พูดจบคุณป๋าก็หันหลังให้ฉัน เห็นแบบนั้นฉันจึงวิ่งไปสวมกอดจากทางด้านหลัง “ห้ามหนีมาแบบนี้อีกนะคะ ฝุ่นไม่อนุญาตให้คุณป๋าหนีฝุ่นอีกแล้ว...”
บรรยากาศรอบๆ เงียบสนิท มีเพียงเสียงหัวใจของฉันที่มันกำลังเต้นแรงอยู่
คุณป๋าค่อยๆ หมุนตัวมาประจันหน้ากับฉัน ก่อนจะใช้มือช้อนปลายคางฉันให้เงยขึ้นไปสบตา
“เมื่อกี้เธอ....”
“จะเอามั้ยคะโอกาส ^_^” ฉันคลี่ยิ้มจางๆ ให้กับคุณป๋า
“เธอกำลังเล่นอะไรอยู่ฝุ่น” คุณป๋าปล่อยมือออกจากปลายคางของฉัน จากนั้นก็หมุนตัวเดินกลับไปนั่งลงที่โต๊ะทำงานเฉยเลย
เอะ!! ท่าทางฉันเหมือนคนกำลังเล่นอยู่อย่างนั้นหรอ นี่ท่อมาหาถึงอเมริกาเชียวนะ
ฉันเดินตรงไปหาคุณป๋าและถือวิสาสะหย่อนก้นนั่งลงบนโต๊ะ ทั้งที่คุณป๋ากำลังอ่านเอกสารอยู่
“ฝุ่น!!” คุณป๋าตวาดเสียงดุ แถมยังจ้องหน้าฉันตาเขม็งอีกด้วยนะ
“ฝุ่นอุตส่าห์ตามมาถึงอเมริกา คิดว่าฝุ่นพูดเล่นงั้นหรอคะ !!”
“.....” พอฉันถามแบบนี้คุณป๋าก็
