คาสโนว่า .. ล่ารัก

เจอกันอีกแล้ว

กอบัวทำงานที่ร้านอาหารของสองวามีภรรยาได้เกือบ 2 เดือนแล้ว สองสามีภรรยาเอ็นดูเธอมาก เพราะกอบัวขยันมาก ทำได้ทุกอย่าง แบ่งเบาภาระเธอกับสามีได้มากมายเลยทีเดียว

จนกระทั่ง ...

" สวัสดีครับ "

" อ้าว สวัสดีค่ะ ทำไมวันนี้มาที่ร้านป้าได้คะเนี่ย "

" พอดีผมผ่านมาแถวนี้ครับ เลยแวะมา "

" นั่งก่อนค่ะ เดี๋ยวให้เด็กเอาน้ำมาให้ "

" บัว บัวเอ๊ย เอาน้ำมาเสริฟแขกหน่อย "

" ได้จ้า "

ชื่อนี้สะดุดหูเขามาก แต่ไม่คิดว่าจะใช่ เพราะคนชื่อบัวมีเยอะแยะไป อาจจะแค่บังเอิญชื่อเหมือน แต่ที่แปลกคือ เสียงก็เหมือน

สักพัก กอบัวจึงเดินออกมาพร้อมถาดน้ำ

" ได้แล้วค่ะ "

ชายหนุ่มหันไปมอง ในขณะที่กอบัวชะงัก ต่างคนต่างอึ้ง ก่อนที่เวย์จะยกยิ้มหล่อร้าย ในขณะที่กอบัวหน้าตึง กอบัววางถาดน้ำลงที่โต๊ะก่อนจะเดินเข้าไปด้านใน

" พนักงานใหม่เหรอครับ "

" จ๊ะ ส้มลาออกแล้วกลับไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด เลยต้องรับคนใหม่ ชื่อกอบัว ทำงานดีมากเลยนะคะ ขยันขันแข็ง ลุงกับป้าสบายไปเยอะเลย "

" ไว้ใจได้เหรอครับ คนจนกระหายเงิน ระวังหน่อยก็ดีนะครับ "

เขาจงใจพูดให้หญิงสาวได้ยิน ทำให้กอบัวไม่พอใจเอามากๆ

" ไม่หรอกค่ะคุณเวย์ กอบัวเป็นเด็กดีมากนะคะ "

" ยังไงก็อย่าชะล่าใจนะครับ คนจนบางทีก็ไว้ใจไม่ได้ "

เวย์เป็นเจ้าของที่นี่ เขาเคยช่วยเหลือลุงเดชกับป้าวันเมื่อครั้งที่ธุรกิจร้านอาหารเจ๊งไม่เป็นท่า เวย์จึงสอนธุรกิจการค้าให้ ให้ที่ตรงนี้ทำกินฟรีๆจนกว่าจะตั้งตัวได้ เมื่อไหร่ที่ดีขึ้นค่อยจ่ายค่าเช่าร้าน ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าสองผัวเมียมีชีวิตดีขึ้นเพราะชายหนุ่ม ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายทรงแบดๆแบบนี้ แต่เป็นคนดีนะ

" แล้วลุงเดชไปไหนล่ะครับ "

" อยู่ข้างบนน่ะเดี๋ยวก็ลงมา "

" ผมขอไปเข้าห้องน้ำหน่อยนะครับ "

" ตามสบายเลยค่ะ "

ทำไมเขารู้สึกคิดถึงผู้หญิงคนนี้ เกือบ 2 เดือนที่เขาพยายามตามหาเธอ ทำไมช่วงเวลาที่เธอหายไป เขารู้สึกหงุดหงิดจนไม่เป็นอันทำงาน

เวย์เดินเข้าไปที่หลังร้านเห็นร่างบางกำลังยืนล้างจานอยู่ เขาจึงเดินเข้าไปใกล้เธออย่างเงียบเชียบ มองสังเกตุการณ์อยู่ด้านหลังของเธอ ค่อยๆเดินเข้าไปประชิดตัวจนชายหนุ่มได้กลิ่นกาย

สาวอ่อนๆ เพียงแค่นี้ก็ทำให้ความเป็นชายตื่นตัวได้แล้ว

ผู้หญิงคนแรกที่เพียงแค่อยู่ใกล้และได้กลิ่นก็เรียกอารมณ์เขาแบบที่ไม่มีผู้หญิงไหนทำได้ น่าแปลก

กอบัวล้างจานเสร็จหันหลังจะเดินไปทำอย่างอื่นต่อ แต่กลับชนเข้ากับร่างหนาจนเธอเกือบล้ม

" อ๊ะ!!! "

อ้อมแขนของเวย์ตวัดรับโดยอัตโนมัติ แต่กลับสร้างความตื่นตระหนกตกใจให้กอบัวมากพอสมควร

" คุณเข้ามาทำไม "

น้ำเสียงตื่นตกใจนั้นทำให้เวย์เผยรอยยิ้มหล่อร้ายเจ้าเล่ห์ออกมา

" กลัวผมขนาดนั้นเลย "

กอบัวมองอย่างหวาดระแวง แต่เวย์มองด้วยสายตาลึกซึ้ง ทำไมเธอน่าเอ็นดูนักนะ ความสวยที่น่าหลงไหล กลิ่นกายสาวที่ทำให้ใจเขาเริ่มอยู่ไม่สุข เวย์อดใจไม่ไหวยื่นหน้าไปใกล้ก่อนจะประทับจูบลงบนกรีบปากบางนั่น จนกอบัวตกใจ ผลักใสเขาทันที

" คุณทำบ้าอะไรเนี่ย ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของคุณนะ "

" ก็มาเป็นซะสิ ฉันให้แสนนึงเลย นี่เสนอให้แบบไม่เคยให้ใครมาก่อนเลยนะ "

กอบัวดีดีดิ้นผลักใสก่อนจะเตะผ่าหมากจนเวย์ตัวงอ เอามือกุมเป้า

" อุ๊บ !!! "

กอบัวรีบวิ่งออกไปทันที โดยไม่สนใจคนที่นอนตัวงอเป็นกุ้งอยู่ที่พื้น

" เธอ .. โอ้ย ฝากไว้ก่อนเถอะ "

เวย์มองอย่างคาดโทษ เธอจะรู้มั้ยว่ายิ่งเธอหนี มันยิ่งท้าทายเขา

กอบัวเดินออกมารับลูกค้า ในขณะที่เวย์เดินออกมาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่โครตจุก!!

" ผมกลับก่อนนะครับป้าวัน เดี๋ยวจะแวะมาใหม่ "

" ค่ะคุณเวย์ "

รุ่งขึ้น เวย์มาที่ร้านอีกครั้ง

" อ้าวคุณเวย์มาทานข้าวเหรอค่ะ "

" ครับ เอาเหมือนเดิมครับ "

สายตาสอดส่องเข้าไปในร้าน มองหาบุคคลเป้าหมายแต่ไม่พบ และคนที่มาเสริฟอาหารกลับเป็นป้าวัน

" อ้าว พนักงานไปไหนครับ ทำไมไม่ออกมาทำงาน "

" หนูบัวขอลาออกแล้วค่ะ "

" ทำไมล่ะครับ "

" เห็นบอกจะย้ายบ้านเลยออก น่าเสียดาย "

" ใช่เหรอครับไม่ใช่ไปติดผู้ชายที่ไหน "

" ไม่มีหรอกค่ะ มีแต่ผู้ชายมาติดมากกว่า แต่หนูบัวเธอไม่เล่นด้วย ลุงกับป้าเลยเหนื่อยอีกตามเคย อุตส่าห์ได้คนขยันมาแล้วเชียว ไม่น่าเลย "

เวย์ครุ่นคิด เขารู้ว่าเธอไม่ได้ย้ายบ้านหรอก เธอจงใจหนีเขา

ใช่ เธอหนีเขาไปอีกแล้ว ....

...........

หนึ่งเดือนต่อมา เวย์มาตรวจดูความเรียบร้อยที่โรงงานของเขา ขณะที่กำลังเดินตรวจตราแผนกต่างๆอยู่นั้น พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นสาวสวยที่คุ้นตา ในขณะที่เธอมัวแต่ก้มหน้าทำงานโดยไม่สนใจใคร ทำเอาเวย์กระตุกยิ้ม

' นึกว่าหายไปไหน ที่แท้ก็อยู่ใกล้ๆนี่เอง '

เวย์ยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เมื่อคิดอะไรขึ้นมาได้

กอบัวที่มาสมัครงานที่โรงงานนี้ และเธอถูกฝ่ายบุคคลเรียกตัว เมื่อหัวหน้าฝ่ายบุคคลแจ้งว่าท่านประธานอยากพบเธอ ทำเอากอบัวใจเสียว่าเธอทำอะไรผิด เมื่อไม่สามารถค้านอะไรได้ เธอจำต้องเดินตามหัวหน้าฝ่ายบุคคลไปชั้นบน

ห้องประธาน

พนักงานฝ่ายบุคคลปล่อยให้กอบัวเดินเข้าไปคนเดียวส่วนเธอก็ลงไปทำงาน

ทันทีที่กอบัวผลักประตูเข้าไป ก็ต้องตกใจสุดขีด เพราะเธอกำลังเผชิญหน้ากับคนที่เธอหนีมาตลอด กำลังจะหันหลังกลับแต่มือหนาคว้าร่างเธอมากอด พร้อมกับปิดประตูล็อค กดจูบทันทีไม่เปิดโอกาสให้หญิงสาวได้ร้อง จูบหนักหน่วงแต่วาบหวามแปลกๆ กอบัวดีดดิ้นทุบตีจิกเขาเป็นพัลวัน

" อื้อ .. ปล่อย "

กอบัวยกเท้ากระทืบลงที่ปลายเท้าเวย์อย่างแรง

" โอ้ย !!! "

" ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ถ้าฉันรู้ว่าที่นี่เป็นโรงงานของนาย ฉันไม่มาให้เสียเวลาหรอก ฉันจะลาออก "

" ฉันไม่ให้ออก "

" นายไม่มีสิทธิ์มาห้าม "

" อย่าลืมกฎของบริษัทด้วยนะ ถ้าลาออกกระทันหัน เธอจะไม่ได้เงิค่าจ้าง "

" ไม่ได้ก็ไม่ได้ ฉันไม่เอาก็ได้ "

กอบัวเดินออกจากห้องไป จนมาถึงหน้าบริษัท มี รปภ. 2 นายมายืนขวางทางไว้

" หยุดก่อน ขโมยของเหรอ "

" ขโมยของอะไร ? "

ร่างสูงเดินตามออกมาสมทบ กอบัวจึงเข้าใจทันทีว่าเขาคงโทรบอก รปภ.สองคนนี่ให้มากันเธอไว้

กอบัวมองด้วยสายตาเคียดแค้นชิงชังสลับไปมา

" จับเข้าคุกเลยมั้ยครับท่านประธาน "

" ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดจะมาจับฉันเรื่องอะไร "

กอบัวโมโหจัด อยู่ๆก็ถูกกล่าวหาเรื่องอะไรจะยอม

อยู่ๆเวย์ก็ยื่นเอกสารแผ่นหนึ่งมาให้เธอ

" อ่านซะ สัญญาจ้างงานที่เธอเซ็นตอนเข้ามาสมัครงานที่บริษัท ในสัญญาระบุไว้ชัดเจน ถ้าเธอออกกระทันหัน เธอจะไม่ได้รับค่าจ้าง "

" ไม่เอาก็ได้วะ "

" สัญญาข้อต่อมา ถ้าเธอทำงานไม่ครบสามเดือน เธอต้องจ่ายค่าเสียหายชดเชยให้กับทางบริษัทเป็นจำนวนหนึ่งแสนบาท มีปัญญาจ่ายมั้ยล่ะ "

กอบัวชะงัก เวย์ยกยิ้ม

" ฉันไม่เซ็นอนุมัติให้เธอออก "

" แต่ฉันจะออก "

" งั้นฉันจะเอาเธอเข้าคุก "

" ก็ได้ แต่ก่อนจะเข้าคุก ขอเอาเลือดแกออกก่อนเถอะ "

พูดจบกอบัวก็ซัดเข้าที่หน้าหล่อเหลาของชายหนุ่ม แต่มีหรือที่เข้าจะยอมโดนต่อยฝ่ายเดียว ร่างหนาเดินมากอดรัดร่างบางไว้แน่น เพื่อไม่ให้เธออาละวาดฟาดงวงฟาดงาใส่เขาได้

" ไอ้บ้ากาม ไอ้โรคจิตปล่อยนะ "

" พูดกับเจ้านายแบบนี้ได้ยังไง ฉันยังไม่อนุมัติให้เธอออกนะ เพราะฉะนั้นกลับเข้าไปทำงาน "

" ไม่!! "

ร่างบางชะงัก เมื่อคนที่กำลังกอดรัดเธอโน้มหน้าลงมาหอมแก้มเธออย่างถือวิสาสะ กอบัวหน้าร้อนผ่าว หัวใจเต้นรัว

" โอ้ย!! "

เวย์ปล่อยร่างบาง ตัวงอเมื่อร่างบางกระทืบปลายเท้าเขาเต็มแรง ก่อนจะเตะเสยเข้าที่ปลายคางจนชายหนุ่มสลบไป จากนั้นจึงรีบหนีทันที