ถึงวันงาน
บรรดาเพื่อนมาเฟียต่างมาถึงงานแล้ว คาร์เตอร์ และทิวกำลังยืนคุยกันอยู่ มีแซนยืนอยู่ด้วย เพียงไม่นานโอริคก็เดินมาพร้อมกับครอบครัว
" ไงครับท่านเจ้าของโรงพยาบาล "
" สวัสดีค่ะคุณอา "
หนูน้อยไอรีนยกมือไหว้เหล่าคุณอาเพื่อนคุณพ่ออย่างนอบน้อม เพราะคุณแม่สอนมาดี
" สวัสดีค่ะคนสวย "
ทุกคนคุยกันอย่างสนุกสนาน แต่มันจะมีอยู่คนนึง ที่มักมีท่าทางแปลกๆเวลาเจอโอริค
คาร์เตอร์กำลังมองไปข้างหลังโอริค เหมือนกำลงมองหาใครซักคน ทิวมองอย่างเข้าใจจึงแกล้งถาม
" ทำไมไม่ชวนน้องมึงมาด้วยวะไอ้ริค "
" กลับอังกฤษไปแล้ว "
คาร์เตอร์ใจตกวูบ กระดกไวน์ในมือรวดเดียวหมด ก่อนจะแยกออกไปด้านนอก
" หึ "
โอริคหัวเราะในลำคอ
" น้องไอรีนทานขนมมั้ยคะ เดี๋ยวน้าแซนพาไปตัก "
" ไปค่ะ "
แซนจึงจูงมือน้องไอรีนไปที่โต๊ะที่มีอาหารวางอยู่ มีน้ำหวาน เพราะการจัดงานเป็นแบบุฟเฟ่ใครจะตักจะหยิบอะไรเท่าไหร่ก็ได้
เวย์มาพร้อมกับคุ
