมรีบส่งยิ้มไปให้ มันเลยตวัดสายตากลับมาที่ฉันตามเดิม ฉัน : มองอะไร ควรสนใจงาน! ฉันรีบหาข้ออ้าง จากนั้นมันก็ดึงสายตากลับไป ข้อความทางไลน์ที่เปอร์ส่งเข้ามา มันมีความหมายไปทางเดียวกันว่า มันต้องการมาพบฉัน ซึ่งมันไม่สามารถติดต่อฉันได้ แตงโมก็เลยซวยที่ต้องรับข้อความจากมันแบบนี้ไง 'ไม่ว่างเจอ ไว้พร้อมคุยเมื่อไหร่เดี๋ยวจะไปหาเอง' ที่ตอบ ไม่ได้เพราะอยากคุยแต่อย่างใด แต่ต้องการตัดประเด็นเพราะอยากให้มันจบๆไป มันจะได้ไม่ต้องแชทมาใหม่ และไอ้ตองจะได้ไม่ต้องสงสัย ถึงฉันจะยังตัดคนเก่าออกไปแบบจริงๆจังๆไม่ได้ ฉันก็ไม่อยากให้ไอ้ตองเข้าใจ ว่าฉันคบมันแบบเผื่อใจ ถึงแรกๆจะเคยคิดแบบที่ว่าไปก็เถอะ 'ยังไม่เจอก็ได้ แต่ช่วยปลดบล็อกเบอร์และไลน์ได้ไหม' มันยังพยายามที่จะส่งเข้ามาใหม่ และส่งถี่เกินไป ฉันเลยจำใจต้องตกลง ฉันส่งมือถือคืนเจ้าของไป เหมือนมันจะไล่อ่านแบบพิถีพิถัน จากนั้นมันก็หันมาถลึงตาใส่ แตงโม : กูไม่โอเค! น้ำเสียงที่ดังจนเกินไป ทำให้เพื่อนในกลุ่มหันมามองที่เราทันที อ้อม : ไม่โอเคอะไรวะ อ้อมถามพร้อมกับมองหน้า พอเจ้าของเสียงไม่คิดจะเอ่ยอะไรออกมา พวกมันก็เพ่งมองมาที่หน้าฉันแทน ฉัน : มองกูทำไม ไม่มีอะไร ฉันรีบสายหน้า ก่อนจะค่อยๆไล่สบตาพวกมันทีละคน บอย : ไม่มีอะไร แล้วมึงหน้าบึ้งใส่เพื่อนเพื่อไร คนที่พึ่งจะถามไถ่ แสดงความมือไว โดยการใช้มือผลักที่หัวของแตงโม แตงโม : ก็ไม่มีอะไร ว่าแต่ว่า เย็นนี้กูว่าง ร้านเหล้ากันไหม กูเปย์เองก็ได้ มันเว้นจังหวะเอาไว้ และฉันก็ไม่แน่ใจ ว่าการที่มันอาสาจะเปย์ให้ มันกำลังคิดจะทำอะไร แตงโม : ร้านนี้เด็ดมาก! บอย : เดี๋ยวนะ ที่เด็ดนี่คืออะไร มันไหวไหล่ พร้อมกับชายตามองมาที่ฉัน ซึ่งพอเห็นแบบนั้น ฉันก็ค่อนข้างมั่นใจ ว่ามันกำลังคิดจะทำอะไรสักอย่าง อ้อม : ทำหน้าแบบนี้หมายความว่าไง ที่เด็ดนี่คืออะไร ผู้ชาย เหล้า หรือชะนี อ้อมถามในสิ่งที่ทุกคนกำลังสงสัย จากนั้นคนที่สามารถให้คำตอบได้ ก็ตอบคำถามออกมาในทันที แตงโม : มีหมดอ่ะ ใครโสดๆ กูจะยัดเด็กให้ทุกคนเลย มันบอกด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างจะมั่นใจ จากนั้นมันก็หันกลับมามองฉันใหม่ แตงโม : หมั่นไส้! และฉันก็ได้เข้าใจ ว่าสิ่งที่มันคิดจะกระทำลงไป คือการหาผู้หญิงคนใหม่ให้ไอ้ตอง
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD