หลังจากย้ายบ้านโฉมงามก็เจอนานาบ่อยขึ้น เสือเองก็เรียนจบ ใกล้เวลาต้องจากกัน
บนรถ
"กูจะไปแล้วนะอย่าดื้อ อย่าซน รู้ไหมกูเป็นห่วง" เสือบอกโฉมงาม
“โชคดีนะพี่เสือ ขอให้พี่ประสบความสำเร็จ ขอบคุณที่ดูแลหนูมาตลอด” โฉมงามอวยพรเสือน้ำตาคลอ
“อย่าร้องนะ สัญญาว่าจะกลับมาทุก3เดือน เคไหม” เสือเอามือเช็ดน้ำตาที่แก้มโฉมงามเบาๆ "กูไม่คิดว่าจะไปเร็วเหมือนกัน แต่พอดีทางนั้นมีปัญหา" เสือพูดจริงจัง
“หนูรักพี่นะ” สาวน้อยหันไปยิ้มให้เสือ
“กูก็รักมึงนะเมีย”
ชายหนุ่มโน้มหัวสาวน้อยลงมากดจูบอย่างดูดดื่ม
"พี่เสือหยุดเลย นี่กลางวันนะ" โฉมงามบ่น
“ขอปลอบเมียหน่อย.....ก่อนไป”
ผึก เสือยิ้มเจ้าเล่ห์ถกเสื้อโฉมงามขึ้นแล้วเอื้อมมือจับนม
"กูคิดถึงนมมึงเเย่" เสือพูดซึมๆ
ด๊วบๆๆ ชายหนุ่มก้มลงดูดนม
"อื๊อออ...พะ...พี่เสือ...ซี๊ดดด" โฉมงามครางอย่างกระสันเสียว
“ซอยเปลี่ยวร้างแบบนี้ไม่มีใครมาหรอก! จัดหน่อยละกันกูไม่ไหวแล้
