“มึงมาทำไม? ไหนบอกจะเเต่งงาน” เสือถามเรียบๆ
“พี่เสือนอนกับใครเหรอ” โฉมงามถามกลับด้วยเสียงสั่นๆแทน
“เรื่องของกูสิ เสือกอะไรด้วย!!”
เสือดึงผ้าห่มมาปิดท่อนไว้พูดอย่างไม่ใยดี
"โฉมงามแค่เเวะมาบอกพี่เสือว่าไม่ได้แต่งงานแล้ว" โฉมงามน้ำตาไหล
“ทำไม? เรียกสินสอดเเพงเหรอ หึ!”
“ตอนเเรกแม่คิดว่าป่วยเป็นมะเร็งค่ะ เเต่หมอโทรมาเรียกไปพบสรุปหยิบผลตรวจผิด โฉมเลยขอเเม่ว่าไม่แต่ง ผู้กองก็เข้าใจ แต่หนูไม่โกรธพี่นะ....หนูเข้าใจ”
โฉมงามพูดจบรีบปาดน้ำตายิ้มให้เสือก่อนเดินออกไปอย่างไร้เรี่ยวแรง
ควั๊บบ
เสือพุ่งเข้ากอดจากด้านหลัง
"กูเสียใจแทบบ้า ทรมานเเทบตาย แต่พอกูเจอมึง กูกลับเลิกรักมึงไม่ได้สักที" เสือพูดช้าๆพร้อมกระชับกอดแน่นขึ้น
“ฮือออออออ ฮึบ” โฉมงามร้องไห้สะอื้นหนักอย่างหยุดไม่อยู่
อ๊วกกกกกกก อ่ายเสืออออโว๊ยยยยย
เสียงตะโกนโวยวายของซันดังลอดออกมาจากห้องน้ำ
"ที่กูต้องโป๊บนเตียงเนี่ย ไปถามไอ้ซันดูว
