ตอนที่ : 20 หนีกลับ

1234 Words

ตอนเช้ามืด จะเรียกว่าตื่นเช้าดีไหมนะ เพราะเมื่อคืนฉันแทบนอนไม่หลับเลยทั้งๆ ที่ร่างกายเหนื่อยล้ามากแท้ๆ ฉันลุกออกจากเตียงอย่างระมัดระวัง และขโมยเสื้อผ้าของเขาบางชุดมาใส่ เพราะฉันไม่มีเสื้อผ้า ส่วนชุดนักศึกษามันก็เลอะไปแล้ว ฉันออกมาจากห้องนอนของเขาโดยที่เขายังไม่ตื่นเลยและออกมาจากคอนโดอย่างเงียบๆ รู้อยู่แล้วแหละว่าถ้าเขาตื่นมาแล้วไม่เจอฉัน หรือถ้าฉันจะออกมาแล้วไม่ยอมปลุกเขา ต้องโดนว่าแน่ๆ แต่เพราะสิ่งที่ฉันพูดออกไปเมื่อวานมันทำให้ฉันต้องคิดมาก อุตส่าห์เป็นคนยื่นข้อเสนอเองแท้ๆ แต่กลับกลายเป็นคนที่คิดมากซะเอง ไม่นานนักฉันก็กลับมาถึงที่ห้องพักของตัวเอง ฉันไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้า ฉันล้มตัวลงนอนบนเตียงทั้งที่ตัวยังใส่ชุดของเขาอยู่ และก็ผล็อยหลับไป เมื่อคืนนอนแทบไม่หลับ แต่พอกลับมาถึงห้องนอนของตัวเอง กลับนอนหลับสนิทเฉยเลย สายๆ ของวันเดียวกัน ครืด ครืด ครืด เสียงสั่นโทรศัพท์ปลุกฉันให้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD