ไวน์รสชาติเยี่ยมถูกสาดลงคอมาแล้วไม่ต่ำกว่าห้าแก้ว ตั้งแต่กลับมาถึงบ้านก็ว่าได้ เพื่อรอผู้เป็นสามีกลับมาบ้าน และเมื่อเห็นรถยนต์แล่นเข้ามาภายในบ้าน วีรนาก็ไม่รีรอให้เสียเวลา รีบเดินออกไปยืนรอหน้าบ้านทันที
"แหม! กว่าจะกลับมาได้นะคุณปิยะ ล่ำลากับลูกสาวสุดที่รักอยู่หรือไง" เสียงกระแนะกระแหนแดกดัน พร้อมกับใบหน้าที่ไม่น่าดูนั้น ทำให้ปิยะส่ายหน้าอย่างเอือมระอา ไม่รู้ตอนนั้นตัวเองหลงผิด เลือกผู้หญิงคนนี้มาเป็นภรรยาได้อย่างไร
"อย่ามาส่ายหน้าให้ฉันนะคุณปิยะ" เห็นสามีส่ายหน้าให้ ก็เหมือนจะเพิ่มอารมณ์โกรธกรุ่นให้ลุกโชนมากยิ่งขึ้น
"คุณก็อย่ามาขึ้นเสียงใส่ผมเหมือนกัน"
"ทำไม!! ทำไมฉันจะขึ้นเสียงใส่คุณไม่ได้ ในเมื่อคุณทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้"
"ผมเนี่ยนะ ที่ทำให้คุณเป็นแบบนี้"
"ก็ใช่น่ะสิ"
"ผมทำอะไร คุณเองหรือเปล่าที่เป็นคนทำตัวเองวีรนา" ปิยะคิดว่าถ้าครอบครัวจะต้องพังอีกครั้งก็สมควรแล้วสำหรับครั้งนี้
