มาเฟียคลั่งรัก

เสียภาพพจน์

กาตูนTalk

หลายวันต่อมา...

วันนี้เป็นวันหยุดและฉันเองก็ไม่รู้จะไปไหนดี วีก็กลับบ้านไปหาแม่ ฉันเลยได้นอนเหงาๆอยู่บ้านไม่รู้จะทำอะไรดีการบ้านก็ไม่มีซีรี่ย์ก็ดูหมดแล้ว

"กาตูนคะ เฮียไปทำงานก่อนนะ" อยู่ๆเฮียเตก็เปิดประตูเข้ามาในห้องฉันแล้วเอ่ยขึ้น

"ทำไมไปสายจังคะ แล้วไปบริษัทเฮียเตหรือบริษัทแด๊ด"

"ก็ของเฮียดิ เฮียไปก่อนนะงานเฮียเยอะ"

"เดียวดิ เฮียกาตูนขอไปด้วยนะ"

"....." เขาทำหน้างงที่ฉันขอไปด้วย ทำไมละฉันไม่อยากอยู่บ้านนิฉันเบื่อ

"กาตูนขอไปด้วยนะคะ กาตูนไม่อยากอยู่บ้านอะ"

"กาตูนงานเฮียมันเยอะ" งานมันเยอะก็แปลว่าไม่ให้ฉันไปด้วยหรอ

"ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวกาตูนไปหาแด๊ดกับเฮียวินก็ได้" ไปหาเฮียวินก็ได้ เอาอะไรก็ที่ฉันไม่ได้อยู่คนเดียว

"จะไปหามันทำไมไอ้วินอะ ไปกับเฮียก็ได้" เขาว่าจบก็จับมือฉันแล้วพาเดินออกจากห้อง

"เดี๊ยวๆ เอาโทรศัพท์ก่อน" ฉันรีบวิ่งมาเอากระเป๋าแล้วตามเขาออกไปในที่สุดก็ได้ออกมาสักที

ฉันไม่เคยมาทำงานกับเฮียเตเลย ไม่เคยมาบริษัทเขาด้วย เฮียเตแยกออกมาทำบริษัทเองเขาทำเกี่ยวกับผลิตอาวุธนั่นแหละ ทุกคนก็เข้าใจหมดเพราะเฮียเตเขาอยากทำแต่กว่าจะขอแด๊ดได้นานพอสมควรเลย

พอลงจากรถมาเฮียเตก็พาฉันเดินเข้าโกดังเก็บของ ตั้งสองสามโกดัง

"ไอ้ดีน ทำไมของโกดังสองวางไว้แบบนั้น" และเขาก็พามาที่โกดังสุดท้าย

"ผมไม่ทราบครับ จะรีบไปดูให้"

"ทำอะไรก็ให้มันเป็นระเบียบหน่อย หรือถ้าทำไม่ได้ก็ลาออกไปกูจะได้หาคนมาทำใหม่" เขาพูดขึ้นอย่างเสียงดังจนคนงานทุกคนก้มหน้า รวมถึงตัวฉันด้วย เขาเปลี่ยนไปมากเฮียเตเขาโหดมากเลย

"ขอโทษครับ "

"ไปจัดการ ถ้าเสร็จแล้วเอาเอกสารบัญชีไปให้กูในห้อง" เขาพูดจบก็เดินเข้าไปในบริษัทที่อยู่ตรงข้ามกัน และฉันก็ได้แต่วิ่งตามเขา ไม่เคยคิดว่าเลยบริษัทเฮียเตจะใหญ่แบบนี้ไหนเขาบอกแด๊ดว่าขอทำบริษัทเล็กๆไง

พอเข้ามาในห้องเฮียเตก็เปิดเอกสารบนโต๊ะอย่างเงียบขรึม จนตอนนี้ฉันเกร็งไปหมดแล้วเฮียเตในโหมดนี้น่ากลัวจัง ไม่เห็นเหมือนที่บ้านเลย

"ขออนุญาตครับ " ไม่นานลูกน้องเฮียเตก็เอาเอกสารเข้ามาให้

"มึงมาดูนี่ดิ เลขเคลื่อนขนาดนี้เลยหรอวะ เดือนๆนึงมันจะได้ถึง50ล้านเลยหรอ" เฮียเตเอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิดก่อนที่ลูกน้องเขาจะเข้าไปดู

"......" ลูกน้องเฮียเตได้แค่ก้มหน้าก้มตาไม่พูดอะไร

"เห้อ ถ้าทำงานชุ่ยๆแบบนี้กูขอบอกเลยนะว่ากูไม่เอาไว้ เอาไปจัดการ" เขาพูดแล้วโยนเอกสารให้ลูกน้อง ก่อนที่ลูกน้องจะหยิบแล้วเดินออกไป

"หิวข้าวไหม" พอลูกน้องเขาออกไปแล้วเฮียเตก็พูดกับฉัน

"....." ฉันใช้การส่ายหน้าเป็นคำตอบให้เขาแทน เฮียเตน่ากลัวจังเวลาทำงาน

"มาหาเฮียหน่อย" เขาพยักหน้าเรียกให้ฉันไปหาและฉันเองก็เดินไปหาเขาอย่างว่าง่าย

"อ๊ะ เฮีย" เฮียเตดึงฉันนั่งลงที่ตักก่อนจะกอดเอวไว้

"กลัวเฮียอีกแล้วหรอ"

"ก็เฮียน่ากลัวอะ พูดแบบอยู่บ้านกับกาตูนได้ไหม"

"เฮียทำงาน เฮียต้องเข้มหน่อยเดี๋ยวลูกน้องจะไม่กลัว"

"แต่ตอนนี้เราอยู่กันแค่สองคนนะ แล้วเฮียก็จีบกาตูนอยู่ พูดกันเหมือนที่บ้านได้ไหม"

"ไม่ได้ครับ เอาไว้กลับบ้านไปเฮียจะจีบต่อนะ ตอนนี้ขอหยุดไว้ก่อน" หยุด หยุดจีบกันได้ด้วยหรอวะ

"ไม่เอาอะ กาตูนไม่ชอบน้ำเสียงโทนนี้ของเฮียอะ มันเข้มแล้วก็ดูโหดด้วย" น้ำเสียงเรียบนิ่งของเขา มันน่ากลัวมากเลยนะ อยากได้ยินแบบเดิมมากกว่า

"กาตูน ตอนนี้เราอยู่ที่ทำงานนะ" ไม่เพียงแต่เสียงที่เข้ม แต่หน้าเขาก็เริ่มจริงจังขึ้นมาละ

"ก็ได้ งั้นกาตูนขอกลับบ้านนะ ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว" ฉันพูดแล้วพยายามจะลุกจากตักแต่ก็โดนกอดเอวแน่นกว่าเดิม

"ไม่เอาค่ะ อยู่กับเฮียนะคะ" แล้วอยู่ๆเฮียเตก็ยอมพูดกับฉันแบบปกติ แล้วก็ทำหน้าอ้อน

"ก็พูดได้นิพูดดีๆอะ ทำไมไม่พูดตั้งนานละ"

"พูดแล้วนี่ไงคะ ที่รัก"

"ที่รักอะไรของเฮีย ปล่อยเลย" ที่รักอะไรของเขาอีกเนี่ย

"ก็กาตูนไงที่รักเฮีย "

"......." ฉันอึ้งกับคำว่าที่รักของเขาสักพักนึง ที่รักหรอ หึน่ารักจังถ้าทำแบบนี้บ่อยๆใจฉันมันคงจะอ่อนเร็วๆนี้แหละ

เตชินทร์Talk

ผมนั่งจ้องหน้าคนที่อยู่บนตักผม หึ เธอบอกว่ากลัวผมด้วยเพราะผมโหดเกินไป แต่อยู่ที่ทำงานก็ต้องแบบนี้แหละครับ ถ้าเลิกงานแล้วผมก็ไม่ได้ขนาดนั้นแต่พวกมันก็กลัวกันไปเอง

"กลัวเฮียขนาดนั้นเลยหรอ เฮียไม่ได้โหดขนาดนั้นหรอก"

"กลัวดิ กาตูนไม่อยากได้แฟนโหดๆนะ"

"งั้นเฮียจะน่ารักกับกาตูนคนเดียวเลยดีไหม นี่ไงน่ารักไหมคะ" ผมว่าแล้วยิ้มแก้มปริก่อนจะกำมือแล้วเอามาวางที่แก้มให้มันน่ารัก จีบคนน่ารักต้องทำแบบนี้แหละครับ

"ฮ่าๆ น่ารักค่ะ แต่ต้องมัดผมแกะด้วยนะ" กาตูนพูดแล้วมัดผมแกะสองข้างให้ผม ซึ่งผมก็ไม่อยากทำหรอกครับแต่ห้ามได้หรอ คนบนตักสนุกใหญ่แล้ว "ฮ่าๆ เฮียเตน่ารักจัง"

"หึ เอาออกได้ยังคะ" ผมถามแล้วกัดฟันไปด้วย ถ้ามีใครมาเห็นเสียภาพพจน์ผมแย่เลย

"ยังค่ะ กาตูนขอถ่ายรูปก่อนนะ"

"ไม่ได้ ไม่ได้" ผมรีบจับมือเธอไว้ก่อนที่จะถ่ายรูปผม อุตส่าห์ทำตัวน่ารักด้วยแล้ว จะถ่ายรูปอีกหรอ

"นะคะ เฮียเตขอถ่ายหน่อยเดียวเฮียชูสองนิ้วด้วยนะ"

"....." ผมได้แต่กัดกรามแน่น ทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยวะ

"อะเฮียรีบทำสิ จะได้แกะออกไง" ผมทำก็ได้วะ จะได้รีบเอาออก ผมค่อยๆยกมือขึ้นมาแล้วชูสองนิ้วให้เธอก่อนจะยิ้มหวานๆให้

"น่ารักมาก อีกรูปนะคะ"คนบนตักผมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ คงชอบมากสินะ

"นายครับ รับอาหารเที่ยง" และระหว่างที่กาตูนถ่ายรูปผมไอ้ดีนก็เข้ามาพอดี ไอ้สัสเอ้ย

"หลับตา" ผมรีบชี้หน้ามันให้หลับตา แล้วมันเองก็รีบก้มหน้าทันที "ทำไมไม่เคาะประตู"

"ก็ทุกครั้งผมก็ไม่เคยเคาะนิครับ"

"....." ผมจะด่ามันยังไงดีวะ หรือจะด่าคนบนตักผม แต่ไม่ได้ดิเดี๋ยวเธอโกรธ

"กาตูนลงไปก่อนนะคะ" ผมพูดแล้วอุ้มกาตูนลงจากตัดก่อนจะรีบแกะยางรัดผมออก แล้วเช็ดความเรียบร้อย "มีอะไรก็พูดมา"

"นายจะรับอาหารเที่ยงไหมครับ หรือจะออกไปทานข้าวนอก"

"เอามาสองที่ ให้กาตูนด้วย"

"ครับ "

"แล้วเห็นอะไรก็เก็บไว้ ไม่ต้องพูดออกไปนะไม่งั้นกูจะไล่มึงออก แต่จะออกไปแบบไม่มีลมหายใจนะ"

ถ้ามันเอาไปบอกใครผมฆ่ามันแน่ เห้อ คนที่เข้มงวด ขรึมเวลาทำงาน เสียหมดเพราะกาตูนนี้แหละ ผมมัดผมแกะให้ ถ้าลูกน้องเห็นไม่ล้อผมหรอเนี่ย