หลังจากนั้นเสือก็มาส่งโฉมงามที่บ้าน
"อีโฉมงามกูได้เงินมาจ่ายค่าเทอมที่ค้างละนะ" แม่ยื่นเงินให้เมื่อเห็นโฉมงามเดินเข้ามาในบ้าน
"ไปเอามาจากไหนอะแม่30000เลย หนูไปผ่อนผันมาแล้วทยอยจ่ายก็ได้"
"เออ...ก็ขายหวยนี่เเหละ แต่นี่รายใหญ่มากนะเว้ย!"
"แม่ถามจริงๆไม่กลัวโดนจับเหรอคะ?"
"ปากมึงนะ!! อีโฉมงาม ตบปาก" เรไรมองแรงพร้อมยกมือขึ้นจะฟาดลูกสาว
"หนูก็แค่ห่วงแม่ค่ะ เรามีกันแค่สองคนเอง ไม่ให้หนูรักแม่ให้หนูรักใครที่ไหน"
พูดจบโฉมงามก็ล้มตัวลงนอนหนุนตักออดอ้อนผู้เป็นแม่
เช้าต่อมา
"วันนี้มึงไปไหน ไม่มีเรียนนิ แต่กิจกรรมมึงเยอะเหลือเกินนะ" แม่บ่นเมื่อเห็นเด็กสาวเดินลงมาจากบนชั้นสอง
"ไม่มีจ้ะ แม่จะใช้อะไรก็ว่ามา ส่งหวยอีกเหรอ?
"เปล่า กูจะไปส่งเอง มึงช่วยรีดผ้าได้ไหม"
"ได้จ้ะแม่จ๋า" โฉมงามฉีกยิ้มหน้าระรื่น
หลังจากที่เรไรเดินออกไปได้สักพักเสียงแจ้งเตือนข้อความจากเสือก็ดังขึ้น
เสือ : โฉมงาม มาหาหน่
