แฟน(ลับ)ไอดอล

แฟน(ลับ)ไอดอล -3-

พวกเรานั่งรถมาได้สักพักรถก็หยุดจอดที่หน้าตึกแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นที่ไหนฉันก็ไม่รู้หรอก รู้แค่ว่ารถจอดเต็มไปหมด ฉันก็คิดว่าถึงกองแล้ว แต่เปล่าเลย

"กองถ่ายอยู่ชั้นบนเหรอ"ฉันถามเมื่อขึ้นลิฟต์ไปกับพวกเขา ไม่ค่อยไว้ใจเท่าไหร่ แต่ดูจากรถที่จอดอยู่เต็มไปหมดก็อุ่นใจขึ้นมาบ้าง

"หวงลู่ต้องแต่งหน้าทำผมที่นี่ก่อนถึงจะไปกอง"ผู้ชายตัวใหญ่ตอบฉัน

"แล้วไม่บอกจะได้รอบนรถ"ฉันไม่อยากไปเกะกะคนอื่นนะ

"ยังไงก็ต้องลงมาอยู่ดี ถ้ามีใครถ่ายรูปติดผู้หญิงบนรถหวงลู่ ได้เป็นข่าวใหญ่แน่"ผู้ชายคนเดิมบอก

"เป็นนักแสดงนี่ลำบากเนอะ"ฉันพูดพลางชายตามองไอดารานิสัยไม่ดี

"หึ!"เขากระตุกยิ้ม ชายตามองฉันกลับ

ฉันเดินตามพวกเขาเข้าไปในห้องแต่งหน้านักแสดง พี่ผู้ชายตัวโตพาฉันเดินไปหาที่นั่งรอ ระหว่างนั้นฉันก็กวาดสายตามองไปรอบๆ ห้อง ที่มีดารานักแสดงท่านอื่นอยู่ด้วย

"ทำไมเขาถึงมองแบบนั้นคะ"ฉันถามพี่ชายตัวโตที่นั่งอยู่ข้าง เมื่อสังเกตว่าคนเริ่มมองฉันเยอะขึ้น

"ผู้หญิงที่ไม่ใช่ทีมงานมากับหวงลู่ก็ต้องโดนมองเป็นปกติ แต่ไปถึงกองทุกคนก็จะรู้เองว่าเธอเป็นใคร ว่าแต่เธอชื่ออะไร"พี่ชายตัวโตถาม พี่เขาไม่ได้น่ากลัวอย่างที่ฉันคิดเลย พูดคุยเป็นมิตรมาก เป็นมิตรกว่าไอ้ดารานิสัยไม่ดีนั่น

"แก้มใสค่ะ พี่ล่ะชื่ออะไร^^"ฉันแนะนำตัวพร้อมรอยยิ้มหวาน

"ไป๋ซือเฉิง"

"ไป๋ซือเฉิง"ฉันพูดตาม พยายามจำชื่อพี่เขาไว้ในสมองอันน้อยนิด แต่ในขณะนั้นก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาคุยกับพี่ไป๋พลางมองมาที่ฉัน

"$€¥£%¥$"

"^$&¥฿%€$&%"

พวกเขาคุยกันสักพัก เธอคนนั้นก็หันมาพูดกับฉัน โดยใช้ภาษาที่ฉันเข้าใจ

"หลานผู้กำกับเหรอ"เธอยิ้มถามอย่างเป็นมิตร พลางนั่งลงข้างๆ

"เป็นลูกของเพื่อนค่ะ"ฉันยิ้มตอบเธอไป ฉันไม่ได้เป็นหลานแท้ๆ ของคุณป้า ไม่อยากให้คนอื่นเข้าใจผิด

"อ้อ ที่แท้ก็ลูกของเพื่อน"เธอยิ้มมุมปากข้างหนึ่ง แล้วลุกเดินจากไปทันที

"อ้าว เมื่อกี้ไม่ใช่จะนั่งคุยด้วยเหรอ"ฉันพึมพำมองตามอย่างงงๆ

ฉันเลิกสนใจหล่อน หันกลับมาคุยกับพี่ไป๋ คุยไปคุยมา ฉันก็ได้รู้ว่าพี่เขาไม่ใช่บอดี้การ์ด แต่เป็นผู้จัดการต่างหาก! ฉันเกือบเรียกพี่การ์ดแล้วมั้ยล่ะ หึๆ

พวกเรานั่งรอหวงลู่แต่งหน้าทำผมนานมาก เกือบสองชั่วโมงได้เลยแหละ ถึงขึ้นรถไปกองถ่าย ตอนแรกฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต้องมาแต่งหน้าทำผมก่อน แถมแต่งแค่หน้ากับทำผมนะ ไม่ได้เปลี่ยนชุด

แต่พอมาถึงกองก็เข้าใจในทันที ก็กองถ่ายอยู่ในป่าซะขนาดนี้ จะให้หอบเครื่องสำอางชุดใหญ่มาแต่งในป่าก็ไม่ได้ ส่วนชุดจะให้ใส่แล้วหอบพะรุงพะรัง เดี๋ยวได้ขาดก่อนถ่ายพอดี ต้องมาใส่เอากลางป่า

"แก้มใส"ฉันหันควบไปตามเสียงเรียก เพ่งมองผู้ชายตัวสูงที่เรียกชื่อฉัน

"....ไส้ย่าง?"นี่มันไอ้พี่ไส้ย่างจริงเหรอ ทำไมหล่อผิดหูผิดตาขนาดนี้

"จางลี่หยางเว้ย!"หยางหยางแก้ชื่อตัวเองอย่างฉุนเฉียว มีฉันคนเดียวแหละที่เรียกว่าไส้ย่าง ก็ใครบอกชอบกินไส้ย่างเอง แถมหยางกับย่างก็คล้ายๆ กันด้วย เลยตั้งชื่อให้ใหม่ซะเลย

"คิกคิก"ฉันปิดปากหัวเราชอบใจ

"เอานี้ม้าบอกให้ซื้อมาให้"หยางหยางยื่นถุงกระดาษให้ฉัน

"คุณป้ารู้ใจที่สุด"ฉันยิ้มแก้มปริเมื่อเปิดถุงดูของข้างใน

"รู้ใจกว่าแฟนเก่า?"มันเลิกคิ้วยิ้มล้อ

"ใครบอก! พี่กล้าหรือพี่กาย"ฉันขมวดคิ้วยุ่ง ต้องเป็นพี่ชายตัวดีของฉันแน่ๆ ที่ส่งข่าว!

"ใครบอกไม่สำคัญหรอก รู้แค่ว่าน้องกูโดนทิ้ง"มันยักคิ้วยิ้มสะใจ!

"ไอ้หยาง!"ฉันกัดฟันเรียกชื่อ

"ฟ้องม้านะเว้ย เรียกไอ้ได้ไงกูเป็นพี่"

"พี่แค่ไม่กี่เดือนเปล่าวะ คุณลุงอยู่ไหน"ฉันถามหาคุณลุง ไม่อยากคุยด้วยแล้ว เกิดก่อนแค่ไม่กี่เดือน บังคับให้เรียกพี่อยู่ได้

"จะไปฟ้องเหรอ หน้าเซ็ตนู้นยัยเด็กขี้ฟ้อง"หยางหยางชี้นิ้วบอก ไม่ได้กลัวแม้แต่นิด ผิดกับแต่ก่อน ที่ฉันขู่ว่าจะฟ้องคุณลุงคุณป้า ก็กลัวหัวหด

"....ชิ!"ฉันสะบัดหน้าใส่ แล้วหันไปขอบคุณพี่ไป๋ที่ให้ติดรถมาด้วย ก่อนจะเดินไปหาคุณลุงหน้าเซ็ต ไม่ได้สนใจไอ้ดารานิสัยไม่ดี

"คุณลุงคะ^^"ฉันเรียกคุณลุงที่กำลังคุยกับทีมงาน

"...โตขนาดนี้แล้วเหรอเนี่ย"คุณลุงหันมามองฉัน เงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะเดินเข้ามากอดฉัน

"คิดถึงคุณลุง^^"ฉันยิ้มแก้มปริโอบกอดท่านด้วยความคิดถึง คิดถึงจริงๆ ทั้งคุณลุงคุณป้า

หลังจากกอดให้หายคิดถึง คุณลุงก็พาฉันไปนั่งกินข้าวที่หลังมอนิเตอร์ ไม่นานหยางหยางก็เดินมาพร้อมกับหวงลู่และทีมของเขา

"ป๊า หวงลู่อยากคุยเรื่องบทด้วย"

"ลุงไปคุยงานก่อน กินให้หมดนะเดี๋ยวป้ามาโดนดุเอา"คุณลุงบอกก่อนจะเดินไปคุยกับหวงลู่

"ค่ะ^^' " ฉันยิ้มหวานให้คุณลุง แล้วตั้งใจกินข้าวต่อ ทั้งที่อิ่มแล้ว

"#$€¥฿¥##"

"อะไร?"ฉันขมวดคิ้วถามหยางหยางที่มานั่งแทนที่คุณลุง แล้วใช้ภาษาจีนคุยกับฉัน

"ลืมหมดแล้ว?"หยางหยางเลิกคิ้วขึ้นสูง

"ก็มันไม่ได้ใช้"แต่ก่อนตอนที่คุณลุงคุณป้าไปหาบ่อยๆ ฉันก็พอเข้าใจภาษาจีนบ้าง เพราะพวกท่านสอน แต่ตอนนี้เอาคืนพวกท่านไปหมดแล้ว

"ไม่ได้ใช้ หรือมัวติดผู้ชายเลยไม่มีเวลาฝึกพูดฝึกฟังกันแน่"

"ติดบ้าบออะไร ฉันก็ต้องเรียนรึเปล่า"ฉันไม่ได้นอนอยู่บ้านเฉยๆ นะ นี่พึ่งเรียบจบ!

"แต่ถ้ามันไม่ทิ้ง กูคงไม่เห็นหน้า"

"...."ฉันชะงักมือที่กำลังตักข้าว ฉันมาที่นี่ก็เพื่อจะลืมเรื่องทั้งหมด ไม่ได้มาให้มันตอกย้ำนะ

"ก็แค่ผู้ชายคนเดียว จะเสียใจทำไม กูหาให้ใหม่ดีกว่ามันร้อยเท่า"

"ไปทำตัวเองให้ดีก่อนเถอะ"

"ไม่ดีคงไม่เป็นโปรดิวเซอร์อย่างทุกวันนี้หรอก"

"เก่งค่ะเก่ง!"ฉันพูดประชด แต่มันกลับยิ้มรับภูมิซะงั้น

"วันนี้กูพาน้องไปสอยผู้เอามั้ย"หยางหยางยักคิ้วยิ้มให้ฉัน สายตาเชิญชวนมาก

"ที่ไหน"

"เดี๋ยวคืนนี้ก็รู้"ยักคิ้วยิ้มเจ้าเล่ห์ เห็นรอยยิ้มแล้วไม่ค่อยไว้ใจเลย

หลังจากทานมื้อเช้าเสร็จ ฉันก็นั่งดูคุณลุงกับหยางหยางทำงาน ดูวุ่นๆ กันยังไงไม่รู้ เป็นเพราะคนเยอะรึเปล่านะ ฉันก็พึ่งเห็นเบื้องหลังการถ่ายทำซีรีส์นี่แหละ ใช้คนเยอะม๊าก!! ไม่รู้ใครทำหน้าที่อะไรกันบ้าง แถมนักแสดงก็เยอะมากด้วย

และพระเอกของเรื่องจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากหวงลู่ ไอ้ดารานิสัยไม่ดี แต่ก็ไม่ปฏิเสธว่าเขาหล่อมาก ยิ่งสวมชุดย้อนยุคนะ อย่างกับเทพบุตรจริงๆ

"แก้มใสลูก ป้าซื้อมาฝาก" ขณะที่ฉันกำลังนั่งอยู่หลังจอมอนิเตอร์กับคุณลุง คุณป้าก็เดินมายื่นถุงกระดาษให้

"ขอบคุณค่ะ"ฉันยิ้มตาปิด รีบเปิดดูของฝาก

"ยุ่งขนาดนี้ยังมีเวลาแวะซื้อของให้ลูกสาวอีกเหรอครับ รักกันจริงๆ"หยางหยางเดินมาจากมุมไหนก็ไม่รู้ มาชะโงกดูของฝากในมือฉัน แลัวหัวเราะดังลั่น จนคนหันมามอง

"ฮ่าๆๆๆๆ นี่ม้า ฮ่าๆๆๆ"

"จะขำอะไรเนี่ย ม้าก็แค่ซื้อหนังสือเรียนภาษาจีนให้น้องเอง"คุณป้ามองค้อนลูกชายที่ขำเอาเป็นเอาตาย ใช่มันน่าขำตรงไหน คุณป้าแค่สละเวลาอันมีค่าไปซื้อหนังสือให้ฉันเอง 😭

"เปล่าครับ"หยางหยางโบกมือ พยายามหยุดขำ

"นี่ม้าว่าจะจ้างครูมาสอนน้องด้วยนะ เราว่าดีมั้ย"คุณป้าถามความเห็นลูกชาย แทนที่จะถามฉัน ว่าต้องการเรียนมั้ย

"ดีครับ น้องจะอยู่ที่นี่หลายเดือน เรียนภาษาไว้ดีที่สุด"มันชายตามามองฉันที่ส่งสายตาปฏิเสธให้มัน แต่แล้วมันกลับตอบตรงกันข้าม! แถมเห็นดีเห็นงามด้วย!

ไอ้ไส้ย่างมันแกล้งฉัน!!

"หนูว่าไม่...."

"ไม่ได้นะ เผื่อหนูชอบงานเบื้องหลัง จะได้อยู่ที่นี้กับป้าตลอดไปไง ป้าโทรไปถามเพื่อนดีกว่า ว่ามีครู่เก่งๆ แนะนำมั้ย" ฉันยังปฏิเสธไม่จบคุณป้าก็พูดแทรกขึ้น และเดินกดมือถือจากไป

อ้าว สรุปฉันต้องเรียนภาษาจีนอย่างจริงจังเลยเหรอ?

"ตั้งใจเรียนนะ"ไอ้ไส้ย่างยักคิ้วยิ้มสะใจ

"เพราะมึงเลย"ฉันค้อนมัน ไอ้ไส้ย่าง! แต่มันกลับยักไหล่ ยิ้มอารมณ์ดี

"กูพี่มึง ใช้มึงได้เหรอ?"มันกระซิบบอกท่าทางกวนๆ

"....."ฉันเม้มปาก มองตาคว่ำ

"ไปๆ กินข้าวกัน"คุณลุงที่นั่งดูอยู่นานพูดขึ้น ก่อนที่ฉันกับไอ้ไส้ย่างจะวางมวยกัน