หลายวันต่อมา "ทำไมต้องพากูไปทะเลอีกละ" นานาถาม “มึงแหกตาดูแดดด้วย 40องศา มึงจะไปเตะบอลไหมล่ะ ก็ไปเล่นน้ำทะเลไง” โฉมงามพูดจริงจัง “ไม่ดำเหรอวะ!!” “ครีมกันแดดค่ะ รู้จักไหม แดดร่มๆก็ค่อยลงน้ำสิ” โฉมงามไหวไหล่พูด “ทำไมต้องไปนอนในเรือ” “อีนานา! มึงถามเยอะมากๆ เหมือนกลัวกูจะพามึงไปฆ่าเนาะ ฮ่าฮ่า” “ช่วงนี้กูแค่รู้สึกไม่ดี เซ็งๆ” “ก็นี่ไง....ไปเที่ยวให้ลืมทุกข์ไง” “ไปกันหมดไหม เอยล่ะ?” นานายังถามไม่เลิก "ถ้ามึงไม่เลิกถามกูเอารองเท้ายัดปากนะอีนานา ฮ่าๆ" โฉมงามถือรองเท้าขู่อย่างขำๆ บนเรือ13.00น. "ว้าววว ลำใหญ่มาก" โฉมงามพูดอย่างตื่นเต้น “ป๋าโค้กเช่าเองเลยนะ” เสือยักคิ้วพูด “สิ้นเปลือง!!” นานาเบ้ปากบ่น “อีเวร! หรือให้นั่งเรือตกปลาเป็นไม้ พอนั่งไปกลางทะเลถ้าเสือกรั่ว เอานิ้วช่วยกันอุดดีมะ??” โฉมงามหันไปกลอกตาพูดใส่นานา “ไม่ดีฮ่าฮ่า” บนเรือใหญ่ ด้านล่างมีห้องน้ำและมีแยกห้องนอน2ห้อง พร