ฟางเหยียนตะโกนสั่งให้เอาอาหารเข้ามา แต่ผู้ที่โผล่หน้าให้เห็นในคนแรกกลับเป็นพระเชษฐา
“เสด็จพี่มาได้อย่างไรพ่ะย่ะค่ะ”
“ได้ยินข่าวว่ามู่หรานยังไม่ตาย ฝ่าบาทรับสั่งให้รีบมาดู” ฟูหรงตอบก่อนจะยิ้ม เมื่อเห็นว่าที่น้องสะใภ้ยังสบายดี
ฟางเหยียนมองอย่างสงสัย เพราะเรื่องแค่นี้ฮ่องเต้ไม่น่าจะรีบส่งคนมาดู และยังให้พระเชษฐามาด้วยตนเอง แต่ยามนี้เขาก็ยังไม่ได้เอ่ยถาม เพราะอาหารถูกยกเข้ามาแล้ว คนตัวเล็กที่นั่งอยู่จึงรีบลุกมาที่โต๊ะทันที
เหม่ยลี่ส่ายหัวกับท่าทางของบุตรสาว แต่ก็ไม่ได้ห้ามอะไร เพราะรู้ว่านางคงหิวมากเป็นแน่ ทุกคนจึงนั่งมองสตรีตัวน้อยทานอาหาร โดยไม่คิดจะทักท้วงเลยสักนิด จนกระทั่งมู่หรานกินไม่ไหวแล้วจึงได้วางตะเกียบลง แล้วหันมายิ้มให้กับทุกคนที่เอาแต่นั่งมองอย่างเดียว
“อิ่มแล้วหรือ” เสียงทุ้มอ่อนโยนเอ่ยถาม ก่อนจะรินน้ำให้คนน้องอีก นางก็รับมาดื่มก่อนจะวางจอกลงแล้วยิ้ม
“เจ้าค่ะ แล้วท่านแม่ทาน
