ณ กรมพิธีการ
หลังจากเดินทางกลับเมืองหลวงได้วันเดียว จ้าวเสวี่ยอี้ก็กลับเข้าทำงานตามเดิม เขายังคงรั้งตำแหน่งหัวหน้ากรมพิธีการ ไม่มีการลดหรือเลื่อนขั้นใด ๆ เพราะเขาไม่มีทั้งผลงานและความผิด
หากมิใช่เพราะฉินอ๋องทรงมีเมตตาปล่อยผ่านไม่รายงานต่อเบื้องบน เรื่องที่เขาก่อกวนอดีตภรรยาในช่วงที่นางกำลังรับรองเจ้าชาย เชื่อว่าใต้เท้าผู้นี้คงไม่ได้กลับมารับตำแหน่งเช่นเดิมเป็นแน่
“ใต้เท้าจ้าว ได้ยินว่าท่านแปลวาจาต่างถิ่นได้ใช่หรือไม่”
“ขอรับ ใต้เท้ามีอะไรจะให้ข้าน้อยช่วยหรือ” ชายหนุ่มเอ่ยกับผู้อาวุโสเสียงอ่อน กิริยาก็นอบน้อม เพราะอีกฝ่ายคือเจ้ากรมการค้าที่สังกัดอยู่ในเมืองหลวง มันคือกรมที่เขาอยากเข้าที่สุด
“ข้ามีเรื่องให้ช่วย พอดีล่ามที่มีอยู่ไม่เพียงพอ มีหลายคนที่ลาป่วย ข้าจำต้องหาคนมาเพิ่ม ใต้เท้าจ้าวพอจะมาช่วยได้หรือไม่”
“เอ่อ…ข้าน้อยอยากไปขอรับทว่างานที่นี่” เสียงเขาอ้อมแอ้ม
