"โอ๊ยยยย อีมิ้งตีกูทำไม"
"พะ พี่หมัด!!"
ก๊อก ก๊อก
ทันทีตัวเล็กก็สะดุ้งโหยงเพราะเสียงเคาะประตูดังลั่น
"เธอลืมกระเป๋าเอาไว้ พอดีเจอคนใต้หอเลยถามว่าเคยเห็นผู้หญิงท่าทางเป็นนางละครไทยไหม ฮ่าๆ เขาจึงบอกอยู่ห้องนี้" โขนยื่นกระเป๋าส่งคืนให้
"ขอบคุณค่ะ"
"ทำไมเหงื่อแตกโชกขนาดนี้ล่ะ.."
"หนูออกกำลังกายฝันดีนะคะ"
โต้มมมม
"หืม!!" เป็นครั้งที่โดนผู้หญิงผลักไสไล่ส่ง โขนยืนนิ่งสงบสติอารมณ์ก่อนจะกระตุกยิ้ม "ฝากไว้ก่อนเถอะไว้จะเอาคืนให้สาสมเลย ฮึ"
ภายในห้อง
"พี่มันบ้านิสัยเลว" มิ้งด่าทอทุบตีแผง'อกแกร่งพี่ชาย "ขโมยเงินพักพิงทำไม!!"
"โอ๊ยยยย อีมิ้งกูจำเป็น"
"จำเป็นเหรอ..ยังไงก็ไม่ควร"
"ถ้าไม่มีเงินไปคืนเสี่ยป๋อกูก็ตายหรือมึงอยากให้กูตายอีสัส"
สองพี่น้องโต้เถียงกันสักพักก่อนทุกอย่างจะสงบลง หมัดแวะมาเพื่อขอเงินและมิ้งก็ให้ค่าหอที่จะจ่ายไปจนตอนนี้แทบไม่มีเงินใช้ฃ
วันต่อมา
มหาวิทยาลัย
"มิ้งหน้
