หลังจากถูกสั่งพักการเรียนฉันก็อยู่แต่ในห้อง อุดอู้อยู่อย่างนั้นไม่ออกไปไหน ฉันไม่รู้จะไปที่ไหนไม่รู้จะไปหาใคร อยากอยู่เงียบๆ ถึงการอยู่แบบนี้มันจะทำให้ฉันคิดมากก็เถอะ
เรื่องนี้ที่บ้านของฉันยังไม่รู้ และก็ไม่รู้ว่าเรื่องมันไปถึงไหนแล้ว ฉันรู้ว่าสิ่งที่ฉันทำมันไม่ดีเอาซะเลย ยอมรับว่าเป็นคนที่ค่อนข้างโมโหง่าย ถ้าเจอเรื่องอะไรที่มันกระทบจิตใจ แต่ฉันเป็นคนที่อดทนเก่ง ไม่ว่าจะกี่เรื่องที่ผ่านเข้ามาฉันพยายามที่จะไม่สนใจเลย จนกระทั่งมาเจอเรื่องนี้ ฉันปล่อยผ่านไม่ได้จริงๆ ยายของฉันเกือบตายนะ
ติ๊ง~
Tiger : อยู่ที่ไหน รับสายหน่อยสิ อยากคุยด้วย
ฉันมองหน้าจอโทรศัพท์ที่สว่างวาบเพราะมีข้อความถูกส่งเข้ามา แต่แล้วก็เมินหน้าใส่ ไม่ได้หยิบขึ้นมาและตอบกลับไป ตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์จะคุยกับใครจริงๆ ไม่อยากคุย และไม่อยากเจอ
Tiger : ฉันกำลังไปหานะ
พอได้อ่านข้อความต่อมา ฉันก็ตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและก
