สายของวัน แม่ทัพหนุ่มตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดหัว เขาไม่เคยดื่มหนักแบบนี้เลยในชีวิต ปกติก็ดื่มพอเป็นพิธีจอกสองจอกเท่านั้น แต่เมื่อคืนถูกพระเชษฐามอมเสียมากกว่า อาการเลยหนักจนไม่อยากลืมตาตื่น
“ดื่มน้ำแกงแก้เมาก่อนเจ้าค่ะ”
“อ่ะ! ท่านแม่ข้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร” นัยน์ตาเบิกโต ตื่นตระหนกเมื่อเห็นมารดาของสตรีอันเป็นที่รักอยู่ตรงหน้า
“ท่านแม่ทัพเมาหลับคาโต๊ะในเรือนนี้ขอรับ” จางลู่เอ่ย ก่อนจะยิ้มเบาๆ มองผู้เป็นนาย ซึ่งยามนี้ได้แต่ยิงฟันใส่มารดาของมู่หราน แต่กลับไม่เห็นคนตัวเล็กนั่งอยู่
“อยู่ข้างนอกเจ้าคะ ยังไม่ได้แต่งงานกัน ชายหญิงไม่ควรใกล้ชิดมากเกินไป” เสียงอ่อนเอ่ยเตือนสติ
“ขอรับ ข้าเข้าใจ ขอบคุณท่านแม่ที่ให้ข้าพักที่นี่ ขอบคุณสำหรับน้ำแกงนี่ด้วย”
เอ่ยจบก็ยกดื่มจนหมด ก่อนจะส่งถ้วยให้คนของตน เหม่ยลี่มองอีกฝ่ายอย่างเอ็นดู
“ในเมื่อตื่นแล้ว ข้าน้อยขอให้ท่านแม่ทัพกลับไปก่อนได้หรือไม่ หากมีผ
