"เรื่องแค่นี้ใจเย็นก่อนก็ได้มั้ง" ทินเนอร์พูดแทรก "เอาเป็นว่าเธอพูดขอโทษฟ้าลดาก็จบ" "ทำไมหนูต้องขอโทษคะหนูไม่ผิด" "เธอไม่อยากให้จบหรือไง?" "แต่พวกนี้.." ทันทีดาร์คก็พูดสวนจังหวะ เพราะดูอิงปิงจะโมโหมาก "ขอโทษเถอะจะได้จบอย่าทำตัวมีปัญหาจะได้ไหม!" "มีปัญหา.." "ใช่" "ไม่ขอโทษ" อิงปิงก็เดินออกไปรีบแจ้นฟ้องอาจารย์คณะทันที ด้วยความเรียนเก่งและประวัติดีทำให้พักพิงต้องยกมือไหว้ขอโทษอย่างไม่เต็มใจ หอพัก "เราขอโทษนะที่ทำให้พักพิงต้องเดือดร้อน" มิ้งเสียงอ่อนหน้าเศร้า "เพราะเราแค่ไม่ก้มหัวเวลาเดินผ่านพวกเขา" "เป็นพ่อเป็นแม่ก็ไม่ใช่ทำไมต้องเดินก้มหัวให้ด้วยเป็นประสาทหรือไง" "ช่างเถอะเราเป็นเด็กใหม่ต้องทำใจ" ทุกอย่างดำเนินต่อไปพักพิงได้แต่เจ็บใจเท่านั้น แต่สวรรค์กลับเสริมสร้างสิ่งที่เป็นแรงใจเข้ามาประทั่ง หลายวันผ่านไป "ดีจังเลยมาเจอกันอีกจนได้" เสียงคุณหมอคนหล่อถามไถ่เมื่อพักพิงเลือกเรี