ลิขิตรักแฟนเก่า

เป็นแฟนอีกครั้ง

เมื่อปรับความเข้าใจกันแล้ว ไทม์จึงพากอหญ้าลงมาทานข้าว โดยมีป้าแมวแม่บ้านจัดหาอาหารมาให้ ตามคำสั่งของไทม์

" เดี๋ยวกินข้าวเสร็จพี่พาไปเดินเล่น "

กอหญ้ามองไทม์เขินๆ ก่อนตัดสินใจถามออกไป

" เมื่อคืน ....."

ไทม์มองกอหญ้า เธอยังไม่เลิกคิดเรื่องที่ว่าเขาเป็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอ ไทม์ขำ

กอหญ้ามองหน้าอย่างเอาเรื่อง " ขำอะไรนักหนา ไอ้พี่ไทม์ "

" เมื่อคืนพี่ให้ป้าแมวเช็ดตัวแล้วก็เปลี่ยนชุดให้ "

กอหญ้ายิ้ม " จริงเหรอคะ "

" ไม่ต้องกลัวหรอก พี่ไม่ทำอะไรกอหญ้าหรอก

...... ถ้ากอหญ้าไม่เต็มใจ " ประโยคสุดท้ายเขาตั้งใจกระซิบที่ข้างหูกอหญ้า ทำเอากอหญ้าขนลุก ตีแขนเขาอย่างแรงด้วยความเขินอาย " พี่ไทม์ !! "

ไทม์ขำ .. กอหญ้าทำหน้างอ เขินจนหน้าแดง

" ปีนี้กอหญ้าอายุเท่าไหร่แล้วนะ "

" 19 คะ ถามทำไมเหรอคะ "

" ถามไว้ เผื่อเกิดอะไรขึ้นจะได้ไม่โดนข้อหาพรากผู้เยาว์ " ไทม์ตอบแล้วยิ้มขำ

" ไอ้พี่ไทม์ !! ไม่คุยด้วยแล้ว "

" โอ๋โอ๋โอ๋ พี่ล้อเล่น " ปากปลอบไปก็ขำไป กอหญ้าน่ารักไม่เคยเปลี่ยนเลย และเขาก็ชอบแหย่ไม่เคยเปลี่ยนเหมือนกัน

เมื่อทานข้าวเสร็จ ไทม์พากอหญ้ามาเดินเล่นตามที่พูด เขาเดินจับมือหญิงสาวพาเดินไปตามชายหาด " ชอบที่นี่มั้ย "

" ชอบคะ สวยมากๆ "

"ที่นี่ เป็นบ้านพักส่วนตัวของครอบครัวพี่เอง ถ้ากอหญ้าอยากมาอีก บอกพี่ได้ตลอดเลยนะ "

ระหว่างที่เดินไป ไทม์ที่คิดอยู่นาน ตัดสินใจหยุดเดิน แล้วหันหน้าไปหากอหญ้า

" กอหญ้า บอกพี่ได้มั้ย เหตุผลที่กอหญ้าบอกเลิกพี่วันนั้น " กอหญ้าก้มหน้านิ่ง

" หญ้าขอโทษค่ะ หญ้าบอกพี่ไม่ได้จริงๆ "

ไทม์ไม่อยากคาดคั้น หากมันทำให้กอหญ้าลำบากใจ เขาจึงตัดสินใจว่าจะไม่ถามกอหญ้าอีก

" ไม่เป็นไร เรื่องในอดีตพี่จะปล่อยไป แต่ต่อไปนี้ มีอะไรกอหญ้าต้องบอกพี่ทุกเรื่อง ได้มั้ยครับ "

กอหญ้าพยักหน้า ไทม์ดึงกอหญ้ามากอดแนบอก

พอใกล้ค่ำ ไทม์พากอหญ้ากลับมาที่พัก ทานอาหารเย็นด้วยกัน หยอกล้อกัน ตามประสาแฟน

ถึงเวลาค่ำไทม์จึงบอกให้กอหญ้าไปอาบน้ำ

" อาบน้ำก่อนนะครับ "

กอหญ้ามองหน้า " แต่หญ้าไม่มีชุดเปลี่ยน "

" พี่เตรียมไว้ให้แล้ว อยู่ในห้องน้ำ "

กอหญ้าพยักหน้า หยิบผ้าเช็ดตัว เดินหายเข้าไปในห้องน้ำ จัดการอาบน้ำสักพักก็ออกมา แต่ไทม์ไม่ได้อยู่ในห้อง 'ไปไหนนะ' กอหญ้าเดินหาไทม์

สักพักได้ยินเสียง " ปุ้งงงง !!!! " พร้อมแสงไฟสาดส่องวิบวับเข้ามาในบ้านพัก

กอหญ้าเดินออกไปดู เห็นพุแตกกระจายเป็นรูปดอกไม้ ' สวยจัง ' จนถึงดอกไม้ไฟชุดสุดท้ายแตกออกมาเป็นรูปหัวใจ ภายในกรอบรูปหัวใจ มีข้อความ ' ไทม์ รัก กอหญ้า '

กอหญ้าตื่นเต้น น้ำตาคลอ เขาทำเพื่อเธอขนาดนี้เลยเหรอ

ไทม์เดินมากอดกอหญ้าที่ด้านหลัง กอหญ้าหันหน้ามามองชายหนุ่ม " พี่ไทม์ ต้องทำขนาดนี้เลยเหรอคะ "

" ชอบมั้ย "

กอหญ้าพยักหน้า " ชอบมากเลยคะ "

ไทม์เลื่อนมาจับมือกอหญ้าข้างหนึ่ง แบออก จากนั้นเขากำอะไรบางใหญ่ไว้ในมือของเขา เอาไปวางไว้บนมือกอหญ้า ' เกียร์วิศวะ '

' เกียร์อยู่ที่ใคร ใจอยู่ที่เธอ ' กอหญ้าเคยได้ยินคนที่มหา'ลัยพูดกัน หากมอบเกียร์ให้ใครแสดงว่าหัวใจเจ้าของอยู่ที่คนนั้น กอหญ้ามองหน้าไทม์อย่างตกตะลึง

" ตั้งแต่พี่ได้มันมา มันรอเจ้าของมันมาใส่ทุกวัน และเจ้าของมันก็มีแค่คนเดียว สัญญาได้มั้ยว่าจะดูแลมันอย่างดี "

กอหญ้าน้ำตาไหล พยักหน้า ไทม์จึงจัดการใส่เกียร์ให้กอหญ้า แล้วกอดหญิงสาวไว้อย่างหวงแหน ผู้หญิงคนแรก คนเดียว และจะเป็นคนสุดท้ายที่เขารัก

กอหญ้ากอดตอบ ความอิ่มเอมท่วมท้น เธอพร้อมแล้วที่จะฝ่าฟันทุกอุปสรรคไปกับเขา เธอจะไม่ถอยอีกแล้ว

ไทม์ปล่อยกอด มองกอหญ้าอย่างลึกซึ้ง ค่อยๆบรรจงจูบหน้าผากของหญิงสาว จากนั้นเอามือไปแตะริมฝีปากของกอหญ้า ไม่กล้าทำอะไรเกินเลยถ้าหญิงสาวไม่อนุญาต

" ขอจูบได้มั้ยครับ สัญญาจะไม่เกินเลย "

กอหญ้ายิ้มเขิน ไม่กล้าสบตาเขา แต่ก็พยักหน้าเป็นเชิงว่าอนุญาต

ไทม์จึงเชยคางเธอขึ้นมา ประกบริมฝีปากของเธออย่างอ่อนโยน สอดลิ้นเข้าไปชิมความหวานทั่งโพรงปาก กอหญ้าจูบตอบอย่างเงอะงะ จูบเนิ่นนาน จากเนิบนาบ กลายเป็นหนักหน่วง

จนกอหญ้าเริ่มหายใจติดขัด ไทม์จึงผละออกิย่างอ้อยอิงและเสียดาย

" พอก่อนเนอะ เดี๋ยวจะหยุดไม่ได้ "

กอหญ้าหัวเราะเขิน เขาไม่กล้าทำอะไรมากกว่านี้ ถ้ากอหญ้าไม่เต็มใจ

" พี่ไทม์อย่าพึ่งบอกเรื่องของเราให้ใครรู้ได้มั้ยคะ "

" ทำไมครับ "

" หญ้าขี้เกียจตอบคำถาม "

" อืม .. ก็ได้ แต่ถ้าเค้ารู้กันเอง ได้ใช่มั้ย "

" ค่ะ "

" ง่วงรึยังครับ "

" ค่ะ "

" ไปนอนกัน พรุ่งนี้เราจะกลับกรุงเทพแต่เช้า "

ทั้งสองนอนกอดกัน อบอุ่นหัวใจที่มีคนที่รักอยู่ข้างๆ ตื่นมาก็เห็นหน้าคนรักคนแรก ช่างเป็นความรู้สึกที่ดีมากมาย

รุ่งขึ้น .....

ไทม์เก็บของเตรียมกลับกรุงเทพ แวะไปส่งกอหญ้าที่หอ แต่พอเข้าไปในห้องก็ต้องตกใจกับภาพที่เห็น ข้าวของภายในห้อง ถูกรื้อค้นกระจัดกระจาย กอหญ้าขวัญเสีย ไทม์กอดหญิงสาวไว้ แล้วโทรหาเจ้าหน้าที่ตำรวจทันที

" ดูเหมือนว่าคนร้ายจะไม่ได้อยากได้ของมีค่าอะไร แต่เหมือนจะมาหาของมากกว่า ดูจากที่ของมีค่าก็ยังอยู่ครบ ยังไงถ้ามีอะไรก็ติดต่อมานะครับ วันนี้ผมขอตัวก่อน "

" ครับ ขอบคุณมากครับคุณตำรวจ " ไทม์และกอหญ้ายกมือไหว้ขอบคุณเจ้าหน้าที่ตำรวจ

" ไอ้ไทม์ เกิดอะไรขึ้นวะ " เพื่อนๆของไทม์ วิ่งเข้ามาทันทีหลังเจ้าที่ตำรวจกลับไป

" กอหญ้า แกเป็นไรรึป่าว มันทำอะไรแกมั้ย "พะพายกับยุ้งข้าววิ่งตามาติดๆ ถามด้วยความเป็นห่วง

" ไม่อ่ะ ฉันไม่เป็นอะไร ฉันพึ่งกลับมาจากพัทยาอ่ะ กลับมาถึงห้องก็เป็นแบบนี้ " กอหญ้าตอบ

" อ่อ .. ห๊ะ แกไปพัทยาเหรอ ไปกับใคร " เหมือนจะคิดขึ้นได้ ยุ้งข้าวเลยถาม

กอหญ้ามองหน้าไทม์เลิ่กลั่ก แต่ไทม์กลับยิ้มขำกับความโก๊ะของแฟนสาว หลุดปากมาเองนะ เขายังไม่ได้พูดอะไรเลย

เพื่อนๆมองท่าทีของทั้งสองคนอย่างจับผิด

" มีอะไรที่แกไม่ได้บอกเรามั้ยกอหญ้า " พะพายถาม

เจอสายตาคาดคั้นจากเพื่อนๆเข้าไป กอหญ้าได้แต่ยิ้มแห้งๆ " แฮ่ .. "

ไทม์ขำ เอ็นดูกับท่าทีของแฟนตัวเอง สุดท้าย ก็ต้องเล่า แล้วเค้าก็รู้กันหมดอยู่ดี

" ทำไมเราไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย ห๊ะ " พะพายถาม

" เราเป็นเพื่อนแกอยู่มั้ยนะ " ยุ้งข้าวถามอย่างน้อยใจ

" ก็เล่าไปหมดแล้วไง " กอหญ้าตอบเสียงอ่อยๆ

" แล้วก่อนหน้านี้ทำไมไม่พูด " พะพายถาม

กอหญ้าก้มหน้าไม่ตอบ

" มึงนี่มันก็ร้ายไม่เบาเลยนะไอ้ไทม์ " กอล์ฟพูดขึ้นบ้าง

" โธ่ .. ~ น้องกอหญ้า น้องกอหญ้าของพี่องศา เปลี่ยนใจได้มั้ยครับ " พูดจบก็ทำเป็นลงไปนอนแดดิ้นปานจะขาดใจตาย

ไทม์หมันใส้ จึงถีบองศาหงายท้อง

" น้องกอหญ้าของใคร พูดดีดีดิ๊ " จะตามไปกระทืบซ้ำ องศาเลยต้องรีบพูด " ของพี่ไทม์ครับ แฮ่ .. ~ "

" อยู่ให้ห่างๆแฟนกูเลยนะมึง "

" ครับ ครับ " พูดจบองศาก็ถอยไปอยู่หลังสุดทันที เพื่อนๆต่างขำในท่าทีขององศา

" ในเมื่อเปิดตัวเป็นแฟนกันแล้ว พี่ว่ากอหญ้าไปอยู่กับไอ้ไทม์ที่คอนโดดีกว่านะ อย่างน้อยก็เพื่อความปลอดภัยของน้องกอหญ้า เพราะเราก็ไม่รู้ว่าคนร้ายต้องการอะไร แล้วมันจะย้อนกลับมาเมื่อไหร่ " กันต์พูด ซึ่งทุกคนก็พยักหน้าเห็นด้วย