“ทำไม ทำหน้าแบบนั้นวะ”ไดมอนด์ที่เดินออกมาสูบบุหรี่ด้านนอกร้านเอ่ยถามลีที่กำลังจะเดินเข้าไปภายในร้านสักด้วยความสงสัย เพียงแค่เห็นใบหน้าที่แสดงถึงความหงุดหงิดชัดเจน
“เบื่อนิดหน่อย”
“ว่าแต่ทำไมวันนี้เข้าร้านได้ ช่วงนี้มึงไม่รับคิวสักนิ”ไดมอนด์เอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย เพราะช่วงนี้ดูเหมือนลีจะงดรับคิวสักโดยไม่มีกำหนดรับ
“มาเอาของนิดหน่อย”ร่างสูงเดินไปพิงรั้วกั้นทางเดิน ท่าทางครุ่นคิดของลี ทำให้ไดมอนด์ยื่นบุหรี่หนึ่งตัวให้กับเพื่อนของเขา
“กูเข้าไปสักต่อก่อนนะ มีอะไรก็โทรหากู”
“อืม” เสียงทุ้มตอบกลับเพียงเท่านั้น ลีหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบเงียบ ๆ ลีหันหลังไปมองร้านสักที่ตัวเองและเพื่อนสร้างขึ้นมากับมือ ด้วยความยากลำบาก กว่าจะได้ร้านจะมาได้ขนาดนี้พวกเขาต้องทนเหนื่อยมากจริง ๆ
ความทรงจำทุกอย่างอยู่ที่ร้านสักแห่งนี้ ร้านสักที่เขารักมากจนไม่อยากเสียไป เพราะสถานที่เห็นนี้เข้ามาเติมเต็มความฝันและจิตวิญ
