ตกค่ำวันเดียวกัน
ทั้งสองถูกส่งตัวเข้าห้องหอ มันราบรื่นซะจนราวกับถูกเขียนลงสมุดไว้หมดแล้ว ด้านนอกงานเลี้ยงต้องเลิกราเพราะฝนที่กำลังตกหนัก มันอาจจะดูน่าหงุดหงิดสำหรับคนอื่น แต่สำหรับคู่บ่าวสาวที่เพิ่งจะถูกส่งตัวเข้าห้องหอมันเป็นอะไรที่ดีมากๆ เลยล่ะ
"ฝนตกหนักเลยนะคะ"
"ชอบหรือเปล่าล่ะ แต่ฉันชอบนะ"
"....." น้ำหนึ่งยืนมองฝนที่กำลังตกหนักผ่านกระจกหน้าระเบียง พร้อมกับคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยจนกระทั่งถูกมาเฟียหนุ่มเดินเข้ามากอดจากด้านหลัง
"มองอะไร?"
"เปล่าค่ะ"
"คิดอะไรอยู่"
"คิดไปเรื่อยค่ะ ไม่มีอะไรน่าสนใจหรอก"
เธอก็คิดของเธอไปเรื่อยจริงๆ นั่นแหละ โดยเฉพาะเรื่องแต่งงาน เรื่องที่เธอกลายเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา จากเด็กที่เขาไม่แม้แต่จะคิดจริงจัง มันเหมือนเพิ่งจะผ่านมาไม่นานนี้เอง แต่เธอและเขากลับมาลงเอยแบบนี้ไปแล้ว
"คุณ..."
"ไหนบอกหลังแต่งงานจะเรียกพี่"
"พี่เสือ...หนึ่ง
