วันต่อมาประเทศไทย
"อีโฉม! ดูอ้วนๆขึ้นนะมึงแดกเยอะล่ะสิ" แม่ทัก
“จ้ะเเม่ อิอิ คิดถึงจัง” สาวน้อยโผเข้าไปกอดผู้เป็นแม่แน่น
“ผู้กองเอาของมาให้อะอยู่บนหลังตู้เย็น”
“เอามาให้ทำไมอะ??”
“กูจะรู้เหรอ”
ตึกๆๆ
โฉมงามเดินเข้าบ้านก่อนจะเอื้อมของบนหลังตู้เย็นมาดู
"ช็อคโกแลต...." โฉมงามเลิกคิ้วก่อนจะอ่านข้อความที่มาพร้อมกับช็อคโกแลต
ข้อความ
(พี่ต้องไปราชการต่างจังหวัดเป็นเดือนๆเลยเเวะมาลาโฉมงามก่อน ช็อคโกแลตนี้มาจากฝรั่งเศษนะแต่มีแอลกอฮอล์ผสมด้วย เพื่อนพี่ซื้อมาฝากพี่เลยให้โฉมงามแทน)
"อะไรวะ!!!" โฉมงามเกาหัวงงๆ
ด้วยการเดินทางที่เหนื่อยล้าโฉมงามเลยนอนจนเผลอหลับไป
20.00น.
"โอ๊ยยยย เผลอหลับซะได้" โฉมงามงัวเงียสะดุ้งตื่นขึ้นมา
แอ๊ดดด
สาว้นอยเปิดประตูไปห้องครัว
"แม่ไม่อยู่ไปงานบวชลูกป้าติ๋มเหรอ" โฉมงามพึมพำหลังอ่านโน๊ตหน้าตู้เย็น
“จะเอาอะไรแดกเนี่ย! กับข้าวก็ไม่ทำไว้ให้”
แกว๊กก
สาวน้อยค้นต
