EP.1 พี่ชื่อองศา
552 Words
ตึก!
ตึก!
เสียงฝีเท้าเล็กกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกจากลานจอดรถ เมื่อก้มดูนาฬิกาบนข้อมือแล้วพบว่า ล่วงเลยเวลาเข้าเรียนมาเกือบห้านาทีแล้วและระหว่างนั้น…
ปี้นนนนนน!!
“น้องระวัง!”เสียงเข้มของใครคนหนึ่งตะโกนลั่นคว้าหมับเข้าที่ร่างเล็ก ดึงตัวเธอออกให้พ้นทางจากรถยนต์คันหรูที่ขับพุ่งเข้ามาอย่างไม่คิดแตะเบรก
หมับ!
“กรี๊ดดด!”ใบหน้าเล็กถูกกดให้ซุกลงบนแผงอกแกร่ง เธอหอบหายใจออกมาด้วยความตกใจ เหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วเกินกว่าที่เธอจะตั้งรับทัน
“เกือบไปแล้วมั้ย รถนั่นก็ขับเร็วยังกับจะรีบไปตาย”เสียงเข้มทำให้หญิงสาวได้สติ ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของร่างสูง
“ขะ...ขอบคุณค่ะที่ช่วยเจ้าขาเอาไว้”เธอรีบเอ่ยขอบคุณแล้วผละออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่มอย่างเงอะงะ เมื่อรู้ตัวว่าอยู่ใกล้จนเกินงาม ใบหน้าหวานส่งยิ้มเจื่อนๆก้มหัวให้ผู้มีพระคุณ ที่เอาแต่จ้องหน้าเธอไม่วางตา ราวกับว่ามีสิ่งผิดปกติอยู่บนใบหน้า ทำให้เธอต้องรีบยกมือขึ้นลูบแก้มเบาๆแล้วทำตาปริบๆ
“มีอะไรติดหน้าเจ้าขาเหรอคะ”
“หืม...”องศาเหมือนเริ่มได้สติ เสียงหวานดึงให้เขาหลุดออกจากห้วงความคิดก่อนจะรีบตอบคำถามด้วยคำถาม
“ถ้าจำไม่ผิดน้องน่าจะเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันกับน้ำนิ่งใช่มั้ย”
“เอ่อ...ใช่ค่ะ พี่คือ…”
“พี่ชื่อองศา เป็นเพื่อนของพี่ชายน้ำนิ่ง เหมือนเราจะเคยเจอกันด้วยนะ”
“อย่างนั้นเหรอคะ ขอโทษนะคะที่เจ้าขาจำพี่ไม่ได้”เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด ทั้งๆที่เขาเข้ามาเสี่ยงตายช่วยเธอแท้ๆเธอกลับจำเขาไม่ได้
“แล้วนี่จะรีบไปไหนทำไมไม่ดูดีๆก่อนข้าม ถนนเส้นนี้รถมันขับเร็วๆทั้งนั้น”องศาเอ่ยเสียงดุและสีหน้าจริงจัง
“ ตะ...ตายแล้ว!!"เธอโพล่งขึ้นคำโต
"เจ้าขาสายแล้วค่ะพี่องศา เอาไว้โอกาสหน้าเจ้าขาจะขอเลี้ยงน้ำตอบแทนพี่นะคะ ”หญิงสาวละล่ำละลักบอกก้มศีรษะปกๆจากนั้นก็วิ่งเข้าตึกเรียนไป ทิ้งเอาไว้เพียงองศาที่ยืนค้างเติ่งราวกับกำลังจะพูดอะไรบางอย่างแต่ยังพูดไม่จบ
“นั่นน้องยิ้มฤดีนี่ น้องเป็นไรวะ”
“หืม”เสียงเพื่อนสนิทที่เดินมาจากทางด้านหลังเรียกความสนใจให้องศาหันไปถามต่อ “มึงรู้จัก”
“อืม เพื่อนน้องกูก็ต้องรู้จักมั้ย แม่งน่ารัก ยิ้มทีใจงี้ละลาย ถ้าไอ้นิ่งไม่ห้ามไว้กูจีบละ”
“เหรอ...มึงไม่จีบงั้นกูจีบนะ”
“เชี่ย! ง่ายๆงี้เลย”
“เออ”
จากนั้นทั้งสองก็เดินจากหน้าคณะฯบริหารตรงไปยังคณะวิศวะฯ ซึ่งที่จอดรถของคณะเต็มจึงได้ไปบังเบียดใช้ที่จอดรถของคณะข้างๆ ประจวบกับน้ำเหนือเอาหนังสือมาแวะให้น้องสาวด้วย
โดยระหว่างทางน้ำเหนือถูกองศาถามข้อมูลเกี่ยวกับคนตัวเล็กที่เขาช่วยเอาไว้เมื่อครู่ไม่หยุดปาก จนถึงเวลาเข้าเรียนจึงหยุดความสนใจขององศาลงได้
- Writer
