ลิขิตรักแฟนเก่า

ไม่มีแผล .. แต่โครตเจ็บ

ครืนนนนนน !!!!!

เสียงฟ้าร้อง พร้อมฝนที่ตกกระหน่ำลงมาอย่างหนัก ชายหนุ่มวัย 18 เดินมาท่ามกลางสายฝนที่ตกกระหน่ำไม่หยุด เหมือนจะตอกย้ำความเสียใจที่ไม่อาจหยุดยั้งนี้ลงได้

เขาถูกแฟนสาววัย 15 บอกเลิก ด้วยเหตุผลอะไรชายหนุ่มก็ไม่อาจรู้ได้ อยู่ๆแฟนรุ่นน้องก็เข้ามาบอกเลิกเขา จากนั้นก็หายไปจากชีวิต ชายหนุ่มเฝ้าถามตัวเองมาตลอดว่า ' เขาผิดอะไร เขาไม่ดีตรงไหน ทำไมเธอถึงบอกเลิกเขา '

รักแรกของเขา จบลงแบบไม่เข้าใจอะไรเลย

ไทม์เดินกลับบ้าน ไม่รู้เลยว่าไกลเท่าไหร่ ความเจ็บที่มีมันมากจนเขาไม่รับรู้สิ่งรอบกายภายนอก ไม่รู้แม้กระทั่งความเหน็บหนาวจากเม็ดฝนที่กระหน่ำไม่หยุด

" ไทม์ ลูก เป็นอะไร ทำไมเดินตากฝนมาแบบนี้ เกิดอะไรขึ้นลูก " คุณหญิงเอมอร ผู้เป็นแม่ถามด้วยความห่วงใย เมื่อลูกชายเดินเข้ามาในบ้าน

เพียงคำถามของผู้เป็นแม่ ก็ทำเอาชายหนุ่มปล่อยโฮอย่างสุดกลั้น " ฮือออ .... "

" แม่ครับ กอหญ้าเค้าขอเลิกกับผม แม่ ผมผิดอะไร ฮือ ! "

ผู้เป็นแม่มองบุตรชายด้วยความสงสาร และเห็นใจ เธอเข้าใจความเจ็บปวดนี้ดี เพราะเธอก็เคยผ่านมาเหมือนกัน ทุกอย่างต้องใช้เวลา

ผู้เป็นแม่กอดลูกชายด้วยความสงสาร เธออยากจะแบ่งความเจ็บปวดนี้มาไว้กับตัวบ้าง หากทำได้

" คิดซะว่าไม่ใช่คู่กันนะลูก ความเจ็บปวดนี้ ให้เวลาช่วยเยียวยาลูกนะ ลูกยังเด็ก ชีวิตยังอีกยาวไกล ยังต้องพบเจอคนอีกมาก ในเมื่อเค้าไม่รัก ก็แค่กลับมารักตัวเอง อย่าทำร้ายตัวเอง จำไว้ ถ้าลูกเจ็บ แม่เจ็บยิ่งกว่านะลูก "

" ฮือ .. ฮึก.. ฮึก "

มีแต่เสียงร้องไห้แทนคำตอบจากบุตรชายของเธอ มันไม่มีบาดแผลอะไรเลย แต่โครตเจ็บ เจ็บเจียนตาย

ผู้เป็นแม่ได้แต่กอดลูก ซึมซับความเจ็บของลูกอยู่อย่างนั้น และเชื่อว่าเวลาจะเยียวยาทุกความเจ็บที่ลูกของเธอได้รับ

.............

จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี

" ทำอะไรครับแม่ หอมจัง "

ไทม์ เรืองเดช อัครโยธิน หนุ่มวัย 21 ย่าง 22 ส่วนสูง185 เรียนมหา'ลัย S คณะวิศวะกรรมโยธา ปี 3 เดินลงมากอดผู้เป็นแม่ด้านหลัง พร้อมหอมแก้มไปหนึ่งที

" แม่กำลังทำข้าวต้มกุ้ง เสร็จพอดี ลูกไปนั่งรอที่โต๊ะนะลูก เดี๋ยวแม่ให้ป้าบัวยกไปให้ "

" ครับแม่ "

วันนี้เป็นวันเปิดเทอมแรก ชายหนุ่มในชุดศึกษาเดินไปนั่งรอที่โต๊ะเตรียมทานอาหารเช้าเพื่อไปมหา'ลัย

" ข้าวต้มมาแล้วคะคุณไทม์ " ป้าบัวยกข้าวต้มมาวางตรงหน้าชายหนุ่ม

" ขอบคุณครับป้า "

คุณหญิงเอมอรมานั่งลงข้างๆ " ลองทานสิลูก อร่อยมั้ย "

ชายหนุ่มจึงตกข้าวต้มเข้าปาก " โห .. คำแรกขึ้นสมอง คำสองขึ้นสวรรค์เลยครับแม่ "

" เดี๋ยวเถอะตาไทม์ " หมั่นเขี้ยวความกวนของบุตรชายจนอยากจะเขกกะโหลก แถมค้อนลูกชายไปหนึ่งที

" โอ๋ .. ล้อเล่นนะครับ คุณหญิงเอมอรไม่งอนนะครับ เดี๋ยวแก่เร็วนะ " พูดพลางยื่นหน้าไปหอมแก้มผู้เป็นแม่หนึ่งที

" รีบกินเข้า เดี๋ยวจะสายตั้งแต่วันแรก "

" ครับแม่ " ตักข้าวต้มเข้าปากอย่างอารมณ์ดี

หลังจากทานข้าวเช้าเสร็จก็เตรียมไปมหา'ลัย

" ผมไปก่อนนะครับแม่ วันนี้มีรับน้องอาจจะกลับเย็นหน่อยนะครับ "

" จ๊ะ ขับรถระวังนะลูก "

" คร้าบ "

หอมแก้มผู้เป็นแม่ซ้ายขวาแล้วขึ้นรถขับออกไปทันที

ณ มหา'ลัย S

" ไอ้ไทม์ ทางนี้ " กันต์ เพื่อนที่คบกันมาตั้งแต่มัถยมเรียกเมื่อเห็นไทม์เดินมาที่คณะ ตะโกนเรียกเพื่อนเสียงดังลั่น ไทม์จึงเดินมารวมกลุ่มกับเพื่อนๆ

" ปีนี้มีแต่เด็ดๆว่ะ " องศา เพื่อนอีกคนในกลุ่มเอ่ยขึ้น

" กูเห็นมึงบอกเด็ดทุกปีแหละ จ้องแต่สาว วู้วววว " กอล์ฟที่รู้จักนิสัยเพื่อนดี มันไม่เคยจริงจังกับใครซักคน มีแต่ติดหลีไปวันๆ จนเพื่อนๆยกฉายาไอ้ขี้หลีให้เลย ในขณะที่ไทม์นั้น แม้จะจัดว่ามีหน้าตาหล่อเหลามากที่สุดในกลุ่ม มีผู้หญิงเข้าหามาให้เลือกมากมาย แต่ไทม์กลับไม่สนใจใครเลย สร้างความแปลกใจให้เพื่อนๆเป็นอย่างมาก ยกเว้นกันต์ ที่พอจะรู้ว่าทำไมเพื่อนไทม์จึงไม่สนใจผู้หญิงคนไหนเลย

กลุ่มของไทม์เป็นพี่ว๊าก คอยอยู่ดูแลการรับน้องอยู่ห่างๆ หากรุ่นน้องไม่เชื่อฟัง หรือรุ่นพี่ทำตัวไม่เหมาะสมเค้าจึงจะลงไปจัดการ และคอยให้คำปรึกษาทุกอย่างในการรับน้องให้

ซักพัก มีสัญญาณเรียกรวมปีหนึ่งทั้งหมด

หญิงสาวตัวเล็ก ผิวขาวอมชมพู ตาโต จมูกโด่ง แก้มปล่อง วิ่งมารวมกลุ่ม เธอดูสะดุดตาที่สุด จึงไม่อาจพ้นสายตาของเพื่อนๆในกลุ่มของไทม์

" เฮ้ยๆๆ!!! น่ารักว่ะ คนนั้นอ่ะ " องศาชี้ให้เพื่อดู

ทุกคนหันไปมอง ยกเว้นไทม์ที่นั่งหันหลังไม่สนใจอะไรอยู่แล้ว ทุกคนหันไปมองตามนิ้วที่องศาชี้ ต่างเห็นด้วยว่า น้องสวยและน่ารักมาก

" เออว่ะ สวยจริง น่ารักด้วย " กอล์ฟพูด และเห็นด้วยกับองศา

กันต์ที่มองตาม รู้สึกคุ้นหน้านักศึกษารุ่นน้องคนนั้น ทำท่านึก " ทำไมคุ้นๆวะ"

" คุ้นใคร มึงเคยเจอน้องเหรอ " องศถาม

ไม่ทันที่กันต์จะได้เห็นหน้าชัดๆ หญิงสาวคนนั้นก็เดินหันหลังวิ่งไปรวมกลุ่มกับปีหนึ่ง

กอหญ้า ฟ้าประทาน พิทักษ์สิน สาวน้อย วัย 18 ย่าง 19 ผิวขาวอมชมพู ตาโต จมูกโด่ง ผมรวบเป็นหางม้า สูง 165 เธอเลือกเรียนที่นี่ในสาขาวิศวะกรรมคอมพิวเตอร์

" เธอๆ "

" หือ .. เรียกเราเหรอ " กอหญ้าหันไปถาม

" มีเพื่อนยัง " สาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มถามขึ้น

" ยังเลย " กอหญ้าตอบ หญิงสาวตรงหน้า หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูแท้

" งั้นเราเป็นเพื่อนกันได้มั้ย เราชื่อพะพาย "

" อืม เรากอหญ้านะ ยินดีที่ได้รู้จัก "

" เรามาจากต่างจังหวัดน่ะ เลยไม่รู้จักใคร "

" เหมือนกันเลย " กอหญ้าสอบติดที่นี่ แม่กับพี่ชายอยู่ที่เชียงใหม่ กอหญ้าจึงต้องมาอยู่ที่นี่คนเดียว แม้ว่าแม่กับพี่ชายจะค้านเพราะความที่เป็นผู้หญิง แต่กอหญ้าก็ยืนยันว่าอยู่ได้ และจะดูแลตัวเองให้ดีที่สุด

" ปีหนึ่งไปลงทะเบียนที่ใต้อาคาร G ลงทะเบียนเสร็จแล้วรับป้ายชื่อด้วยนะครับ " รุ่นพี่ปี 2 กล่าวผ่านไมค์เพื่อให้น้องๆปีหนึ่งได้ยินกันทุกคน

กอหญ้ากับพะพายจึงเข้าไปลงทะเบียนและรับป้ายชื่อมาแขวนสักพักรุ่นพี่เรียกรวมปีหนึ่งทั้งหมดกอหญ้าและพะพายจึงวิ่งมาเข้าแถวร่วมกิจกรรมกับเพื่อนๆปีหนึ่ง เสียงจอแจทำให้รุ่นพี่ต้องตะโกนแข่ง

" ปีหนึ่งเงียบ !!! " เสียงอันทรงพลังและศักดิ์สิทธิ์ของรุ่นพี่ปี 2 ทำให้เสียงจอแจเมื่อซักครู่เงียบสนิทในทันที

" เดี๋ยวพวกพี่จะแจ้งกิจกรรมรับน้องนะครับ

กิจกรรมรับน้อง จัดขึ้นเพื่ออะไร ?

วัตถุประสงค์การจัดกิจกรรมรับน้องนะครับ เพื่อหล่อหลอมความเป็นสถาบัน คณะ โดยปลูกฝังและเสริมสร้าง ระบบความเป็นพี่น้อง ระเบียบวินัย ประเพณีความสามัคคีน้ำใจ และการช่วยเหลือแนะนำรุ่นน้อง โดยจะมีพี่ๆปี 2 คอยแนะนำในการทำกิจกรรม เดี๋ยวพี่จะแนะนำตัวแทนรุ่นพี่ ประธานนักเรียน และพี่ว๊ากให้น้องๆได้รู้จักนะครับ

เดี๋ยวให้พี่ๆแต่ละคนแนะนำตัวเลยนะครับ เดี๋ยวพี่แนะนำตัวก่อนละกันนะครับ พี่ น้ำเหนือ ครับ "

" พี่ ต้นน้ำ ครับ" " พี่ ชะเอม คะ " " พี่ ธรรม์ ครับ "

" พี่ ฟ้าใส คะ " " พี่ อธิป ครับ "

" ครับ พี่กลุ่มนี้จะคอยดูแลในส่วนของกิจกรรมรับน้องนะครับ เดี๋ยวจะแนะนำกลุ่มพี่ว๊าก และประธานนักเรียนให้น้องๆรู้จักนะครับ ระหว่างนี้รอสักครู่นะครับ "