ฟางเหยียนดีดตัวลุกนั่งมองภาพตรงหน้า เนินเขาขาวอวบประดับด้วยเม็ดทับทิมสีสดของคนน้อง มันสะกดเขาได้ดีมากๆ แม้จะเคยเห็นและสัมผัสมาแล้วตอนอยู่ในเรือนของนางเมื่อครั้งที่ไฟยังไม่ไหม้ แต่ก็ยังไม่เคยได้มองเต็มตา
มู่หรานจับมือของอีกฝ่ายมาวางบนร่างกายของตน พร้อมกับอาการสั่นเทา ไม่ใช่ว่าตื่นกลัวแต่กำลังกระดากอายกับการกระทำของตน แต่ก็อยากจะใช้ร่างกายนี้ตอบแทนความรักของเขาจริงๆ เสียที
“มะ..มู่หราน..ยะ..อยากเป็นของพี่ฟางเหยียนเจ้าค่ะ” เสียงสั่นติดขัดเอ่ยออกมาอย่างเชื่องช้า ทำเอาคนฟังถึงกับยิ้มกว้างทันที ก่อนที่เขาจะรั้งคนน้องเข้ามาบดจูบอย่างเร่าร้อน เพราะในกายยามนี้มันร้อนรุ่มจนไม่อาจควบคุมได้ คืนนี้ต่อให้ผู้ใดมาเรียกหรือคนน้องหิวจนท้องร้องอีก เขาก็จะไม่หยุดการกระทำอีกแล้ว
ร่างเปลือยที่ไร้อาภรณ์แค่ช่วงบน ถูกยกขึ้นมานั่งคร่อมคนตัวโตไว้ ทั้งคู่เบียดกายเข้าหากันอย่างโหยหา สองมือกอดรัดกันเอาไว้ราวกับกลัวว
