หลันถิงถึงกับหน้าหรา เพราะนึกไม่ถึงว่าฉินอ๋องจะตื่นตกใจกับการมาของตนเพียงนี้ ท่าทางเขาไม่อยากให้นางอยู่ด้านในเลย “ช้าก่อนเพคะท่านอ๋อง หม่อมฉันสามารถเจรจาให้ได้เพคะ” นางรีบบอกจากนั้นก็เผยยิ้มอ่อนให้ เมื่อเห็นสีหน้าแปลกใจของเขา “จริงหรือ?” คิ้วหนาขมวดทันที ทว่าไม่กี่อึดใจเขาก็เอ่ยขึ้น “อย่าดีกว่า เจ้าออกไปรอข้างนอกนะ คนผู้นี้ไม่ควรเข้าใกล้” ว่าพร้อมกับประคองไหล่นางเดินออกมาอย่างถือวิสาสะ “ให้หม่อมฉันเจรจากับเขานะเพคะ การค้าสำคัญมากมิใช่หรือ” หลันถิงเอ่ยโน้มน้าว ทว่าฉินอ๋องก็ยังมีท่าทางลังเล “ทำไมหรือเพคะ” หลันถิงถามย้ำ “คนผู้นี้ชีกอ เห็นสตรีงามไม่ได้” หยวนซีกระซิบกระซาบ เพราะเกรงว่าคนต่างแดนจะเข้าใจที่เขาเอ่ย หลันถิงจึงยิ้มเอ็นดู “แต่ถ้าไม่คุยกับเขา การค้าเราจะล่มนะเพคะ ท่านอ๋องทรงอยากให้เป็นเช่นนั้นหรือ” หญิงสาวกล่าวอ้างเหตุผลที่สำคัญ หยวนซีมีท่าทางลังเลก่อนจะเอ