วันต่อมา…
ราชโองการเษกสมรสของฉินอ๋องก็ถูกป่าวประกาศไปทั่วเมืองหลวง หลายต่อหลายคนต่างก็สงสัยว่า เจ้าสาวของพระองค์คือบุตรสาวของสตรีบ้านใด เพราะพวกเขาไม่เคยเห็นพระองค์ข้องแวะกับผู้ใดเลย แม้แต่เหล่าขุนนางในท้องพระโรงยังกล่าวซุบซิบกันไม่หยุดปาก คงมีแค่จ้าวเสวี่ยอี้เท่านั้นที่รู้แจ้งทุกอย่าง
ทว่าเขาก็ไม่ได้กล่าวอันใด ใต้เท้าหนุ่มยังแสร้งทำเป็นไม่รู้เหมือนคนอื่น ๆ คงมีแค่เจ้ากรมพิธีการกระมังที่พยายามมากระซิบถาม เพราะวันวานเขาเห็นว่าที่พระชายาฉินอ๋องเอ่ยกับใต้เท้าจ้าว ท่าทางเหมือนคนรู้จักกันมาก่อน จ้าวเสวี่ยอี้จึงตอบไปเพียงว่าตนเคยพบที่เมืองหนานโจว เจ้ากรมพิธีการจึงไม่ได้ซักถามต่อ
‘หวังว่าเรื่องราวระหว่างเรามันจะไม่ถูกพูดถึงอีก’ เสวี่ยอี้นึกในใจ ก่อนจะก้าวเดินไปตามบันได กระทั่งพบกับใครบางคนที่ยืนรอเขาอยู่ แววตาที่ใต้เท้าหนุ่มมองอีกฝ่ายไร้ซึ่งความเคารพ
ถึงกระนั้นเขาก็ยังต้องคำนับ
