สองเดือนต่อมา
โรงพยาบาล
หลังจากที่ยายได้รักษากับคุณหมอที่คุณเสือเขาส่งมาให้รักษายายโดยเฉพาะ อาการของยายก็ดีขึ้นแบบก้าวกระโดดเลย แต่หมอก็บอกว่ามันต้องใช้เวลา เพราะตอนที่ยายช็อคล้มลงไปกับพื้น และช่วงเวลาที่นอนหมดสติไปช่วงเวลานับเดือนที่ยายไม่ยอมพูดเลย จึงทำให้ยายต้องพยายามหัดพูดใหม่อีกครั้ง
ตอนที่ยายมาโรงพยาบาล ฉันเองก็มีโอกาสมาบ้างเหมือนกัน ถ้าไม่ได้มีเรียนช่วงเช้า
เช่นเดียวกับวันนี้ ฉันนั่งรถแท็กซี่มาหายายที่โรงพยาบาล เพราะตัวโรงพยาบาลมันอยู่ในเมือง มันจึงค่อนข้างอยู่ใกล้กว่าที่บ้าน
ฉันแค่อยากรู้อาการของยาย ตอนคุยกับแม่ผ่านโทรศัพท์ มันรู้สึกยังไงก็ไม่รู้ มันไม่เหมือนกับเรามาเห็นกับตาตัวเอง
เวลาผ่านไปจนกระทั่งแม่พายายเดินออกมาจากห้องตรวจ
"แม่ยาย คุณหมอว่ายังไงบ้างคะ?"
"ดีขึ้นเยอะเลย เดี๋ยวเราไปรับยากับคุณหมอแทนแม่หน่อยนะ แม่จะได้นั่งอยู่เป็นเพื่อนกับยาย"
"ค่ะ"
พอคุณหมอเดิน
