Unti-unti akong nagmulat ng mata. Ramdam ko ang hapdi ng mata ko dulot ng kakaiyak. Hindi ko alam kung anong oras na pero natitiyak kong umaga na dahil mataas na ang sikat ng araw. Babangon na sana ako nang makita si Trina nakadukdok sa gilid ng kama.
I suddenly felt guilty. Dahan-dahan kong hinaplos ang buhok niya. Did I trouble you a lot, sis? I'm sorry. Medyo maayos naman na ang pakiramdam ko pero hindi ang puso ko gayunpaman umaasa ako na magiging maayos din ang lahat. All I need to do right now is to trust Zale. I know he has his reasons.
Bumangon ako para magluto ng pagkain pero naabutan ko si Kael sa kusina. Naunahan niya na ako. Tumingin siya sa gawi ko at mula rito'y kitang-kita ko ang panlalaki ng mata niya.
"You're awake."
"Hmm. Anong oras na?" Hindi naman kasi pang-agahan
