ไม่ต้องสนใจใคร .. สนแค่พี่ก็พอ

1303 Words
หลังจากที่เจนนี่เดินออกไปแล้ว กอหญ้าก็พูดขึ้น " พี่ไทม์พูดแรงไปมั้ยคะ " " ก็พี่ไม่ชอบนี่ อีกอย่างพี่ไม่อยากให้กอหญ้าไม่สบายใจ " " แต่หญ้าว่า ... "/" หญ้าอย่าสนใจเลยครับ พี่จะทำทุกอย่างให้กอหญ้าสบายใจ ไม่ต้องสนใจใครหรอก " แล้วยื่นหน้าไปใกล้หน้ากอหญ้า " สนแค่พี่ก็พอ " กอหญ้ายิ้มเขิน " หวานอะไรก็เกรงใจพวกกูด้วย " กันต์ว่า " อยู่นี่เองพี่ตามหาตั้งนาน " แพตเดินมาคุยกับกอหญ้า " พี่แพตมีอะไรเหรอคะ " " จะมาบอกว่าการประกวดดาวมหา'ลัยจะจัดขึ้นอีก 2 เดือนนะ จะได้มีเวลาเตรียมตัวเยอะหน่อย ยังไงก็อย่าลืมมาซ้อมนะ " " คะพี่แพต " แพตยืนลังเลอยู่ไม่ไปไหน จนกอหญ้าสงสัย " พี่แพตมีอะไรรึเปล่าคะ " " คือ ขอโทษนะ แต่เห็นข่าวซุบซิบมหา'ลัยแล้วอดไม่ได้ " " น้องกอหญ้าเป็นแฟนไทม์เหรอ " กอหญ้าสำลัก ' นี่เปิดมาก็เป็นข่าวเลยเหรอ ' ไทม์รีบหยิบขวดน้ำให้กอหญ้า " ไม่เกี่ยวกับเรื่องประกวดใช่มั้ย " ไทม์ถาม " อืม .. ไม่เกี่ยวแค่สงสัย " แพตตอบ ใช่ นี่เรื่องส่วนตัว อยากรู้อยากเห็นล้วนๆ " งั้นจงอย่าเชื่อข่าวเลย แต่จงเชื่อในสิ่งที่เห็น " องศาพูด ทุกคนยิ้ม แต่ไม่มีใครพูดอะไร " ถ้าเชื่อในสิ่งที่เห็น ฉันก็คิดว่าเป็นแฟนกัน " แพตคาดเดา อยู่ๆทุกคนก็ประสานเสียงขึ้นมาพร้อมกัน " ก็ตามนั้น " แพตอึ้งไป เพราะไม่คิดว่าไทม์จะมีแฟน ที่ผ่านมาเคยสนใจใครที่ไหนละ " โอ้โห เรื่องจริงเหรอเนี่ย สมบัติของคณะ ถูกสอยลงมาแล้วสินะ โดยฝีมือน้องกอหญ้าซะด้วย " กอหญ้ายิ้มเขิน " น้องกอหญ้าสอยลงมาตั้งนานละ แต่พึ่งเอามาโชว์ต่างหาก " กันต์พูด เพื่อนในกลุ่มเข้าใจ แต่แพตเดินไปอย่างไม่เข้าใจ " ว่าแต่แกอ่ะ รอบนี้จะแสดงความสามารถพิเศษอะไร รอบก่อนก็ร้องเพลงไปแล้ว " พะพายถาม " ยังไม่รู้เลย " กอหญ้ายังไม่ทันได้คิด " น้องกอหญ้ามีความสามารถพิเศษอะไรอีกมั้ยครับ เช่นเล่นดนตรีได้บ้างไหม " กอล์ฟถาม " เมื่อก่อนพี่ไทม์เคยสอนเล่นกีตาร์คะ แต่ก็นานมากแล้ว " " งั้นก็ดีดกีตาร์ร้องเพลงดีมั้ย ก็ให้ไอ้ไทม์สอนเหมือนเดิม " กันต์เสนอ " นั่นสิ อยู่ด้วยกันทุกวัน น่าจะมีเวลาสอนเยอะอยู่นะ " ยุ้งว่า " เดี๋ยวพี่สอนให้ก็ได้ แต่กีตาร์พี่อยู่ที่บ้าน คงต้องกลับไปเอา วันนี้พี่เลิกเร็ว พี่ไปเอากีตาร์ที่บ้านก่อนแล้วจะกลับมารับนะครับ " " งั้นก็ได้คะ " ........ หลังเลิกเรียน ไทม์ขับรถกลับไปเอากีตาร์ที่บ้าน มีลุงทศ คนสวนวิ่งมาเปิดประตูให้ ชายหนุ่มก็ขับรถเข้าไปจอดในบ้าน เปิดประตูลงมา " หายไปไหนมาครับคุณไทม์ หายไปนาน คุณผู้หญิงบ่นคิดถึงทุกวันเลย " " เรียนหนักครับลุงทศ แล้วแม่อยู่มั้ยครับ " " คุณผู้หญิงอยู่ในครัวครับ กำลังทำกับข้าวให้คุณผู้ชาย " ไทม์จึงเดินเข้าบ้าน ไปหาผู้เป็นแม่ในครัว ย่องไปกอดด้านหลัง " คิดถึงจังเลยครับ " " ยังไง มาหาแม่ได้แล้วเหรอ ห๊ะ เราน่ะ นึกว่าลืมทางกลับบ้านซะแล้ว " ตัดพ้ออย่างน้อยใจ ลูกชายคนเดียวไม่ค่อยกลับบ้านเลยพักนี้ " เรียนหนักนิดหน่อยครับแม่ ช่วงนี้มีรับน้องด้วย กิจกรรมเลยเยอะ " " หึ .. เรียนหนักหรือติดสาวเอาดีดี "ผู้เป็นแม่ดักคออย่างรู้ทัน ปกติถ้าเป็นเมื่อก่อน ต่อให้เรียนหนักแค่ไหนลูกชายเธอก็ต้องกลับบ้าน จะนอนคอนโดก็ต่อเมื่อสังสรรค์กับเพื่อน เพราะคอนโดจะอยู่ใกล้มหา'ลัยมากกว่า ไทม์ได้แต่ยิ้ม ไม่ตอบอะไรผู้เป็นแม่ นั่นแสดงว่าเป็นเรื่องจริง " ใครกันนะ แนะนำให้แม่รู้จักได้มั้ย " ไทม์ซึ่งไม่เคยมีอะไรปิดบังผู้เป็นแม่อยู่แล้ว " คุณแม่รู้จักอยู่แล้วครับ " คุณเอมอรหันมามองหน้าบุตรชาย " อย่าบอกนะว่าหนูกอหญ้า " ไทม์ไม่ตอบ " ลูกแน่ใจแล้วเหรอ เค้าเคยทำให้ลูกเสียใจนะ " เธอไม่เคยคิดห้าม เธอเคารพทุกการตัดสินใจของลูกชายเสมอ ไทม์ไม่ใช่คนโง่ แต่เธอก็อดห่วงไม่ได้ " ผมรู้ครับ แต่ผมคิดว่าวันนั้นกอหญ้าน่าจะมีเหตุผล " " เหตุผลอะไร เค้าได้บอกลูกมั้ย " เหตุผลอะไรเธอเองก็อยากรู้เหมือนกัน " กอหญ้าไม่ยอมบอกครับ " " เอาเถอะ ยังไงแม่ก็ไม่อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวของลูกมาก ลูกเองก็โตแล้ว ตัดสินใจเองได้แล้ว แต่อย่าลืมว่าจะรักใคร ก็อย่าลืมรักตัวเองด้วยนะลูก " ไทม์กอดผู้เป็นแม่แน่น " ครับแม่ " " แล้ววันนี้จะนอนบ้านมั้ย " " ผมมาเอาของก็จะกลับคอนโดครับ " " มีใครรออยู่ล่ะสิ " คุณเอมอรมองอย่างรู้ทัน " คุณแม่เนี่ย รู้ใจ " " หึ .. แหงหละ ลูกฉัน เลี้ยงมากับมือ " ไทม์กอดหอมผู้เป็นแม่อีกครั้ง คุณเอมอรก็กอดหอมบุตรชายตอบด้วยความรักความคิดถึง " ผมไปเอาของก่อนนะครับ เดี๋ยวเย็นรถจะเยอะ " ไทม์ขึ้นไปเอากีตาร์ลงมา สวนกับผู้เป็นพ่อ " คุณพ่อสวัสดีครับ " " อ้าวเจ้าไทม์ จะรีบไปไหนล่ะ " " กลับคอนโดครับพ่อ นัดเพื่อนไว้ " " อืม อีกปีเดียวก็จะจบแล้วใช่มั้ย ปีหน้าฝึกงานก็มาฝึกที่บริษัทพ่อนะ จะได้ช่วยพ่อทำงานด้วย " " ครับพ่อ ผมไปก่อนนะครับ " พูดจบไทม์ก็รีบขึ้นรถขับออกไปทันที คุณเอมอรที่แอบมองการกระทำของลูกชาย ก็รู้สึกว่าลูกชายคงรักผู้หญิงคนนี้มาก เธอได้แต่ขอให้ความรักของลูกชายครั้งนี้ สมหวังด้วยเถอะ เธอไม่อยากเห็นลูกต้องมาทุกข์อีกแล้ว ด้านไทม์ รีบกลับมารับกอหญ้าที่มหา'ลัย วันนี้หญิงสาวเลิกห้าโมงเย็น ไทม์มาถึงมหา'ลัยก่อนกอหญ้าเลิก จึงนั่งรอที่หน้าตึก ระหว่างที่นั่งรอ ก็หยิบโทรศัพท์มาเขี่ยดูอะไรเพลินๆ กอหญ้าที่เลิกเรียนแล้วกำลังเก็บของ ใส่กระเป๋าคิดได้ว่าน่าจะส่งข้อความไปบอกแฟนหนุ่มซักหน่อย จึงส่งไลน์ไป ' เลิกแล้วนะคะ ' ไทม์ที่เห็นข้อความจากแฟนสาวก็ยิ้ม ตอบกลับทันที ' รออยู่หน้าตึกแล้วครับ ' กอหญ้าเห็นข้อความนั้นก็เดินลงมาพร้อมกับเพื่อนๆของเธอ เมื่อลงมาก็เห็นไทม์นั่งรออยู่หน้าตึกตามที่บอก ไทม์เมื่อเห็นแฟนสาวก็ปิดหน้าจอโทรศัพท์ เดินเข้าไปหาหญิงสาวทันที " ทันใจจังเลยนะคะพี่ไทม์ " ยุ้งแซว " เราจะหาแฟนที่ใส่ใจแบบนี้ได้ที่ไหนนะ " ยุ้งพูด " เพ้อฝันอีกละ " พะพายพูดแล้วมองยุ้งอย่างหมันใส้ " เรื่องเพ้อฝันคืองานของเรา " " เยอะไปละ ไปกินยานอน " กอหญ้าแหย่เพื่อน " ไปก็ได้ พรุ่งนี้เจอกัน " ยุ้งข้าวและพะพายเดินแยกไปอีกทาง ส่วนไทม์และกอหญ้าเดินไปที่รถของไทม์ " แวะซื้ออะไรมั้ย หรือหาอะไรกินก่อนดี " ไทม์ถามแฟนสาว " แวะตลาดหลังมอดีมั้ยคะพี่ไทม์ จะได้ซื้ออะไรไปกินด้วย " " ตามใจเลยครับ " ไทม์และกอหญ้าจึงไปเดินหาซื้อของกินที่ตลาดนัดด้วยกัน วันนี้ซื้อเป็นกับข้าวสำเร็จ ถ้าวันไหนที่กอหญ้าเลิกเร็ว ถึงจะซื้อของสด เข้าครัวทำอาหารให้แฟนหนุ่มทาน
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD